متولدین آبان ماه سینما، فرامرز قریبیان

به گزارش باکس آفیس ایران:  فرامرز قریبیان که حالا دیگر به هشتاد سالگی نزدیک می شود و از قدیمی های سینمای ایران است، روز ۲۷ آبان ماه سال ۱۳۲۰ در خیابان ری تهران متولد شد.

این بازیگر و کارگردان پیشکسوت و محبوب که تاکنون سه بار در سال‌های ۱۳۶۶، ۱۳۷۱ و ۱۳۷۸ برنده سیمرغ بلورین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم فجر شده‌، همسر سابق مینا خیامی و پدر سام قریبیان است.

متولد کوچه آبشار محله ری تهران، اصالتا تفرشی است و  دارای تحصیلات ناتمام در رشته بازیگری مدرسه ویژوال آرت آمریکا است.

او فعالیت سینمایی اش را با دستیاری کارگردان و ایفای نقش کوتاهی در فیلم بیگانه بیا ساخته مسعود کیمیایی در سال ۱۳۴۷ آغاز کرد.

  سپس به دلیل مسافرت به خارج از کشور چند سالی از سینما دور بود.

او در سال ۱۳۵۱ بار دیگر در فیلمی از مسعود کیمیایی به نام «خاک» بازی کرد و بازی خوب و روانش در فیلم «گوزنها» در کنار بازی قدرتمندانه بهروز وثوقی، نام او را سر زبان‌ها انداخت.

غزل در سال ۱۳۵۵ سومین همکاری او با مسعود کیمیایی بود. در سال ۱۳۵۷ جلوی دوربین بهمن فرمان آرا و در فیلم «سایه‌های بلند باد» رفت و پس از انقلاب و در دهه ۶۰ در فیلم‌های بسیاری بازی کرد.

سمند در سال ۱۳۶۴ دیگر فیلم موفق او بود.

قریبیان در سال ۱۳۶۵ کارگردانی را با فیلم قابل قبول جدال در تاسوکی آغاز نمود و در سال ۱۳۶۶ در فیلم ترن به کارگردانی امیر قویدل ایفای نقش کرد و توانست از ششمین دوره جشنواره فیلم فجر سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را دریافت کند.

او در همین سال بازی در فیلم موفق کانی مانگا را در کارنامه خود ثبت کرد.

فرامرز قریبیان در سال ۱۳۷۰، پس از ۱۵ سال، بار دیگر در فیلمی از مسعود کیمیایی به نام ردپای گرگ بازی کرد و نامزد دریافت سیمرغ بلورین شد.

در این فیلم بازی درخشانی را به نمایش گذاشت، اما مزد بازی خوبش در این فیلم را از یازدهمین دوره جشنواره فیلم فجر به خاطر بازی در فیلم بندر مه‌آلود ۱۳۷۱ گرفت و توانست جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را از آن خود کند.

وی در سال ۱۳۷۳ با فیلم تجارت بار دیگر جلوی دوربین مسعود کیمیایی ظاهر شد.

قریبیان در سال ۱۳۷۴ دومین فیلم خود را کارگردانی کرد.

قانون یک فیلم پلیسی معمولی بود که برای قریبیان امتیازی به حساب نمی‌آمد. یاغی در سال ۱۳۷۶ به کارگردانی جهانگیر جهانگیری دیگر فیلم قابل توجه او شد.

اما قریبیان توانایی‌هایش در کارگردانی را در سال ۱۳۷۸ با فیلم چشمهایش ثابت کرد. فیلمی خوش ساخت با فصل‌هایی ماندگار که با نگاه به داستان داش آکل صادق هدایت ساخته شده بود.

او که به عنوان بازیگر نقش اصلی نیز در این فیلم حضور داشت موفق به دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم حراره در سال ۲۰۰۱ شد.

قریبیان سومین سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد، در هجدهمین دوره جشنواره فیلم فجر را برای بازی درخشان خود در فیلم مرد بارانی به کارگردانی ابوالحسن داوودی به دست آورد.

قریبیان طی دو سال متوالی در سال‌های ۱۳۸۱ و ۱۳۸۲ جلوی دوربین اصغر فرهادی رفت و به ترتیب در فیلم‌های رقص در غبار و شهر زیبا در دو نقش متفاوت به ایفای نقش پرداخت.

بازی درخشان او در رقص در غبار مورد توجه منتقدین قرار گرفت و موفق شد جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را از جشنواره فیلم آسیا پاسیفیک و جایزه گرگ نقره‌ای را از جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو ۲۰۰۳ به دست آورد و همچنین برای ایفای نقش در شهر زیبا جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره بین‌المللی فیلم هند ۲۰۰۴ را از آن خود نماید.

قریبیان در سال ۱۳۸۴ در فیلم رویای خیس ساخته پوران درخشنده به ایفای نقش پرداخت و در سال ۱۳۸۵ بار دیگر در فیلمی از مسعود کیمیایی به نام رئیس ظاهر شد.

وی در سال ۱۳۸۹ با فیلم آلزایمر نقش متفاوت دیگری را تجربه کرد و دیپلم افتخار جشنواره فیلم فجر را از آن خود کرد.

قریبیان به همراه پسرش سام قریبیان در سال ۱۳۹۲ گناهکاران را کارگردانی کرد که نامزد سیمرغ بلورین بهترین فیلم جشنواره فجر شد.

فیلمی با ژانر هیجان انگیز و معمایی که به عنوان یکی از نامزدهای نهایی بهترین فیلم سی و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر انتخاب شد.

او که خود نیز در این فیلم به ایفای نقش پرداخت توانست جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره سپنتا سانفرانسیسکو را در سال ۲۰۱۴ به دست آورد.

فیلم شناسی فرامرز قریبیان