رامین دولت آبادی کارگردان نمایش «خوک هندی» درباره این نمایش گفت: این نمایش درباره اختلاف طبقاتی است که تا اسم آن میآید اکثرا یاد هند میافتند، اما در سراسر دنیا این اختلاف طبقاتی وجود دارد. دلیل انتخاب نمایش «خوک هندی» این بود که سعی کردیم که نمایش نامهای انتخاب کنیم که از زمان نوشته شدن آن زیاد نگذشته باشد و خیلی دور از فضای حال حاضر ما نباشد و بتوان با فرهنگ خودمان آن را تطبیق داد.
وی افزود: دلیل دیگر این بود که نمیخواستیم کار تکراری روی صحنه ببریم تا به حال هیچ کس از نمایش نامه خوک هندی اجرای نمایشی انجام نداده است و فقط یک یا دو بار نمایشنامه خوانی شده است. با توجه به اجراهای در این مدت زمان اکثر نمایشها داستان خاصی نداشت که چیزی به مخاطب اضافه کند و اکثر آثار با بزرگ نمایی مخاطب را فریب میداد. هدفمان اجرای نمایشی بود که زمان مخاطب را هدر ندهد و تماشاچی با دست پر سالن را ترک کند و بتواند نتیجه گیری کند.
دولت آبادی درباره انتخاب بازیگران کار بیان کرد: انتخاب بازیگر همیشه برای کارگردان دشوار است و یکی از مهمترین کارهای کارگردان همین انتخاب بازیگر است. شخصیت اصلی نمایش نامه مرد بود که آن را تبدیل به زن کردم و همین کار را برایم سخت کرد. چون نویسنده دیالوگها را جوری نوشته بود و شرایط را جوری رقم زده بود که اجرا برای مرد راحتتر باشد.
وی افزود: از آنجایی که میخواستم از کلیشه خارج شوم و این دید مرد دلال و پولدار بیرون بیایم و روی جنسیت متمرکز نشوم، به همین دلیل شخصیت اصلی را خانم انتخاب کنم. خانم عزیزی را در نهایت برای شخصیت اصلی انتخاب کردم، زیرا به توانمندی او ایمان داشتم که بتواند تفکرم را به تماشاچی برساند. سایر بازیگران نیز میبایست حرفهای باشند و شرایط را درک کنند، زیرا ممکن بود حدود یک سال کار تمرین شود تا بالاخره بتوانیم اجرا کنیم. برای نمایش خوک هندی حدود یک سال تمرین کردیم که خوشبختانه تیم خوبی را جمع کردیم که همگی حرفهای هستند.
این هنرمند درباره طراحی صحنه کار گفت: هنگام خواندن متن طراحی صحنه بسیار راحت به نظر میآید، زیرا داستان در بانک رقم میخورد. در بانک چند صندلی انتظار، دو گیشه و یک در وجود دارد، اما نمیخواستم فضای بانک را داشته باشم، چون فضای بانک یک جورهایی کسل کننده است. قصدمان این نبود که کار رئال باشد لذا از سورئال کمک گرفتم و تقریبا رنگ آمیزی سورئالی به صحنه دادم. از آنجا که کاری که میخواستم انجام دهم آماده نبود، کل دکور ساخته شد و تنها از آکسسوار استفاده شد.
دولت آبادی درباره کرونا و تاثیرات آن به تئاتر گفت: کرونا و در ادامه آن بلاتکلیفی بزرگترین ضربه را به ما زد و برای همه گروه بسیار سخت بود. به دلیل موجهای کرونا حدود یک سال تمرین طول کشید افراد گروهم میخواستند در جاهای دیگر کار کنند، اما وضعیت مشخص نبود. همین الان هم با استرس کار میکنیم، زیرا مدام تئاتر باز و بسته میشود و تلاشم این بود که گروهم انرژیشان را از دست ندهند و تمرینها برایشان فرسایشی نباشد.
کارگردان نمایش «خوک هندی» ادامه داد: کلا در شرایط عادی کار تئاتر کردن سخت است دیگر چه برسد با شرایطی که کرونا هم وجود دارد. برای مثال، پلاتو برای تمرین با یک تلفن رزرو میشد، اما کرونا باعث شد حتی برای پلاتو گرفتن هم دچار مشکل شویم و از قبل باید چک میکردیم که از تهویه مناسبی و مسائل بهداشتی برخوردار باشد. هم چنین به دلیل کرونا باید فضای پلاتو بزرگتر باشد تا رعایت فاصله گذاری اجتماعی با مشکل مواجه نشود و همین هزینهها رو بالاتر میبرد.
وی درباره نبود پشتیبانی از سازمانهای مربوطه گفت: کرونا همان گونه که مستقیم فشار میآورد از طرف دیگر نیز هیچ نهاد و سازمانی نه کمکی به ما کرد و نه حمایتی. آنان نه تنها کمک نکردند بلکه سنگ اندازی هم میکردند، اما باز سعی کردیم در حاشیه نرویم و تمرکزمان روی کار خودمان باشد. امیدوارم با روی کار آمدن دولت آینده، وزیر فرهنگ جدید فردی دلسوز باشد که دلسوزانه عمل کند و فقط شعار ندهد. تا اسم تئاتر میآید هم چهرهها و هم مسئولان شعار دادن را بلد هستند. امیدوارم وزیر فرهنگ جدید با رویکرد دیگری به تئاتر نگاه کند و تغییر اساسی در تئاتر ایجاد کند.
دولت آبادی درخواستهای خود از وزیر فرهنگ آینده را مطرح کرد: امیدوارم وزیر فرهنگ آتی تعداد سالنهای باکیفیت را افزایش دهد، زیرا سالنهای دولتی قوانین عجیب و غریبی دارند که هر کسی نمیتواند به سمتش برود. اجاره سالنهای خصوصی بالاست که آنان هم مقصر نیستند. باید اجاره سالن را گروهها پرداخت کنند که طبعا آنان نمیفروشند و اگر بخواهند بفروشند باید بلیط را گران کنند که در آن صورت مخاطب کم میشود.
این هنرمند بیان کرد: واقعا باید وزیر فرهنگ آینده یک گروه خوب برای هنرهای نمایشی در نطر بگیرو تا تئاتر از اسن بل بشو خارج شود. امیدوارم تمام گروهها در مدت کرونا سخت مبارزه کردند تا کارشان به اجرا برسد موفق باشند و جوری نباشد که زده شده باشند و کار انجام ندهند. این گروههای ناآشنا بودند که در این مدت برای تئاتر جنگیدند و نگذاشتند تئاتر در این ندت در سایه برود و از همه آنها ممنونم. تنها راه مقابله با کرونا در این شرایط همین واکسن زدنها است، زیرا تنها بچههای تئاتر هستند که مجبور هستند بدون ماسک روی صحنه بروند. تمام مشاغل دیگر میتوانند بدون ماسک کارشان را انجام دهند.
نمایش «خوک هندی» به نویسندگی سباستین تیری و ترجمه ساناز فلاح فرد با کارگردانی رامین دولت آبادی هر روز ساعت ۱۸:۳۰ در خانه نمایش مهرگان در حال اجرا است. نگار عزیزی، محمد براتعلی، فائزه ثنایی و امیر حسین نعیمی از بازیگران این نمایش هستند.
بدون دیدگاه