به گزارش باکس افیس ایران داریوش مهرجویی (زادهٔ ۱۷ آذر ۱۳۱۸ در تهران) فیلمساز، رماننویس و مترجم اهل ایران است. مهرجویی از چهرههای برجستهٔ موج نو سینمای ایران بهشمار میرود.
مهرجویی با ساخت فیلم گاو در سال ۱۳۴۸ نگاهها را متوجه سینمای ایران کرد و به موج نوی سینمای ایران شکل داد. پس از انقلاب ۱۳۵۷ مدتی از ایران مهاجرت کرد، اما چند سال بعد بازگشت و به فیلمسازی پرداخت و عضو پیوستهٔ فرهنگستان هنر شد.
براساس نتایج یک نظرسنجی در سال ۱۳۸۳، مهرجویی با آفریدن هفت شخصیت بیشترین شخصیت سینماییِ ماندگار را در سینمای ایران خلق کردهاست. همچنین، شخصیت «هامون» در فیلمی به همین نام از مهرجویی، ماندگارترین شخصیت در تاریخ سینمای ایران دانسته شدهاست.
مهرجویی بارها دوّمین فیلمساز برتر تاریخ سینمای ایران برگزیده شده، از جمله در نخستین رأیگیری مجلّهٔ فیلم به سال ۱۳۶۷و در رأیگیری سال ۱۳۷۸ مجلّهٔ دنیای تصویر و در نظرسنجی سال ۱۳۸۱ مجلهٔ نقد سینما.
او در رأیگیری ۱۳۹۸ مجلّهٔ فیلم در میان کارگردانان ایرانی اوّل شد.
هرچند از آغاز فعالیت فیلمسازی تاکنون شماری از فیلمهایش توقیف شده، مهرجویی همچنان فیلم می سازد. او جوایز متعدد بینالمللی دریافت کردهاست که میتوان به جایزهٔ صدف طلایی بهترین فیلم جشنواره فیلم سنسباستین، سه جایزهٔ ذکر ویژه و جایزهٔ بخش نگاه نو و جایزهٔ فیپرشی از جشنواره فیلم برلین، جایزهٔ فیپرشی جشنواره بینالمللی فیلم ونیز، و جایزهٔ هوگو نقرهای جشنواره بینالمللی فیلم شیکاگو اشاره کرد. در آبان ۱۳۹۳ نیز در سفارت فرانسه در تهران از سوی سفیر فرانسه جایزه شوالیه ادب و هنر فرانسه به داریوش مهرجویی اهدا شد. او همچنین داور جشنوارههای سینمایی زیادی بودهاست. علاوه بر فعالیت در سینما، به نوشتن رمان و نیز ترجمه هم میپردازد. غیر از گاو، از دیگر فیلمهای مهمّ وی میتوان به اجارهنشینها (پرفروشترین فیلم ۱۳۶۶ ایران)، هامون، سارا، پری، لیلا و درخت گلابی اشاره کرد.
او در نوجوانی به موسیقی علاقهمند شد و مدت کوتاهی در کلاس آموزش موسیقی آقای زندی شرکت کرد. نزد پدرش که موسیقی ایرانی را خوب میشناخت به نواختن سنتور پرداخت و بعد با موسیقی کلاسیک غربی آشنا شد و به نواختن پیانو و نوشتن قطعاتی برای پیانو پرداخت.
در هفدهسالگی به سینما علاقهمند شد و برای درک بهتر فیلمهای روز به آموختن زبان انگلیسی پرداخت. تحصیلات مقدماتی را در تهران به پایان برد و یک سال در هتل آتلانتیک مدیر شد و سپس بیست ساله بود که برای ادامهٔ تحصیل به کالیفرنیا رفت. نخست به خواندن سینما روی آورد اما خیلی زود سینما را رها کرد و به فلسفه پرداخت و در سال ۱۳۴۴ از دانشگاه یوسیالای لیسانس فلسفه گرفت. در همین سال سردبیری نشریهٔ پارس ریویو در لسآنجلس را بهعهده گرفت و سال بعد به تهران آمد و در سال ۱۳۴۶ نخستین فیلم خود به نام الماس ۳۳ را که فیلمی بسیار پرهزینه بود ساخت. این فیلم در ۵ بهمن ۱۳۴۶ در تهران روی پرده رفت و فروش متوسطی داشت و با توجه به هزینهٔ بالای ساخت شکستی تجاری محسوب شد و توجه منتقدین را هم چندان به خود جلب نکرد.[۹] سالِ ۱۳۴۸ با همکاری غلامحسین ساعدی فیلمنامهٔ گاو را از روی یکی از داستانهای کوتاه مجموعهٔ عزاداران بیلِ ساعدی نوشت و فیلم کرد. این فیلم جوایز متعددی را در جشنوارههای بینالمللی به ارمغان آورد. گاو هم از نظر تجاری هم از نظر هنری فیلم موفقی از کار درآمد و فصل جدیدی در سینمای ایران گشود. از آن زمان همواره، به جز وقفهٔ چند سالهٔ پس از انقلاب ۱۳۵۷ و رویدادهای پس از آن که منجر به مهاجرتش به فرانسه شد، مهرجویی یکی از فیلمسازان مطرح و پرکار ایرانی بودهاست. وی همچنین از اعضای هیئتمدیره موزه هنرهای معاصر تهران بودهاست.
