به گزارش باکس افیس ایران: رسول صدرعاملی کارگردان فیلم‌های «دختری با کفش‌های کتانی»، «گل‌های داوودی»، «من ترانه ۱۵ سال دارم» و… بعد از ۹ سال با کارگردانی فیلم «سال دوم دانشکده من» که از دهم مهر اکران می‌شود به عرصه سینما بازگشته و درباره این بازگشت با رادیو سوینا گفتگو کرده است.
رسول صدرعاملی که به عنوان کاشف استعدادهای جوانی همچون ترانه علیدوستی، نسرین مقانلو، کتایون ریاحی و بسیاری دیگر از بازیگران موفق و همچنین معرفی آنان به صنعت سینما شناخته می‌شود، در حاشیه اکران فیلم «قصر شیرین» برای نابینایان در گفتگو با رادیو سوینا درباره نقش‌آفرینی دو بازیگر جوان و جدید در فیلمش توضیح داد. بازیگرانی که سها نیاستی، یکی از آنها، برای بازی در این فیلم از فستیوال مسکو که سومین فستیوال معتبر جهان هم هست جایزه بهترین بازیگر زن را دریافت کرد. این فیلم در جشنواره آسیا پاسفیک نیز به زودی نمایش داده می شود.
رسول صدرعاملی درباره انتخاب این بازیگران گفت: «در «سال دوم دانشکده من» از دو بازیگر جوان که از مراحل بسیار دشوار انتخاب بازیگر با موفقیت گذشتند تا انتخاب شدند استفاده کردیم و امیدواریم مردم نقش آفرینی این دو بازیگر را بپسندند.»
صدرعاملی ادامه داد: «همچنین باید از علی مصفا، شقایق فراهانی، بابک حمیدیان، ویشکا آسایش و پدرام شریفی که به جز ایشان که نقش اول مرد را داشتند، باقی دوستان نقش‌های فرعی و مکمل را ایفا کرده‌اند و بسیار تیم خوبی را داشتیم، تشکر کنم.»
کارگردان فیلم «گل‌های داوودی» در ادامه گفت‌وگو با این رادیو که رادیوی سینمای ویژه نابینایان است و بیشتر مخاطبان آن را نابینایان تشکیل می‌دهند، به توضیح و یادآوری این فیلم پرداخت و بیان کرد: «این فیلم که در سال ۶۱ -۶۲ تولید شده و در سال ۶۳ به روی پرده سینما رفت، درباره زندگی و مناسبات همکاری و انسانی یک دختر و پسر جوان نابینا بود و قاضی ربیعی هاوی رمان‌نویس، قصه آن را نوشته بود که با فریدون جیرانی به فیلمنامه تبدیلش کردیم.»
صدرعاملی تاکید کرد: «این فیلم بسیار مورد حمایت انجمن نابینایان قرار گرفت و از آموزشگاه نابینایان در غرب تهران مشاوره می‌دادند و موفقیتش به خاطر همین مشاوره‌ها بود و همچنین نقش آفرینی بازیگران بزرگی چون جمشید مشایخی، داوود رشیدی، پروانه معصومی و بسیاری از دوستان دیگر که در کنار دو بازیگر نقش اول نقش‌آفرینی می‌کردند.»
رسول صدرعاملی که در حاشیه اکران «قصر شیرین» برای نابینایان صحبت می‌کرد، درباره این فیلم هم گفت: «این فیلم بهترین کار رضا میرکریمی است به دلیل زاویه نگاه به زندگی آدم‌ها؛ من فیلم جاده‌ای «پاییزان» را کارگردانی کردم و می‌دانم این فیلم هم بسیار فیلم سخت و جاده‌ای است که بیشتر لحظاتش در ماشین می‌گذرد و بازی بازیگران آن هم بسیار دشوار است. چیزی که ارزشمند است بازی در سکوت این فیلم است. یعنی بازیگر باید با نوع نگاه و حرکات بدن بتواند حسش را به مخاطب منتقل کند و کار اصلی کارگردان در فیلم مراقب بودن ضرب و ریتم و تمپوهای فیلم از ابتدا تا انتها است تا بازیگر بتواند خوب نقش‌آفرینی کند و این فیلم تنها از عهده رضا میرکریمی برمی‌آمد.»
کارگردان «دختری با کفش‌های کتانی» بازی حامد بهداد در این فیلم را بسیار تاثیرگذار دانست و ادامه داد: «بازیگر با تکیه به جملاتی که بیان می‌کند بازی را انجام می‌دهد و وقتی دیالوگ‌ها کم باشد اینجا بازی کردن سخت می‌شود و در این فیلم بیشتر بازی در سکوت انجام شده است و حامد بهداد در این فیلم علاوه بر خودش باید ری اکشن و احساسات دو بازیگر نقش کودک این فیلم را کنترل می کرده است که نقش آفرینی خوبی انجام دهند و با کنترل کردن احساسات و عواطف از ابتدا تا انتها که یک ریتم حسی رو داشته باشد و کجا اوج بگیرد، بسیار موفق عمل کرده است.»
سوینا، سینمای ویژه نابینایان است که علاوه بر اکران فیلم‌های مناسب این قشر، رادیو سوینا را نیز تدارک دیده و همچنین به برگزاری جلسات نقد کتاب صوتی نیز می‌پردازد.
بدون دیدگاه