متولدین ۲ فوریهٔ سینما ، تئاتر و موسیقی؛ شکیرا

ابتدای زندگی

شکیرا در شهر بارانکیا، کلمبیا زاده شد. او تنها فرزند ویلیام مبارک چادید و نیدیا دل مارمن ریپل تورادو است. پدربزرگ و مادربزرگ پدری او اهل لبنان هستند اما با نیویورک مهاجرت کردند، جایی که پدر او به دنیا آمد. سپس پدرش در ۵ سالگی به کلمبیا مهاجرت کرد. نام شکیرا برگرفته از لغت عربی “شاکره” است که همان مؤنث لغت “شاکر” به معنای شکرگزار است. او از طرف مادرش دارای اجداد کاتالانی، اسپانیایی و ایتالیایی است. شکیرا دارای مذهب کاتولیک است و در مدارس کاتولیک درس خوانده. او از ازدواج قبلی پدرش هشت خواهر و برادر بزرگتر دارد. شکیرا بخش اعظم دوران جوانی خود را در بارانکیا، شهری واقع در سواحل شمالی کارائیب کلمبیا گذراند و اولین ترانه خود را با نام “La Rosa De Cristal” (به فارسی: گل رز بلوری) هنگامی که تنها ۴ سال داشت نوشت؛ در همان دوران، او مجذوب داستان‌نویسی پدرش با ماشین‌های تحریر شد، و از وی درخواست یک داستان به عنوان هدیه کریسمسش کرد. او آن ماشین تحریر را در هفت سالگی از پدرش گرفت و از آن زمان به بعد، نوشتن ترانه‌هایش را ادامه داد. سرانجام این ترانه‌ها به آهنگ تبدیل شدند. وقتی که شکیرا دو ساله بود، یکی از برادران ناتنی‌اش را در یک تصادف رانندگی از دست داد. شش سال بعد، در هشت سالگی، شکیرا اولین ترانه خود را با عنوان “Tus gafas oscuras” (به فارسی: عینک تاریک تو) نوشت، که از پدرش الهام گرفته بود که سالها برای مخفی کردن غم و اندوه خود عینک تیره می‌پوشید.

وقتی شکیرا چهار ساله بود، پدرش او را به یک رستوران محلی در خاورمیانه برد، جایی که شکیرا برای اولین بار با ساز گابلت درام (نوعی تنبک عربی) آشنا شد، یک طبل سنتی که در موسیقی عربی مورد استفاده قرار می‌گرفت و معمولاً با رقص شکم همراه بود. او شروع به رقص روی میز کرد و این تجربه او باعث شد متوجه شود که دوست دارد نوازنده شود. او در مدرسه کاتولیک خود از خواندن برای همکلاسی‌ها و معلمان (و حتی راهبه‌ها) لذت می‌برد، اما در کلاس دوم، او را برای خواندن در گروه کر مدرسه رد کردند زیرا ویبراتو صدای او خیلی قوی بود. معلم موسیقی به او گفت که صدایش شبیه بز است. در مدرسه او را به دلیل اختلال ADHD اش، بسیار از کلاس بیرون می‌انداختند. او می‌گوید که همچنین در مدرسه به عنوان «دخترک رقاص شکم» نیز شناخته می‌شد، زیرا او هر جمعه در مدرسه تعدادی از حرکات رقصی که آموخته بود را به دیگران نشان می‌داد. او می‌گوید: «به این ترتیب من اشتیاق خودم را برای اجرای زنده رقص کشف کردم.» پدرش یکبار او را به دیدن بچه‌های یتیم در یک پارک محلی برد تا شکرگذار داشته‌ها و تربیتش باشد. او می‌گوید این تصاویر در ذهنش ماند و به خودش قول داد تا وقتی یک هنرمند معروف شد به این بچه‌ها کمک کند.

