ماهورا به زودی در شبکه نمایش خانگی

درباره فیلم ماهورا

در زندگی تو زنی ست با چشمان شکوهمند که لبانش خوشه های انگور و لبخندش موسیقی و گل، اما هرکس بخواهد به او نزدیک شود، ناپدید می شود…

سال‌های جنگ در کشور ما آنقدر قصه و حماسه ناشنیده دارد که تا سالیان سال بتوان از دل آنها سوژه‌ای به دست آورد و فیلم ساخت. مدتها پیش اثری مثل دوئل همین کار را کرد و یا همین اواخر فیلم تنگه ابوقریب با دست گذاشتن روی نبردی که کمتر کسی به آن پرداخته بود، خاطره تازه‌ای از آن روزگار را زنده کرد. فیلم ماهورا هم یکی از همین فیلم‌هاست که سوژه بکری از اتفاقات جنگ را انتخاب کرده و به جریان طایفه‌های عرب‌زبان در خطه جنوبی مرز کشورمان، مرزی بین دو سرزمین ایران و عراق می‌پردازد.

این طوایف و قوم‌ها بعد از جنگ تحمیلی با یک زندگی کاملا متفاوت روبرو شدند و حتی تا سالیان سال بعد از جنگ با نیروهای بعثی درگیری‌هایی داشتند و متاسفانه در مدیوم سینمای ما چندان از آنها یاد نشده است. (بحث ادبیات جداست و این قسمت از هنرهای هفتگانه به خوبی این وقایع را به رشته تحریر در آورده است.)

با شنیدن اسم ژانر سینمای دفاع مقدس، ناخودآگاه تفاوتی خاص بین آن و یک فیلم ژانر جنگی در ذهنمان تداعی می‌شود. چیزی که دیدگانمان انتظار می‌کشد، یک فیلم شعاری با تعداد زیادی سرباز عاشق وطن هست که در میان خاک و خاکریز و صدای سفیر گلوله‌ها با دشمن می‌جنگند و در نهایت هم همانند رمبو همه را لت و پار کرده و پیروز می‌شوند و یا در بهترین و نوآورانه‌ترین حالت، شخصیت داستان به شهادت می‌رسد.