مهرجویی ابتدا با فریار جواهریان ازدواج کرد که یکی از مهندسین معمار نامی ایران بود. حاصل این ازدواج دو فرزند با نامهای مریم و صفا بود. سپس با وحیده محمدی فر ازدواج کرد و حاصل این ازدواج دختری به نام مونا است.
فیلمشناسی
فیلمها | تاریخ | فیلمنامه | توضیحات |
---|---|---|---|
الماس ۳۳ | ۱۳۴۶ | ||
گاو | ۱۳۴۸ | غلامحسین ساعدی (۱۳۴۷) | مجموعه داستان عزاداران بَیَل نوشته غلامحسین ساعدی – تهیهکننده: داریوش مهرجویی |
آقای هالو | ۱۳۴۹ | علی نصیریان (۱۳۴۸) | نمایشنامهای به همین نام از علی نصیریان |
پستچی | ۱۳۵۱ | ۱۳۴۹ | بر اساس نمایشنامه «وویتسک» نوشتهٔ گئورگ بوشنر |
دایره مینا | ۱۳۵۳ | غلامحسین ساعدی (۱۳۵۲) | داستان آشغالدونی از غلامحسین ساعدی |
الموت | ۱۳۵۴ | ||
قنات | ۱۳۵۵ | هوشنگ گلشیری | داستان معصوم سوم از هوشنگ گلشیری |
مدرسهای که میرفتیم | ۱۳۵۹ | فریدون دوستدار | |
تسخیر شدگان | ۱۳۶۰ | رمانی به همین نام از فئودور داستایوسکی | |
سفر به سرزمین آرتور رمبو | ۱۳۶۲ | ||
اجارهنشینها | ۱۳۶۵ | تدوین | |
شیرک | ۱۳۶۶ | کامبوزیا پرتوی | تهیهکننده: داریوش مهرجویی |
هامون | ۱۳۶۸ | با الهام از بوف کور نوشته صادق هدایت – تهیهکننده: داریوش مهرجویی | |
بانو | ۱۳۷۰ | ۱۳۶۹ | ویریدیانا، لویس بونوئل |
کارآگاه یحیی | ۱۳۷۰ | ||
سارا | ۱۳۷۱ | خانه عروسک نوشته هنریک ایبسن – تهیهکننده: داریوش مهرجویی | |
پری | ۱۳۷۳ | فرانی و زویی نوشتهٔ جروم دیوید سالینجر – تهیهکننده: داریوش مهرجویی | |
لیلا | ۱۳۷۵ | بر اساس داستانی از مهناز انصاریان – تهیهکننده: داریوش مهرجویی | |
درخت گلابی | ۱۳۷۶ | داستانی به همین نام از گلی ترقی – تهیهکننده: داریوش مهرجویی | |
میکس | ۱۳۷۸ | تهیهکننده، طراح صحنه و لباس: داریوش مهرجویی | |
مولوس کورپوس | ۱۳۷۸ | داستانی از غلامحسین ساعدی | |
بمانی | ۱۳۸۰ | وحیده محمدیفر | تهیهکننده، تدوین، طراح صحنه و لباس: داریوش مهرجویی |
مهمان مامان | ۱۳۸۲ | هوشنگ مرادی کرمانی – وحیده محمدیفر | داستانی به همین نام از هوشنگ مرادی کرمانی – تهیهکننده: داریوش مهرجویی |
سنتوری | ۱۳۸۵ | وحیده محمدیفر | برداشتی آزاد از رمان عقاید یک دلقک نوشته هاینریش بل – (با نام نخستین تولدت مبارک) |
آسمان محبوب | ۱۳۸۸ | وحیده محمدیفر | |
همه دانا | ۱۳۸۹ | وحیده محمدیفر | |
نارنجیپوش | ۱۳۹۰ | وحیده محمدیفر | |
چه خوبه که برگشتی | ۱۳۹۱ | وحیده محمدیفر | برگرفته از داستانی نوشته نیکلای گوگول |
اشباح | ۱۳۹۲ | اقتباسی از نمایشنامهٔ اشباح، اثر هنریک ایبسن | |
لامینور | ۱۳۹۸ | داریوش مهرجویی و وحیده محمدیفر | تهیه کننده: رضا درمیشیان |
مستند و کوتاه
- ایثار (۱۳۵۵)، فیلم مستند کوتاه برای سازمان انتقال خون ایران.
- الموت (۱۳۵۵)، فیلم بلند مستند داستانی در بارهٔ اسلام، تشیع و اسماعیلیان برای تلویزیون ملی ایران. تاکنون نمایش داده نشدهاست.
- انفاق (۱۳۵۶)، فیلم کوتاه مستند، ۱۰ دقیقه، برای مرکز انتقال خون.
- بخشش (۱۳۵۶)، فیلم کوتاه مستند، برای مرکز انتقال خون.
- پیوند کلیه (۱۳۵۷)، فیلم کوتاه مستند، برای وزارت بهداشت و درمان
- سفر به سرزمین رمبو (۱۳۶۲). فیلم مستند داستانی برای تلویزیون فرانسه. براساس زندگی آرتور رمبو
- داستانهای جزیره (اپیزود اول، دختردایی گمشده) (۱۳۷۷)
- فرش و فرشته (فیلم کوتاه) از اپیزودهای فرش ایرانی (۱۳۸۵)
- طهران: روزهای آشنایی (اپیزود اول، طهران تهران) (۱۳۸۷)
بدون دیدگاه