به گزارش باکس افیس ایران: پوران درخشنده ، خسرو معصومی و رضا درمیشیان ، در واکنش به جوابیه انجمن صنفی کارفرمایی کارگردانان استان تهران، نامه دوم اعتراضی خود را منتشر کردند. آن‌ها در این نامه ۱۰ بندی، بار دیگر خواستار پاسخ‌گویی این تشکل صنفی به ابهامات وارده شدند.
پوران درخشنده، خسرو معصومی و رضا درمیشیان، سه عضو اصلی شورای مرکزی کانون کارگردانان سینمای ایران، دومین نامه اعتراضی‌شان را پس از جوابیه شورای مرکزی این تشکل صنفی، منتشر کردند.
در بخشی از این نامه آمده است:
«آفتاب آمد دلیل آفتاب
گر دلیلت باید، از وی رو متاب
… بسیار شادمانیم که هر آنچه در نامه صمیمی نخست‌مان با همکاران عزیز و کسانی که مستظهر به رای آنان بوده‌ایم ، اظهار داشتیم همه در جوابیه‌ای که به آن نامه داده شد، خودبخود مورد تائید قرار گرفت.
در آن نامه قبلی، به وضوح از شفافیت گفتیم و این‌که زمان شفافیت در همه امور رسیده و حال آنکه مورد اتهامی ما سه نفر در جوابیه مذکور این است که اسرار هویدا می‌کردیم!
از آن‌جا که ما درمیان همکاران عزیز خویش نامحرمی نمی‌بینیم ، اسرار مربوطه را جداگانه در هر بند، مجمل و خلاصه به استحضار می‌رسانیم.
۱- ما هنوز جواب پرسش‌های خود را نگرفته‌ایم و نمی‌دانیم چرا هیات مدیره انجمن صنفی کارفرمایی کارگردانان، به جای پاسخ به سوالات مطرح شده، مسیر توهین، تهمت و افترا را در پیش گرفته است؟ چرا ۳۳۰ عضو کانون کارگردانان حذف شده و اسامی‌شان به وزارت کار اعلام نشده است؟ چرا انتخابات مخفیانه ۲۲ نفره بدون اطلاع اعضا و شفاف‌سازی برگزار شده؟ چرا بازرس بدون اطلاع اعضا، دوره خودش را تمدید کرده؟ براساس چه مکانیسمی افراد انتخاب و به مجمع عمومی ۲۲ نفره دعوت شده‌اند؟ چه کسی بر اساس چه معیاری کارگردانان را گزینش کرده؟ چرا اساسنامه را در اختیار کارگردانان قرار نداده‌اید؟
۲ـ ما به هیچ عنوان علاقه نداشتیم مباحث صنفی‌مان در عرصه عمومی مطرح شود اما از آن‌جا که بازرس محترم به وظایف خود عمل ننموده و رئیس پاسخگو نیست، اعتراض‌مان را علنی کردیم.
۳- ما هیچ‌گونه مخالفتی با ثبت صنف نداشته و نداریم و همراهی و تلاش‌مان نشان و گواه آن است اما معتقدیم نباید در مسیر ثبت قانونی، اعضا حذف شده و به این بهانه مجمع عمومی از مشروعیت ساقط شود و انتخابات تبدیل به انتصابات شود. دانستن این نکته برای کارگردانان محترم ضروری است که شناسه نداشتن انجمن، منعی برای عضویت اعضا در انجمن کارفرمایی و حضورشان در مجمع عمومی یا بی‌اطلاعی‌شان از مفاد اساسنامه نبوده و نیست. کمااین‌که از بین ۳۵۰ نفرعضوکانون، علاوه بر ۱۱ عضو هیات مدیره و بازرسان، تنها ۱۱ عضو جدید بنا به سلیقه هیات مدیره به وزارت کار معرفی شده تا بتوانند اقلیتی در مجمع عمومی مخفیانه شرکت کنند.
