نمایشنامه‌خوانی

«گنجشک‌ها پشت پنجره»؛ روایت رهایی انسان امروز از بحران‌ها

به گزارش باکس افیس ایران:  بهاره سعیدی‌پناه کارگردان اجرای نمایشنامه‌خوانی «گنجشک‌ها پشت پنجره» می‌گوید رویداد تئاتر صاحبدلان فرصت مغتنمی برای بیان بحران‌های انسان امروزی و چگونگی به‌کارگیری الگوهای دینی برای رهایی از این شرایط را فراهم می‌آورد.

نیلوفر ندیمی دانش: نمایشنامه «گنجشک‌ها پشت پنجره» نوشته مرتضی اسدی‌مرام با کارگردانی بهاره سعیدی‌پناه از استان کرمانشاه در دوازدهمین دوره سراسری و نخستین دوره بین‌المللی رویداد تئاتر صاحبدلان با نقش‌خوانی یونس رستمی، محنا عبدلی، پژمان آقایی و الهه نجفی خوانش می‌شود.
سعیدی‌پناه کارگردان اجرای نمایشنامه‌خوانی «گنجشک‌ها پشت پنجره» دراین باره گفت: این نمایشنامه روایتگر زندگی زنی است که براثر سانحه تصادف، پدر خود را از دست می‌دهد و خود را مقصر مرگ پدر می‌داند. او از شوهرش جدا شده، همچنین پاهای خود را در آن تصادف از دست ‌داده و در اوج ناامیدی تصمیم به خودکشی می‌گیرد.
او در ادامه افزود: در پی مرگ مغزی پدر، بخشی از اعضای بدن او اعطا می‌شود و یک جوان ناشنوا هم یکی از دریافت‌کنندگان عضو است که ازقضا پس از درمان و وقتی جویای نشانی خانواده اهداکننده عضو می‌شود، درمی‌یابد که دختر آن مرد شرایط خوبی ندارد. در ادامه آن زن به کمک این جوان و مادرش از اقدام خود به خودکشی صرف‌نظر می‌کند و به‌مرور به زندگی بازمی‌گردد.
سعیدی‌پناه با اشاره به اینکه این نمایشنامه روایت رهایی انسان امروز از بحران‌ها به لطف موضوعات انسانی و دینی است، اظهار داشت: رویداد تئاتر صاحبدلان فرصت مغتنمی برای بیان بحران‌های انسان امروزی و چگونگی به‌کارگیری الگوهای دینی برای رهایی از این شرایط را فراهم می‌آورد و این همان چیزی است که در نمایشنامه «گنجشک‌ها پشت پنجره» هم به آن پرداخته‌ایم.
او تصریح کرد: همچنین یکی از مهم‌ترین علل انتخاب این متن، قصه، تکنیک نگارش و نوع روایت اثر است و در حقیقت «گنجشک‌ها پشت پنجره» ضمن آن که خورده روایت‌های متعددی دارد، از خط داستانی پرکشش و جذابی برخوردار است و به نیاز روز جامعه ما که موضوع اهدای عضو است، می‌پردازد.
کارگردان اجرای نمایشنامه‌خوانی «گنجشک‌ها پشت پنجره» در پایان اذعان داشت: با توجه به اینکه این نمایشنامه ذاتاً درگیر حرکت نیست و بیشتر به روایت حالات درونی افراد می‌پردازد، درنتیجه طی روند نمایشنامه‌خوانی هم تلاش کردیم تجربه خوانش اثر را بدون حرکت، طراحی صحنه و یا طراحی میزانسن داشته باشیم هرچند که معتقدم اگر قرار بر ارائه میزانسن، دکور و عملاً اجراخوانی بوده پس بهتر است اثر به طور کامل اجرا شود و در چنین شرایطی، خوانش متن از چند جهت حائز اهمیت است زیرا پیش از اجرا با ضعف‌ها و قوت‌های متن بیشتر آشنا می‌شویم و در زمان خوانش آرا و نظرات منتقدان و کارگردان‌های مختلف را دریافت کرده و فرصت اصلاح آن را خواهیم داشت.


بدون دیدگاه

پاسخ دهید

فیلدهای مورد نیاز با * علامت گذاری شده اند