به گزارش باکس افیس ایران: ملودی آرام نیا، کارگردان و بازیگر تئاتر از آماده سازی یک نمایش با عنوان «آواز خوان طاس» خبر داد و گفت: درخواست نوبت اجرا برای تماشاخانه ایرانشهر داده‌ام.
«ملودی آرام نیا» بازیگر و کارگردان تئاتر ضمن بیان این خبر، عنوان کرد: برای امسال برنامه خاص تئاتری نچیده‌ام امادر حال آماده سازی نمایشنامه «آوازخوان طاس» برای اجرا هستم. درخواست نوبت اجرا به تماشاخانه ایرانشهر داده‌ام و امیدوارم این کار برای سال ۹۹ آماده اجرا شود.
وی در ادامه افزود:این نمایشنامه دارای شش کاراکتر خواهد بود ، چند بازیگر را برای کار در نظر دارم منتها همانطور که می‌دانید نمی‌توان خیلی قطعی برای ماه‌های آینده نظر داد ممکن است برای افراد کاری پیش بیاید یا اینکه تیم نتوانند تکمیل شوند بنابراین همان برای شروع تمرین بازیگران را مشخص خواهم کرد.
آرام نیا اظهار داشت: دراین مدت موفق شدم چند نمایش از دوستانم چون «شاه ماهی»، «نفرین قحطی زدگان»، «مادر» و «است» را تماشا کنم که همه‌شان هم خوب بوده‌اند. کار شاه ماهی با بازی درخشان امیر جدیدی انرژی خیلی خوبی به من داد.
وی در ادامه افزود: درباره فضای امروز تئاتر خیلی نمی‌توانم نظر دهم چرا که خیلی بدان نزدیک نبوده‌ام اما این را می دانم که بازیگران بیشتر مؤسسه‌ای و تیمی با هم حضور دارند و دیگر مثل گذشته نیست، به خاطر همین کار دشوار می‌شود اگر وارد آن موسسه یا تیم نباشیم.
آرام نیا اظهار داشت: نمایشنامه آوازخوان طاس از مهمترین کارهای اوژن یونسکو ،نویسنده و نمایشنامه نویس فرانسوی است. این نویسنده آثاری چون کرگدن و تشنگی و گرسنگی را خلق کرده است. البته قبل‌تر هم این نمایشنامه در ایران زیاد کار شده است.
«آوازخوان طاس» نمایش‌نامه‌ای است که بیش از چهارده سال به روی صحنه ماند. هدف یونسکو در این نمایشنامه بازنمودن قهقرای آدمی به علت از دست نهادن اصالت و تشبه به دیگران است. بهترین نمودار این قهقرا، فرسودگی زبان محاوره و ابتذال گفت‌وگوهاست. چراکه به عقیده او، فرسودگی زبان حکایت‌گر فرسایش اندیشه است.
همه می‌کوشند که مثل دیگران سخن بگویند. این است که دیگر کسی نمی‌اندیشد. دست نیاز همه به سوی اصطلاحات متداول و عبارات مبتذل معروف و ضرب‌المثل‌هایی دراز است که گاه بی‌معنی و مضحک است. دیگر سخنی آفریده نمی‌شود. حرف‌ها کهنه و فاقد تحرک است. و همین عبارات فرسوده نیز گاه قلب می‌گردد و درست بیان نمی‌شود. یونسکو این عمل را «فاجعه‌ی زبان» می‌خواند و «آوازخوان طاس» بر همین مضمون تکیه می‌کند.
بدون دیدگاه