۴- ما معتقدیم از شفافیت، گریز وگزیری نیست. درهای کانون کارگردانان سینمای ایران می‌بایست به روی تمامی اعضا باز باشد و هیچ اطلاعات سری و محرمانه‌ای در صنف وجود ندارد که همکاران هیات مدیره از لو رفتن آن چنین در هراس باشند و افشاگران اسراررا، خائن و جاسوس بنامند. وظیفه ما تلاش صنفی است کمااین‌که بارها پیشنهاد دادیم جلسات شورا به صورت لایو برای کارگردانان زنده پخش شود تا با مشارکت بیشتر اعضا بتوانیم به نتیجه بهتری برسیم.
چه چیز خفیه‌ای بود که در پس پرده باید باقی می‌ماند و حالا حالاها درز نمی‌کرد؟
تعداد بالای سیصد نفر از همکاران‌مان که به وزارت کار، اسامی شان اعلام نشده و هنوز در هیچ جایی رسما حرفه و هویت کاری‌شان ثبت نشده؟! یا تاریخ جلسه رای‌گیری که چهارده روز پس و پیش می‌شود و یا لابد مخفی کردن آگهی انتخابات و چاپ آن در یک روزنامه غیر سینمایی وعدم اطلاع‌رسانی در کانال واتساپی و تلگرامی صنف!
بله ، ما بر اساس این باور، اسرار هویدا می کنیم، چرا که دانستن را حق همه می‌دانیم و آنچه که حق همه در دانستن آن است اسرار تلقی نمی‌کنیم حالا اگر درجهان پنهانکاران، این را خیانت می‌نامند، بحثی دیگر است که در شان محضر فیلمسازان این کهن بوم و بر نیست.
۵- بر خلاف ادعای مطرح شده و در کمال شگفتی، به مدد اراده‌هایی خارج از شورا ، رای نماینده منتخب صنف برای حضور در انتخابات هیات مدیره به شیوه‌ای غیرقانونی عوض شده است.
در ثانی اعتراض ما به این رویه‌های غیر قانونی مربوط به همین یکی دو روز نیست و بحث‌های طولانی که بی‌پاسخ مانده، موجب چنین اعتراضی شده است.
۶- چگونه است که در این دو ماه، دو مجمع خانه سینما با حضور حدود ۲۰۰ نفر با حضور نمایندگان صنوف برگزار شده و می‌شود، آن وقت مجمع عمومی کارگردانان سینما به خاطر کرونا خطرناک است؟ آیا قوانین برگزاری مجامع در شرایط کرونا نسبت به موضوع فرق دارد؟
چرا حداقل به همان پروتکل ۵۰ نفره‌ای که خودتان می‌گویید وفادار نماندید و تنها با ۲۲ نفر به اصطلاح انتخابات، آن‌هم شبه مخفیانه برگزار کردید؟
۷-در خصوص سایر موارد، الخصوص اتفاقات شورای صنفی نمایش جهت شفا سازی در نامه جداگانه ای به تفصیل از اتفاقی که باعث از دست رفتن کرسی ریاست کانون در شورای صنفی شد، سخن خواهیم گفت تا اعضای محترم از شرح ماوقع اطلاع یابند و روایت راستین این ماجرا را بدانند.
۸- از این‌که توانستیم جوابیه‌نویسان را با اعتراض خود مجاب کنیم که دوره قانونی عضویت‌مان در شورای مرکزی به پایان رسیده و می‌بایست صنف را به هیات مدیره جدیدی واگذار نماییم، خرسندیم، اما چرا تاریخ مجمع عمومی جدید یا دستورجلسه انتخابات را اعلام نمی‌کنند و به بهانه کرونا آن را به آینده موکول می‌کنند؟
۹- ما به هیچ عنوان مخالف حضور فیلمسازان تک فیلمی در صنف نیستیم و طرح این موضوع را تنها منحرف کردن بحث اصلی که حذف ۳۳۰ کارگردان از انتخابات و برگزاری انتخابات مخفیانه است می‌دانیم.
۱۰- و در پایان ای کاش جوابیه‌نویسان حداقل در ذیل متن خود از امضای رسمی ثبت شده یعنی «انجمن صنفی کارفرمایی کارگردانان استان تهران» استفاده می‌کردند، نه کانونی که ۳۳۰ عضوشان را حذف کرده‌اند.»
بدون دیدگاه