به گزارش باکس افیس ایران: مرتضی جلیل دوست کارگردان تئاتر که از اوضاع این روزهای تئاتر ناراحت است،راهکاری برای رفع این مشکل دارد.
مرتضی جلیل دوست کارگردان تئاتر درخصوص جدیدترین اثر خو گفت: آبان و دی ماه سال گذشته، حدود سی جلسه نمایشی را تمرین کردیم تا آن را تابستان امسال به اجرا ببریم، اما بخشی از تمرین‌های ما متوقف شد و ما نمایش «دریم لند» را در سالن مستقل ادامه دادیم، اما نیمه اجرا‌های این نمایش , تئاتر را به دلیل شیوع بیماری کرونا تعطیل کردند.
او ادامه داد: اجرای نمایش جدید ما متوقف شده و احتمال اجرا نرفتن آن وجود دارد، زیرا باید تغییراتی در آن اعمال شود و در شرایط فعلی هم نمی‌توان آن را روی صحنه برد. درحال حاضر به دو ایده جدید فکر می‌کنم تا آن را امسال یا سال بعد به اجرا ببرم.
جلیل دوست درخصوص بازگشایی سالن‌های تئاتر، بیان کرد: مسئله پیچیده شده است، زیرا اگر تئاتر بسته باشد، معاش تئاتری‌ها به مشکل می‌خورد، ولی اکنون که درب تئاتر باز است با بسته بودن آن فرقی ندارد، از سویی ظرفیت‌های ۵۰ درصدی و از سوی دیگر تماشاگر‌هایی که به دلیل بیماری به سالن‌ها نمی‌آیند و گروه‌هایی که با تعداد کم اجرا می‌روند و نمی‌توانند هزینه‌های اجرا را جبران کنند، من هم نمی‌دانم شرایط درست چیست؟ اما در این شرایط اجرا کردن یا نکردن تئاتر ناراحت کننده است.
وی افزود: نمایش «دریم لند» با ۱۸ اجرا نیمه کاره ماند، قرار بود مرکز هنر‌های نمایشی کمکی به گروه‌های نمایشی و گروه‌هایی که اجراهایشان نیمه کاره مانده، بدهد، ما هم درخواست کمک هزینه دادیم، ولی هیچ اتفاقی نیفتاد. نه تنها گروه ما بلکه تمام گروه‌هایی که با آن‌ها در ارتباط هستیم هیچ حمایتی دریافت نکرده اند. عملا اجرای تئاتر بدون حمایت امکان پذیر نیست و حتی برخی نمایش‌ها با دو الی سه تماشاگر روی صحنه می‌روند.
جلیل دوست با اشاره به اینکه فیلم تئاتر جایگزین تئاتر نیست، گفت: تئاتر آنلاین گزینه خوبی برای تئاتر است البته من با فیلم تئاتر هم موافق هستم، فیلم تئاتر‌ها برای شرایط فعلی و شرایط بعد از کرونا بسیار گزینه مناسبی هستند. برای نمونه ما در تهران نمایشی می‌سازیم که پنج هزار یا ده هزار نفر آن را تماشا می‌کنند، ولی مخاطبان تئاتر در شهر‌های دیگر امکان تماشای تئاتر ما را ندارند به همین دلیل بهتر است به فکر تهیه فیلم تئاتر‌های خوبی باشیم تا اجرا‌های ما را به دست مخاطبانی که نمی‌توانند به تهران بیایند، برساند. یکی از رویا‌های من این است که بتوانم هر سال بعد از اجرای نمایش در تهران همان نمایش را در ۱۰ شهر اجرا کنم، ولی عملا ممکن نیست، اما فیلم تئاتر این امکان را فراهم می کند.
بدون دیدگاه