به گزارش باکس افیس ایران: فرزاد موتمن، کارگردان سینما، رشد و گسترش کافه کتاب‌ها و سالن‌های تئاتر را ثمره جامعه ناموزون و مرکب کشورمان می‌داند. او این مراکز فرهنگی را چون فضاهایی مجازی معرفی می‌کند که هیچ تاثیری بر واقعیت زندگی اطرافمان نمی‌گذارند.
فرزاد موتمن، کارگردان فیلم‌هایی چون «شب‌های روشن»، «جعبه موسیقی» و «آخرین بار سحر را کی دیدی؟»، در پستی اینستاگرامی، از تبدیل انباری‌ها به سالن تئاتر و ساختمان‌های قدیمی به کافه کتاب در مرکز شهر تهران، به عنوان پدیده‌ای غیر واقعی یاد کرد. او تاکید کرد بین این فضاها با جامعه واقعی، ارتباط ارگانیکی وجود ندارد و برای همین وقتی از این مکان‌ها پا به خیابان گذاشته می‌شود، انگار با یک سیلی به خودمان می‌آییم.
او نوشت: «در حالی‌که تیراژ کتاب، بین هـفتصد تا سیصد جلد، در نوسان است و روزنامه‌هـا دیگر خواننده‌ای ندارند و فقط منتشر می‌شوند تا باشند، یعنی در زمانه‌ای که جامعه تصمیم گرفته که به اطلاعات نیازی ندارد، در فاصله بین خیابان کریمخان تا جمهـوری، هـر سوراخی که فکرش را بکنید، تبدیل به «کافه کتاب» شده و بسیاری از ساختمان‌هـای قدیمی و از کار افتاده و انباری‌هـا، تبدیل به سالن‌هـای کوچک تئاتر شده‌اند. پدیده‌ای که در جامعه ما به‌طور طبیعی باید پدیده‌ای «زیرزمینی»، تلقی شود، با اجرای حدود صد و بیست نمایش در هـر شب، تبدیل به «بدنه» شده است.
مهـم‌ترین ویژگی جامعه ما از دیرباز، این بوده که «ناموزون» و «مرکب» است، اما این پدیده در سال‌هـای اخیر ابعادی غیر واقعی پیدا کرده است. نمونه‌اش هـمین «کافه کتاب»هـا و تئاترهـا هـستند که در واقع دارند جای خالی شادمانی و سرزندگی و زندگی شبانه را پر می‌کنند، اما مشکل وقتی رخ نشان می‌دهـد، که از سالن تئاتر یا کافه‌ای قدم به روزمرگی کُند و ملاحظه‌کار هـمیشگی خیابان می‌گذاری و واقعیت عبوس و دوست نداشتنی، مثل یک سیلی، ناگهـان تو را به‌خود می‌آورد و دوباره بیاد می‌آوری که کجا زندگی می‌کنی! تا وقتی که بین فضاهـایی که برای خوش‌آیند خودمان می‌سازیم و جامعه واقعی اطرافمان، ارتباط ارگانیکی وجود نداشته باشد، این فضاهـا مجازی هـستند و هـیچ تأثیری بر واقعیت زندگی اطرافمان نمی‌گذارند.»
بدون دیدگاه