اگرچه بسیاری احتمال برنده شدن «انگل» در آکادمی را پیش بینی کرده بودند، اما زمانی که این فیلم سینمایی جایزه بهترین فیلم سال را در نود و دومین دوره جوایز اسکار دریافت کرد باز هم عده زیادی را شگفت زده کرد.
این فیلم با تاریخ سازی در جوایز آکادمی به اولین فیلم بین المللی تبدیل شد که توانسته در بخش بهترین فیلم اسکار جایزه دریافت کند. به غیر از بهترین فیلم «انگل» جوایز بهترین کارگردانی، فیلمنامه و بهترین فیلم بین المللی را نیز دریافت کرد. این فیلم جوایزی را نیز از جشنواره‌ها و جوایز معتبر مثل بفتا، انجمن بازیگران، گلدن گلوب و همچنین فیلم کن دریافت کرد.
همانند هر فیلم دیگری که جایزه بهترین فیلم اسکار را دریافت می‌کند، «انگل» نیز مورد بررسی و انتقاد مخاطبان قرار می‌گیرد تا تصمیم بگیرند آیا این فیلم برنده شایسته‌ای بوده یا نه؟
بعد از دیدن «انگل» بعید است که آن را یک برنده بدون شایستگی بدانیم، چرا که پیچیدگی‌های دیدنی دارد و هر فریم آن با دقت و کامل ساخته شده است. از تقارن در سکانس‌های فیلمبرداری گرفته تا موضوع اجتماعی که بررسی می‌کند.
۱) گروه بازیگری با استعداد
اگرچه گاهی اتفاق می‌افتد، اما تقریبا غیر معمول است که نامزد بهترین فیلم سال هیچ نماینده‌ای در بخش بازیگری نداشته باشد. «انگل» هیچ نامزدی در بخش‌های بازیگری نداشت و شاید یک نکته منفی برای فیلم در نظر گرفته شود که بازی‌های آن به اندازه بقیه نامزد‌ها خوب نبوده است. اما در واقع یک اجرا در این فیلم وجود نداشت و بازیگران به صورت گروهی روی این فیلم تاثیر گذار بودند. به همین خاطر جایزه بهترین گروه بازیگری انجمن بازیگران هم به این فیلم رسید که البته اولین بار در تاریخ بود که به یک فیلم غیر انگلیسی زبان رسید. تمام بازیگران نقش خود را به خوبی بازی کردند و این از مواری است که به بهبود و دیده شدن فیلم کمک بیشتری می کند.
۲) قدمی مهم به سوی تنوع نژاد‌ها
«انگل» تاریخ سازی کرد و به اولین فیلم خارجی زبان برنده اسکار تبدیل شد. این موضوع نه تنها یک دستاور باور نکردنی بود بلکه بردن آن به دلیل محتویاتی که ارائه می‌داد شگفت انگیز‌تر بود، امسال صحبت‌هایی در مورد عدم تنوع نژاد‌ها در جوایز شده بود به خصوص درمورد جوایز آکادمی با هشتگ Oscarssowhite (اسکار سفید پوست).
در اسکار نود و دوم تنوع زیادی وجود نداشت و عده‌ای معتقد بودند که فیلم‌های خارجی هیچ گاه نمی‌توانند به بخش‌های اصلی راه پیدا کنند. اما برنده شدن «انگل» باعث شد به فیلم‌های خارجی زبان توجه شود.
۳) «انگل» ژانر ها را ترکیب می‌کند
این روز‌ها هر فیلمی می تواند ترکیبی از ژانر‌های مختلف باشد و در ژانر‌های فرعی مثل کمدی رمانتیک، تریلر روانشناختی و اکشن ترسناک تقسیم بندی شود. می‌شود؛ فیلم‌هایی هستند که با یک ژانر دیگر آغاز می‌شود و بعد با ژانر دیگر به پایان می‌رسد. این ترکیب ژانر‌ها برای مخاطب آشناست، اما این روش هیچ گاه به صورت یکپارچه انجام نمی‌شود. «انگل» فیلمی است که از آن به عنوان فیلم هیجان انگیز راز آلود، درام خانوادگی، تراژدی، کمدی سیاه و یا ترسناک معاصری یاد می‌شود. ترکیب ژانر‌ها کاری است که بونگ جون هو انجام می‌دهد و به نوعی علامت تجاری او محسوب می‌شود.
۴) دارای مضامین جهانی که با دنیا ارتباط برقرار می‌کند
مبارزات طبقاتی، شکاف بین ثروت و فقر، پیوند‌های طبقاتی و جاه طلبی از معدود مضامینی است که در فیلم «انگل» قابل مشاهده است. این زمینه‌ها طبیعتا جهانی هستند و محدود به مخاطب خاصی نیست و به تمامی افراد در دنیا ارتباط دارد. با وجود اینکه این فیلم علامت‌های زیادی برای اشاره کردن به کره‌ای بودن آن دارد، اما فیلمی است که می‌توان آن را در همه جای دنیا ساخت.
کارگردان این فیلم بعد از آنکه از قیمت خرید یک خانه در لندن مطلع شد اعلام کرد حتی می‌شود فیلم «آنگل» را در لندن ساخت یا شاید نیویورک، چرا که خانه‌های میلیون دلاری زیادی وجود دارد و هنوز هم شاهد افراد بی خانمان هستیم.
۵) فیلمبرداری شگفت انگیز
در این فیلم از تصویربرداری نیز برای اشاره به مضامین آن بهره گرفته شده است. سکانس‌های مربوط به خانواده ثروتمند، از نور‌های طبیعی و نور خورشید استفاده شده، در حالی که صحنه‌های مربوط به خانواده فقیر تاریک‌تر است و از نور‌های مصنوعی استفاده شده است. از این روش برای نشان دادن تفاوت در موقعیت‌ها استفاده شده است. در یکی از سکانس ها نیز که شاهد حرکت دوربین و شخصیت‌ها از منطقه ثروتمند نشین به منطقه فقیر نشین هستیم و نور خیابان‌ها نیز دچار تغییر خواهد شد.
۶) داستان پردازی
«انگل» جایزه بهترین را دریافت کرده، اما در بخش بهترین فیلمنامه غیر اقتباسی نیز موفق بود و فیلم‌های افراد مشهوری را شکست داد. فیلمنامه فوق العاده، اولین قدم برای ساختن فیلمی با داستان پردازی مناسب است و بونگ جون هو با کارگردانی خود آن را تقویت کرده است. در این فیلم با اینکه چندین وقایع رخ می‌دهد، اما هیچگاه مخاطب از هسته اصلی داستان دور نمی‌شود.
بدون دیدگاه