به گزارش باکس افیس ایران: موسیقی مقامی و حکایت‌های تلخ و شیرین آن با نواختن پنجه‌های هنرمندانی که در دیار قومیت ها می‌نوازند، ذهن هر جنبنده‌ای را نوازش و به وجد می آورد.
موسیقی مقامی در خراسان وامدار کسانی است که در گذشته های دور به فراخور وقایع و آداب و سنت هایشان، سازی ساخته، آهنگی نواخته و شعری خوانده اند، آن نغمه ها و آوازه ها نسل به نسل ادامه یافته تا امروز که آوای خوش آن در گوشه و کنار این دیار شنیده می شود.
آوازه هنر سرپنجه های نوازندگان و آوای خوانندگان موسیقی ریشه دار و کهن این سرزمین به خارج از مرزها رفته و جهانی شده است، بطوری‌که استادانی چون غلامعلی پورعطایی، عثمان محمدپرست، قربان سلیمانی سفیران موسیقی مقامی خراسان در جهان شدند.
این موسیقی اصیل با وجود القای آرامش روح و روان و گره خوردن با اشعار زیبای شعرای گذشته چند سالی است که گُرد پیری بر صورت هنرمندانش نشسته و تعدادی از این نوازندگان و یا بخشی ها را از دست داده و فعالیت باغشی هایش تنها محدود به نوازندگی برای حاضران در برخی جشنواره‌ها شده است.
شرح حال کنونی موسیقی مقامی در خراسان، حال همان درختان در باد است و با اینکه ریشه دارند اما در برابر هجمه‌ها یا بی توجهی‌ها سرگردان شده و هنوز به انسجام در آموزش و اجرا نرسیده است.
اما غم انگیز تر از همه از دست دادن پیشکسوتانی است که در این حوزه هنری سالیان سال از خود آثاری را برجا گذاشته اند و اکنون در بین ما نیستند و در آخرین مورد هنرمندانی همچون، استاد “خان محمد آدینه پور” هنرمند ممتاز عرصه موسیقی مقامی شمال خراسان، ساز خود را برای همیشه بر زمین گذاشت و آسمانی شد.
وی متولد ۱۳۳۰ ساکن روستای خانلق از توابع شهرستان شیروان بدلیل کهولت سن امروز (دوشنبه) دعوت حق را لبیک گفت.
این هنرمند بزرگوار ۶۰ سال در عرصه موسیقی مقامی فعالیت داشت و بی شک نقش آفرینی‌های این هنرمند در اذهان مردم هنردوست خراسان شمالی به یادگار خواهد ماند.
استاد آدینه پور از پیشکسوتان عرصه موسیقی مقامی در بخش نوازندگی قوشمه، کمانچه و دوتار بود که عنوان های برتر کشوری نیز داشت.
این استاد گرانقدر آثار ارزشمند و افتخارات ملی بسیاری در کارنامه خود دارد اما سوال اینجاست که بعد از رفتن این بزرگواران آیا کسانی هستند که ادامه دهنده هنر و راه آنها باشند چرا که آن محروم دغدغه این را داشت که پس از وی کمتر فردی به این هنر روی بیاورد.
در آخرین ویدئویی که از وی به دست رسیده است از سال ها زحمت و تلاش در این حرفه می گوید و اینکه هنر قوشمه را از پدران خود به ارث برده و اکنون که خود دارای پنج فرزند پسر است هیچ یک تعاملی به این هنر ندارند.
شهرستان ۱۵۷ هزار نفری شیروان در شرق بجنورد واقع است که بیشتر مردمان این خطه به زبان کرمانجی تکلم می کنند و موسیقی مقامی هم با زندگی آنها عجین گشته است.
بدون دیدگاه