داریوش اسدزاده بازیگر کهنه کار سینما، تئاتر و تلویزیون کشورمان در سن ۹۶ سالگی بعد از تحمل یک دوره بیماری درگذشت. مخاطبان ایرانی نقش های ماندگار این بازیگر مخصوصا در سریال های خانه سبز و سمندون را به خوبی به خاطر دارند. او قبل تر در مصاحبه ای آرزو کرده بود ۱۰۰ سالگی را ببیند و بتواند به عنوان مسن ترین بازیگر ایران جاودانه شود. آرزویی که سر آخر محقق نشد.
متولد کرمانشاه
داریوش اسد زاده در سال ۱۳۰۲ در کرمانشاه متولد شد. پدر او ارتشی و مادرش خانه دار بود. اسد زاده دو خواهر و یک برادر داشت. او در سن ۵ سالگی به تهران آمد و از آن پس در پایتخت زندگی کرد.
اسدزاده دبستان را در مدرسه ترقی و دبیرستان را در دارالفنون سپری کرد. اسد زاده فارغ التحصیل دکترای هنر بود و تحصیلاتش را در ایران و امریکا گذراند.
آشنایی با تئاتر
اسد زاده از سنین کودکی به نمایش علاقه مند بود. او در خاطراتش از روزهایی می گوید که به همراه پدر به دیدن نمایش های سنتی مانند سیاه بازی می رفته و از همین رو به آثار نمایشی علاقه مند شده است.
« در دوران کودکی در درونم چیزی من را به شکل ناخودآگاه به سمت هنر تئاتر می کشاند، شاید بخشی از این علاقه به این خاطر بود که وقتی کم سن و سال بودم، به همراه پدرم به تماشای تئاترهای می رفتیم، آنجا هم نمایش های سنتی مثل سیاه بازی و… نمایش داده می شود. پدرم برای این که مرا تشویق به درس خواندن کند، می گفت اگر درس هایت را خوب بخوانی شب جمعه می برمت»
اسد زاده برای فعالیت حرفه ای در حیطه هنر دور از چشم پدر وارد هنرستان شد. او در سال ۱۳۱۸ اولین نمایش خود با نام « لیلی و مجنون» را به روی صحنه برد. او بعد تر به صورت حرفه ای کار هنری را دنبال کرد و به رادیو و و تلویزون راه پیدا کرد. وقتی پدر از فعالیت او در عرصه هنر مطلع شد او را از خانه بیرون انداخت!
او بعد تر با وساطت فامیل به خانه بازگشت اما در سال های ابتدایی کار هیچ مشوقی نداشت و صرفا علاقه به هنر باعث می شد او شرایط را دوام آورد.
در سال ۱۳۳۳ وقتی ۳۱ ساله شد بعد از سالها تجربه بازی در تئاتر توانست با فیلم سینمایی همسر مزاحم اولین بار جلوی دوربین برود
همزمان با کار دوم خود در سال ۱۳۳۵ بنام کلاه غیبی از طرف اداره کل هنرهای زیبا که دست داماد شاه بود بعنوان نماینده ایران به فستیوال تئاتر پاریس رفت. او به مدت ۳ ماه از طرف ایران مشغول تحقیق در تئاتر پاریس شد.
بعد از بازگشت از فستیوال پاریس به شدت درگیر تئاتر شد و نزدیک به ۲۰۰ نمایشنامه کارگردانی و بازی کرد تا جایی که آوازه اش توجه هنرمندان آمریکایی را جلب کرد
سال ۱۳۴۶ وقتی ۴۴ ساله بود به دعوت یکی از کمپانیهای فیلمسازی راهی آمریکا شد و در فیلم ‘در آمریکا اتفاق افتاد’ به کارگردانی جواد قائم مقامی ایفای نقش کرد.
اسد زاده از تجربه بازی در آمریکا به ایران بازگشت و در سال ۱۳۵۱ وقتی ۴۸ ساله بود علاوه بر فعالیتهای سینمایی بعنوان هیئت مدیره سندیکای سینمای ایران منصوب شد.
مهاجرت به امریکا
اسد زاده در سال ۱۳۵۵ به امریکا مهاجرت کرد. او بعد از ۱۵ سال به ایران بازگشت و کار هنری را از سر گرفت. بعد از بازگشت از آمریکا در سال ۱۳۶۶ با فیلم گل مریم به عرصه بازیگری بازگشت و با سریال سمندون سال ۱۳۷۴ به کارگردانی ناصر هاشمی وارد قاب تلویزیون شد.
تجربه نوشتن
داریوش اسدزاده به نویسندگی و تحقیق و مطالعه نیز بسیار علاقهمند است. او میگوید نوشتن را از ۹ سالگی شروع کردم و اولین نوشتهام در رشد دانش آموز در سال ۱۳۶۹ منتشر شد و از آن زمان جنون نوشتن با من است.
او در سال ۱۳۹۱ مدرک درجه یک هنری را از سوی وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی دریافت نمود، هم اکنون در مقام استادی به تدریس ادبیات و تئاتر در دانشگاه تهران مشغول بکار می باشد
سر آخر این بازیگر کهنه کار سوم شهریور ماه در سن ۹۶ سالگی درگذشت.
بدون دیدگاه