به گزارش باکس افیس ایران: نمایش “مدرسه پینوکیو” با برداشتی آزاد از رمان “بختیار علی” نوشته و کار آرش سنجابی از امروز ۱۷ آذر ماه ساعت ۱۸ در سالن شماره یک عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه می‌رود و بازیگران این نمایش بابک صحرایی، نورا هاشمی، علیرضا میرزامحمدعلی، رازیما میرزایی، نیلوفر لاری‌پور، رویا دعوتی، فرزاد حسنی، مروارید کاشیان، سوزان صفانیا و فریبرز گلبن هستند.
آرش سنجابی در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره روند شکل‌گیری نمایش “مدرسه پینوکیو” گفت: این نمایش در ادامه مسیری است که سال‌ها با جنس تازه رئالیسم جادویی بومی‌گرایی پیش گرفته‌ام. این رئالیسم جادویی متعلق به مشرق زمین است و متفاوت از دیگر اشکال رئالیسم جادویی است. بختیار علی که بسیار از او متاثر بوده‌ام، شکل تازه‌ای از رئالیسم جادویی را به منطقه و جهان صادر کرده است. من اولین مترجم “آخرین انار دنیا” از او در ایران بوده‌ام و چند سال پیش که رمان منتشر نشده او به دستم رسید، در ذهنم خط اصلی داستان نمایشنامه “مدرسه پینوکیو” شکل گرفت؛ هرچند که این اثر اکنون بسیار از آن رمان دور است اما همچنان خودم را وام‌دار رمان بختیار علی می‌دانم.
او درباره موضوع و مضمون این نمایش عنوان کرد: این نمایش مضمون اجتماعی دارد که به شکل راوی مرکبی که در آنِ واحد محدود به ذهن است و راوی همه چیزدان نیست و در هر لحظه آن عدم قطعیت وجود دارد، به صحنه می‌رود. این نمایش در ژانر رئالیسم جادویی زیر شاخه مشرق زمین است.
این نویسنده و کارگردان تئاتر خلاصه داستان نمایش “مدرسه پینوکیو” را اینگونه توضیح داد: هیچ وقت قائل به تعریف خلاصه یک قصه نبوده و نیستم اما در صورتی‌که بخواهم در این باره توضیح دهم باید بگویم ما در این نمایش دو خط داریم؛ خطی که در مدرسه پینوکیو می‌گذرد و خط دیگر در عشقستان. دو فضایی که در یک نقطه به وحدت می‌رسند. برای من همیشه آزاردهنده‌ترین موضوع، جنس لیبرالیسم جدیدی است که در جهان وجود دارد. یعنی نئولیبرالیسمی که برایم هیچگاه قابل قبول نبوده. سعی‌ام بر آن بوده تا به منظور رسیدن این دو خط بهم از این مسیر دوری کنم و در عصر تسلط نئولیبرالیسم‌‌ها تا حدودی از این فضا فاصله بگیرم.
سنجابی ضمن اشاره به اینکه تمرینات این نمایش حدود ۵ ماه به طول انجامید، درباره سبک و فضای اجرایی نمایش “مدرسه پینوکیو” یادآور شد: من ادعای اجرای آثار فضانگارانه را دارم. آنچه که در تئاتر امروز تماشاگر را خسته می‌کند، نبود فضاست. تماشاگر در نبود فضا نمی‌تواند نفس بکشد و نمی‌توان حرفی را به او نیز عنوان کرد. در آثار نمایشی هر یک از آکسسوارهای اضافه صحنه، موازی با کاراکتر حرفی می‌زنند و تماشاگر را از اثر دور می‌کنند. به همین دلیل من آثار فضانگارانه را روی صحنه می‌آورم. در این نمایش نیز در این همین مسیر هستم چراکه حتی یک آکسسوار اشتباه می‌تواند تماشاگر را از نمایش دور کند. بسیار خوشحالم که بازیگران این نمایش خود به مثابه ابزار عمل می‌کنند و گاهی از جسمیت خود بر صحنه در راستای شکل، فرم، رنگ و نور استفاده می‌کنند.
او درباره موسیقی این نمایش اظهار کرد: ستار اورکی یکی از درخشان‌ترین نام‌های این نمایش است. او از معدود انسان‌هایی است که کشف او بسیار دشوار و پیچیده است و من همواره علاقمند به انسان‌های پیچیده هستم چراکه این افراد موسیقی پیچیده را خلق می‌کنند و این موسیقی پیچیده کمک می‌کند تا در مدت زمان طولانی امکان کشف آن را داشته باشی.
آرش سنجابی در پایان صحبت‌هایش گفت: امیدوارم مخاطبان به تماشای این نمایش بنشیند و شاهد جنس جدید رئالیسم جادویی باشند. شکلی که در آنِ واحد، ترکیبی است از فضای عجیب رئالیسم کردها که در برخی از شاخه‌ها به بولیوی، اکوادور و کشورهای مهجور در عرصه نمایش گرایش می‌یابد.
دیگر عوامل این اثر نمایشی عبارتند از: تهیه‌کننده: امیرعلی تقی‌زاده، مدیر پروژه: پویا امینی، مجری طرح: مهدی کاسه‌ساز، موسیقی: ستار اورکی، خواننده: حامی، بازیگردان: فرزاد حسنی، طراح حرکت: رازیما میرزایی، طراح لباس: الهام میرباقری، طراح پوستر: مهدی رایگانی و عکاس: ساقی بلیغ.
علاقندان می‌توانند بلیت این نمایش را از سایت تیوال تهیه کنند.
بدون دیدگاه