به گزارش باکس افیس ایران: پوریا شکیبایی فرزند زنده‌یاد خسرو شکیبایی، سال ۹۹ در اولین تجربه ایفای نقش در یک سریال تلویزیونی، جلوی دوربین «برف بی‌صدا می‌بارد» رفت و با پوریا آذربایجانی همکاری کرد.
او در این مجموعه یکی از نقش‌های اصلی به نام «حبیب» را برعهده دارد که جزو شخصیت های منفی قصه است. احتمالا مهم‌ترین چالش او برای بازی در این سریال، نشان دادن توانایی‌اش به عنوان یک «بازیگر مستقل» نه فرزند «خسرو شکیبایی» بوده است. آیا او با موفقیت از این چالش عبور کرده است؟
شخصیت منفی باورپذیر
سریال «برف بی‌صدا می‌بارد» با ریتم بسیار کُند و خسته‌کننده قصه و داستانی که پیش نمی‌رود، نتوانسته مورد استقبال مخاطبان قرار بگیرد و به مجموعه پرمخاطبی تبدیل شود، اما فارغ از نقاط ضعف سریال، اگر صرفا عملکرد پوریا شکیبایی را در این مجموعه بررسی کنیم متوجه می‌شویم که او به خوبی از پس ایفای نقش خود برآمده است. شخصیت «حبیب» فردی پر از عقده و حسود است که به دلیل کینه از «حاج عطا» صاحب کار پدرش در زمان‌های گذشته وارد زندگی او می‌شود تا اموال‌شان را تصاحب کند. «حبیب» شخصیت حیله‌گری است و باید حس نفرت و خشم مخاطب را برانگیزد.
پوریا شکیبایی متناسب با ویژگی‌های این شخصیت توانسته کاملا در جلد شخصی منفور فرو برود. او در برخورد با دشمنان اصلی‌اش «احمد» و «نسرین» رفتار گستاخانه‌ای دارد و هنگام رویارویی با «سیمین» تلاش می‌کند مظلوم، صادق و آرام به نظر برسد. شکیبایی به خوبی هر دو وجه این شخصیت و ویژگی مهم او یعنی آب زیرکاه بودنش را در رفتارهایش به نمایش می‌گذارد. شاید در ابتدای قصه این فرد، شخصیتی معمولی به نظر برسد، اما با پیشرفت داستان و آشکار شدن انگیزه‌هایش، احساس مخاطب به او تغییر کرد و پوریا شکیبایی نیز بیشتر در نقش این شخصیت جا افتاد. نفرت مخاطب از «حبیب» نشان می‌دهد او از سوی مخاطب پذیرفته شده است.
کُپی پسر از پدر؟
پوریا شکیبایی چه از نظر چهره و چه از نظر لحن و تُن صدا، شباهت بسیار زیادی به پدرش مرحوم خسرو شکیبایی دارد، بنابراین به دلیل ویژگی‌هایی که ذاتا از او به ارث برده، طبیعی است که یاد پدرش را در ذهن مخاطب تداعی کند، اما این که خودش تا چه اندازه آگاهانه سعی می‌کند شبیه پدرش بازی کند و این موضوع چقدر در سریال به چشم می‌آید، مسئله دیگری است. بازی پوریا شکیبایی در «برف بی‌صدا می‌بارد» نشان می‌دهد او به درک درستی از نقش خود رسیده و به زور سعی نمی‌کند شبیه پدرش به نظر برسد. اگر شباهت‌های ذاتی را کنار بگذاریم، در پس شخصیت «حبیب»، بازیگری که می‌خواهد پدرش خسرو شکیبایی را در نظر مخاطب یادآوری کند دیده نمی‌شود و این موضوع توی ذوق تماشاگر نمی‌زند. پوریا شکیبایی توانسته در نقش «حبیب» همان اندازه که لازم است دوست نداشتنی، نفرت‌انگیز و بدجنس به نظر بیاید و حسی را که باید، به مخاطب منتقل کند، بنابراین می‌توان گفت او در این مجموعه به خوبی از پس انجام مسئولیت خود برآمده است.
بدون دیدگاه