لبخند بدیعی کارگردان نمایش «آسانسور نداره» درباره انتخاب این نمایشنامه از سباستین تیری برای اجرا گفت: شیوه اجرای این نمایش مبتنی بر بورلسک ابزرت است. بورلسک ابزرت از سینمای صامت وارد تئاتر شده و بهترین شیوه برای موضوعات جهان شمول است. نظیر این شیوه بازی را در کار‌های چارلی چاپلین می توان دید.
لبخند بدیعی با اولین تجربه کارگردانی اش با نمایش “آسانسور نداره” در جشنواره تئاتر فجر شرکت کرده است. او پیشتر به عنوان بازیگر در نمایش‌های “حساب پرداخت نمیشه”، “غلامرضا لبخندی”، “سگک”، ” یاماها” و … حضور داشته است.
طبق گفته کارگردان نمایش «آسانسور نداره» در این شیوه بازیگر سعی می‌کند میمیک چهره نداشته باشد و با حرکات بدن بیان شود. او سعی کرده که هدفش را روی شیوه درست این ژانر بگذارد.
بدیعی درباره انتخاب بازیگران نظیر، ارسطو خوش رزم و علی عامل هاشمی گفت: ما سال‌ها در گروه تئاتریمان با هم کار می‌کردیم و وقتی خواستم کار را آغاز کنم طبیعتا بهتر می‌توانستم با همکارانم کار کنم و بعد از دیدن بازخورد متوجه شدم انتخاب خوبی بود.
به گفته بدیعی موضوع این نمایش به دلیل اینکه متن ابزُرت است نمایش قصه را دنبال نمی‌کند و تمرکزش روی پیگیری موقعیت‌هایی است که دو بازیگر در آن حضور دارند.
این نمایش پایان نامه کارشناسی ارشد لبخند بدیعی است و موضوعات جهان شمول نظیر دلزدگی انسان، عدم ارتباط انسان با جهان بیرون را بررسی می‌کند و حتی این نکته که برای پذیرفته شدن در این دنیا باید مثل دیگران باشی تا در جامعه پذیرفته شوی.
به گفته بدیعی، نمایش ” آسانسور نداره” از شش اپیزود تشکیل شده و طراحی صحنه دو باکس مشکی است که تبدیل به ابزار مختلف می‌شود. مثلا مداد تبدیل به چنگال می‌شود. در واقع این نمایش بر پایه آشنایی زدایی و خلاقیت شکل گرفته است.
او در پایان درباره اولین حضورش در مقام کارگردان در چهلمین دوره جشنواره تئاتر فجر گفت: بزرگ‌ترین اتفاق نمایشی ایران، جشنواره تئاتر فجر است. هر دوره‌ای گروه‌های مختلف موفق به شرکت در این جشنواره می‌شوند که امسال نوبت به من رسید و این اتفاق خوشایندی است.
بدون دیدگاه