داریوش رفیعی | |
---|---|
اطلاعات پسزمینه | |
زاده | ۴ دی ۱۳۰۶ بم، ایران |
درگذشته | ۲ بهمن ۱۳۳۷ (۳۱ سال) تهران، ایران |
ژانر | موسیقی سنتی ایرانی |
سالهای فعالیت | ۱۳۲۷–۱۳۳۷ |
درگذشت
داریوش رفیعی که در اوج شهرت خود به اعتیاد مبتلا شده بود بر اثر تزریق آمپول آلوده، به کزاز مبتلا شد و در نهایت در ۲ بهمن ۱۳۳۷ در بیمارستان هزار تختخوابی پهلوی تهران (بیمارستان امام خمینی تهران) درگذشت. او را در قبرستان ظهیرالدوله دفن کردند.
آثار
برخی آثار معروف وی عبارتست از:
- بسوی تو
- سلسله موی دوست
- نیش و نوش
- جگرم
- الهی
- اه سحر
- یار نازنین (دوصدایی با الهه)
- یار سیه چشم (دوصدایی با الهه)
- بیم و امید (دوصدایی با الهه)
- ملکه گلها (دوصدایی با الهه)
- عاشق زار
- کاروان عمر
- لاله رو
- زلف پریشان
- پریشان
- بازار جوانی
- نازنین
- مستانه
- حال ما را چه پرسی
- های گل ۱
- های گل۲
- های گل۳
- شب رؤیایی (افسانه شب)
- واویلا
- دشتستانی
- هما
- گلنار
- لشکر غم
- شیرین
- نوری جان
- شکوه عاشق
- حسن گل
- خوبان عالم
- مرگ عشاق
- باد بهاری
- زهره
- باد صبا
- عمر عاشقی
- سخنی با دوست
- عاشق سرگردان
- پیام آشنا
- دو زولفونت۱
- دو زولفونت۲
- شب انتظار
- رشته یاری
- گلستان ویران
- دام ره بلا
- ساقی
- هستی سوز
- گل
- بیا تا گل برافشانیم
- شمشیر جفا
- دلبرا
- خبر از عشق (غم عشق)
- شب
- محفل مستی
- صیاد و دانه
- تنها تویی۱
- تنها تویی۲
- من کیم
- خنده عاشق
- دل دیوانه
- خلوتگه خیال
- آندوست
- بخت آیینه ندارم
- ساغر بی می
- روز وصال
- خواب و خیال
- ره دل
- سودازده
- زلف بر باد مده
- کاردل
- زلف
- خنده به لب
- ای ماه
- راز شمع
- صدای آشنا
- آن سرو که گویند
- گناه عشق
- صورتگر و نقاش
- همچنان آسمان
- گاهی به نگاهی
- بزم خصوصی زهره همراه با پیانو مرتضی محجوبی
- یادی از هنرمندان (اعلام فوت رفیعی در سال ۱۳۳۷ با صدای تقی روحانی)
- بزم خصوصی مجید وفادار و علی زاهدی و داریوش رفیعی
- بزم خصوصی رفیعی بهمراه ضرب خودش و خانم نورالهدی مظفری دیماه ۱۳۳۷
- یکنفس ای پیک سحری (سکوت شکسته) محفل خصوصی
- یادنامه هنرمندان سهیل محمودی
- صفحه ضرب رفیعی و ویلون یاحقی بیاد رضا محجوبی
- شب جدایی
- یک شاخه گل
- وعده وصال
- ماه سرگردان
- شمع شبانه
بدون دیدگاه