به گزارش باکس افیس ایران: نام سریال پیکی بلایندرز ( Peaky Blinders ) در میان سریال های مشهور این روزهای جهان محجور مانده است. دلیل این اتفاق را می توان شبکه تولید کننده و مهمتر از همه، انگلیسی بودن سریال برشمرد که زیر چکمه رسانه های آمریکا و تبلیغات عظیمی که بر روی آثار حتی متوسط شان انجام می دهند، له شده است. اما عدم توجه رسانه های آمریکایی به این سریال هم باعث نشد تا توجه علاقه مندان به سریال به دنیای تبهکاری شهر بیرمنگام در سالهای پس از جنگ جهانی اول جلب نشود. جایی که توماس شلبی با بازی استادانه کیلیان مورفی فعالیت های گنگستری خود را آغاز می کند و حالا تا تبدیل شدن به یک سیاستمدار نیز پیش رفته است.
« پیکی بلایندرز » واجد تمام ویژگی های آثار انگلیسی، مخصوصاً آنهایی که در شهر های کوچکتر جریان دارد، می باشد. داستان در بیرمنگام روایت می شود و ما شاهد ظهور گروهی از جوانان خشن تحت عنوان « پیکی بلایندرز » که از فرط بیکاری و مشکلات اقتصادی آن دوران به ستوه آمده اند می باشیم. گفته می شود در آن دوران به دلیل قدرت گرفتن کمونیست ها در شوروی و مشکلاتی که در نبرد انگلیسی ها با جمهوری خواهان ایرلندی بوجود آمده بود، سبب رشد میزان جنایت و شکل گیری گروه های گنگستری مانند ” پیکی بلایندرز ” شده بود و سریال نیز به این گروه و اتفاقات آن می پردازد.
شاید در نگاه اول نام بردن از شخصیت های تاریخی در سریال همانند وینستون چرچیل، مخاطب را به این اشتباه بیندازد که سریال براساس رویدادهای واقعی ساخته شده است. این گمانه زنی زمانی قوت پیدا می کند که بدانیم گروه تبهکار مذکور نیز در دنیای واقعی حضور داشته اند و فعالیت های مخربی از جمله اخاذی، قتل ، گروگانگیری و موارد دیگر را به ثبت رسانده اند. اما سریال « پیکی بلانیدرز » هیچ تبعیتی از رویدادهای واقعی که از فعالیت های این گروه به ثبت رسیده نمی کند و قصه ارجینال خود را با استفاده از نامهای واقعی و یا، شهرت افراد واقعی روایت می کند. قصه کهنه سرباز جنگ جهانی اول که مانند تمام کسانی که از جنگ بازگشته اند، دچار مشکلات روحی و روانی شده اما رفته رفته با راه اندازی کسب و کار خانوادگی شان و وسعت بخشیدن به آن، تبدیل به رهبری کاریزماتیک برای گروه می شود.
همانطور که اشاره شد، سریال واجد تمام ویژگی های آثار انگلیسی است. از بکارگیری مه و محیط خفقان شهر گرفته تا طراحی لباس و سازه های شهری و مهمتر از همه، نورپردازی های داخلی که بخشی به سیاهی و تاریکی گرایش دارد و بخش دیگر با نور گرمی که صحنه را روشن می کند احاطه شده است. نورپردازی هایی که ما را به یاد آثار اقتباسی از داستان «اولیور توییست » در قرن نوزدهم می اندازد. خالقین « پیکی بلایندرز » به خوبی فضای ترس و وحشت و رکود را در سریال به تصویر کشیده اند و به مناسبات آدمهای آن دوران پرداخته اند. دورانی که انگلیس در بحران به سر می برد و در هر گوشه ای از این کشور می شد ردپای گروه های خلافکاری را یافت که قدمت آنها به اندازه گروه « پیکی بلایندرز » نبود تا شبکه بی.بی.سی به سراغ ساخت سریالی درباره آنها برود.
سریال « پیکی بلایندرز » شاید شبیه تمام آثار گنگستری است که فرمول ساخت ثابتی دارند و نمونه آن را بارها در سینما شاهده بوده ایم. اما سریال در جایگاه بهتری نسبت به آثار مشابه قرار می گیرد چراکه خالقین سریال به خوبی توانسته اند سیر تحول شخصیت توماس را از کهنه سربازی درمانده تا ریاست گروه خلافکار را با جزئیات لازم به تصویر بکشند. توماس شبیه گنگسترهای خلافکاری نیست که پرداختی سیاه و سفید دارند. او برخلاف برادر خود که تنها زبان زور را کارآمد می داند، اعتقاد به میانه روی دارد و همین مسئله باعث شده تا او رفته رفته سیاستمداری شود که برای افزایش اعتبار خانواده اش تلاش می کند. شاید اگر کیلیان مورفی بازیگر نقش توماس نبود، نمی شد تا این حد از نقش آفرینی توماس لذت برد و او را باور کرد.
شخصیت پردازی یکی از بهترین نکات سریال « پیکی بلایندرز » محسوب می شود که حتی درباره شخصیت های منفی داستان نظیر چستر کمپل نیز صدق می کند. شخصیت هایی که خالقین سریال و استیون نایت، از پرداخت یک سویه به آن خودداری کرده اند و در وجودشان مجموعه ای از ویژگی های انسانی به چشم می خورد که باعث می شود آنها تبدیل به شخصیت شوند. زنان نیز در این دنیای گنگستری بیرمنگامی، نقش اساسی ایفا می کنند و شخصیت عمه پولی به عنوان شخصیتی قدرتمند، تکیه گاه خانواده است و برای حفاظت از خانواده هر ابزار خشونت آمیزی را بکار می گیرد. خوشبختانه زنان در دنیای « پیکی بلایندرز » منفعل و ضعیف نیستند و در کنار مردان، ماجرا را پیش می برند.
همانطور که در ابتدای متن گفتم، « پیکی بلایندرز » ( Peaky Blinders ) به دلیل انگلیسی بودن از ظرفیت های تبلیغات عظیم رسانه ای به دور مانده اما در مقایسه با بسیاری از سریالهای محبوب آمریکایی، اثری منسجم تر و جذاب تر به شمار می رود. خوشبختانه خالقین کیفیت اثر را در فصل های گوناگونی که از سریال منتشر شده حفظ کرده اند و حتی به جذابیت های آن افزوده اند. اما در نهایت نمی توان این موضوع را انکار کرد که بخش زیادی از جذابیت های سریال « پیکی بلایندرز » به جهت بازی فوق العاده کیلیان مورفی در نقش اصلی سریال است که ارزش تماشای دنیای تبهکاری انگلیسی ها در سالهای پس از جنگ جهانی اول را دو چندان می کند.
منتقد : رضا توسلی
بدون دیدگاه