ارغوان

کودک قربانی افغانستان چه تفاوتی باکودک اکراینی دارد؟

به گزارش باکس افیس ایران:  کارگردان فیلم «ارغوان» از آثار حاضر در سیزدهمین جشنواره فیلم «عمار»‌ به ارائه توضیحاتی درباره ایده محوری این فیلم پرداخت.

محمد پهلوان کارگردان فیلم «ارغوان» از آثار راه‌یافته به بخش مسابقه «فیلم داستانی» سیزدهمین جشنواره مردمی فیلم «عمار» درباره این فیلم توضیح داد: فیلم «ارغوان» در واقع روایتی از بمب‌گذاری مسجد سیدالشهدا در کابل است و ماجرای یک دختر ایرانی و یک دختر بچه افغانی را روایت می‌کند که با یکدیگر دوست بوده‌اند. دختر افغانستانی که از مهاجران به ایران بوده، به تازگی به شهرشان در کابل بازگشته بود که در این حادثه شهید می‌شود.

وی ادامه داد: در فیلم ما، حوادث پس از این ماجرا از دید ارغوان که همان دختربچه ایرانی است، روایت می‌شود. بچه‌های هم‌کلاسی و پدر و مادر ارغوان از این اتفاق خبردار شده‌اند اما نمی‌خواهند که ارغوان متوجه شود این اتفاق برای دوستش رخ داده است. اما روزی در مدرسه از طریق اخبار تلویزیون در جریان این اتفاق قرار می‌گیرد و از این مرحله به بعد، فیلم فضایی رویایی پیدا می‌کند. گویی ارغوان همان فضای بمباران را در مدرسه خود تصور می‌کند و اتفاقاتی که برای دوستش رخ داده است را گویی به چشم می‌بیند و تجربه می‌کند.

پهلوان در بخش دیگر توضیحات خود درباره واقعی بودن یا خیالی بودن داستان فیلم گفت: اصل این اتفاق براساس واقعیت نیست و برای هر کسی می‌تواند اتفاق افتاده باشد اما فضای داستان را براساس تجربه‌ای که بچه‌ها در این حادثه پشت‌سر گذاشتند، طراحی کردیم.

این فیلمساز گفت: تابستان سال گذشته که سراغ ساخت این فیلم رفتیم و این سوژه را انتخاب کردیم، حادثه بمباران مسجد سیدالشهدا تازه اتفاق افتاده بود و هنوز فضای خبری درباره آن داغ بود. آنچه ما ساختیم، برداشتی شخصی از این اتفاق بود که می‌توان گفت پی‌رنگی واقعی دارد. مخاطب این فیلم هم می‌تواند کودکان باشند و هم از آنجایی که به موضوعاتی مانند تروریسم و جنگ می‌پردازد، می‌تواند مخاطب بزرگسال هم داشته باشد.

وی درباره عادی شدن اتفاقات تراژیک در کشور افغانستان برای دیگر کشورها هم بیان کرد: فکر می‌کنم کار رسانه دقیقاً همین است که از این جنس عادی‌سازی‌ها جلوگیری کند. همان‌طور که امروز یک کشته در جنگ اکراین صرفاً به‌دلیل اروپایی بودن و چشم‌رنگی بودن، این اندازه در رسانه‌های جهان انعکاس پیدا می‌کند، باید بدانیم اهالی افغانستان هم انسان هستند و یک نفر کشته در این کشور هم تفاوتی با قربانیان دیگر جنگ‌ها ندارد. ما به‌عنوان رسانه باید این شرایط را مدیریت کنیم.

پهلوان تأکید کرد: جنگ در هر صورتی، پدیده شومی است و نباید اجازه دهیم در یک کشور این پدیده عادی‌سازی شود. هر یک از دختربچه‌هایی که در این حادثه بمب‌گذاری شهید شدند، عزیز یک خانواده بودند، واقعاً تحمل هر یک از این داغ‌ها بسیار سخت است و نباید از کنار آن عادی عبور کنیم. هدف ما از ساخت این فیلم هم همین بود.

این فیلمساز درباره تجربه حضور در جشنواره «عمار» هم توضیح داد: هر دوره که به برگزاری جشنواره «عمار» اضافه می‌شود، سطح برگزاری آن و سطح آثار حاضر در این جشنواره هم بالاتر می‌رود. کارهایی که در جشنواره امسال دیدم واقعاً نسبت به سال‌های گذشته رشد داشت و حضور در این رویداد حتماً برای معرفی فیلمسازان جوان و استعدادهای جدید می‌تواند مؤثر باشد. ان‌شالله این رویداد در آینده کیفیت بهتر و بالاتری هم پیدا می‌کند.


بدون دیدگاه

پاسخ دهید

فیلدهای مورد نیاز با * علامت گذاری شده اند