در بین سنین ۱۰ تا ۱۳ سالگی، شکیرا به رویدادهای مختلفی در شهر بارانکیا دعوت شد و از این راه اندکی در آن منطقه شناخته تر شد. در همین زمان او با تهیه‌کننده محلی تئاتر، مونیکا آریزا (Monica Ariza) آشنا شد. او از استعداد شکیرا تحت تأثیر قرار گرفت و به او در زمینه هنرش کمک کرد. آریزا در طی سفری از بارانکیا به بوگوتا، از یکی از مجریان شرکت سونی، سیرو وارگاس (Ciro Vargas) خواست تا در لابی هتل، چند بیننده برای دیدن اجرای شکیرا پیدا کند. شکیرا بسیار مورد توجه وارگاس قرار گرفت و با بازگشت وارگاس به دفتر سونی، نسخه ای از نوار ضبط شده از شکیرا را به یکی از تهیه‌کنندگان موسیقی آن شرکت داد. با این حال آن تهیه‌کننده، چندان تحت تأثیر اجرای شکیرا قرار نگرفت. وارگاس اعتراضی نکرد اما ناامید نشد و در بوگوتا اجرایی دیگر برای شکیرا برپا کرد و برخی از مجریان شرکت سونی کلمبیا را به این اجرا دعوت کرد تا شاید بتواند آنها را تحت تأثیر اجرای شکیرا قرار دهد. او سه ترانه را برای مجری‌ها اجرا کرد و به قدری آنها را تحت تأثیر قرار داد که آنها برای ضبط سه آلبوم با شکیرا قرارداد امضا کردند.

حرفه

۱۹۹۰–۱۹۹۵

اولین آلبوم شکیرا، آلبوم افسون، در سال ۱۹۹۰ هنگامی که او تنها ۱۳ سال داشت در سونی میوزیک کلمبیا ضبط شد. این ترانه‌ها، مجموعه‌ای از وی است که از سن هشت سالگی سروده که در سبک پاپ-راک با ادبیات بالاد بودند. این آلبوم در ژوئن ۱۹۹۱ منتشر شد و جز خود آلبوم «افسون» شامل سه تک آهنگ دیگر هم بود. اگرچه این آلبوم در رادیو کلمبیا بسیار موفق بود و شنوندگان زیادی را متوجه شکیرا جوان کرد، اما این آلبوم از نظر تجاری چندان مناسب نبود، زیرا تنها ۱۲۰۰ نسخه از آن در سراسر جهان فروخته شد. پس از شکست آلبوم افسون، نشر موسیقی این آلبوم از شکیرا خواست تا برای ضبط آلبوم بعدی به استودیو برود. گرچه شکیرا در خارج از شهر مادری خود، کلمبیا خیلی شناخته شده نبود، اما در فوریه سال ۱۹۹۳ برای شرکت در یک جشنواره موسیقی به شیلی دعوت شد. این جشنواره به خوانندگان تازه‌کار آمریکای لاتین، فرصتی برای اجرا موسیقی‌های خود می‌داد و برنده توسط هیئت داوران انتخاب می‌شد. شکیرا با اجرای تصنیف “Eres” (به فارسی: تو هستی) برنده جایزه نفر سوم این جشنواره شد. یکی از داورانی که در این جشنواره به شکیرا رای داد، ریکی مارتین ۲۰ ساله بود.

دومین آلبوم استودیویی شکیرا، “خطر” نام داشت که در ماه مارس ۱۹۹۳ منتشر شد، اما شکیرا از نتیجه نهایی آن راضی نبود. استقبال از این آلبوم، بهتر از آلبوم قبلی وی، افسون، بود؛ گرچه به دلیل خودداری شکیرا از تبلیغ آن، یک شکست تجاری محسوب می‌شد. پس از آن شکیرا تصمیم گرفت در کار خود وقفه ای بیندازد تا از دبیرستان فارغ‌التحصیل شود. در همان سال، شکیرا در مجموعه تلویزیونی کلمبیایی “دی اوسیس” (به انگلیسی: The Oasis) بازی کرد، که داستان آن بر اساس فاجعه آرمرو در سال ۱۹۸۵ ساخته شد. از آن زمان، این دو آلبوم از انتشار خارج شدند و آلبوم‌های رسمی شکیرا محسوب نمی‌شوند بلکه آلبوم‌های تبلیغاتی وی محسوب می‌شوند.

۱۹۹۵–۲۰۰۰

شکیرا ابتدا تک آهنگ “کجا هستی، عشق؟” (به اسپانیایی: ¿Dónde Estás Corazón?) را ضبط کرد (که بعداً در آلبوم Pies Descalzos منتشر شد) که به‌طور انحصاری در کلمبیا منتشر شد. این آهنگ به سرعت در ایستگاه‌های رادیویی کلمبیا به موفقیت رسید و سونی تصمیم گرفت با وجود شکست‌های تجاری قبلی، آخرین فرصت را به او بدهد و سومین آهنگ او را ضبط کند.

شکیرا با الهام از موسیقیِ برخی کشورها و همچنین شخصیتِ هنریِ آلانیس موریست که دو آلبوم بعدی او را تحت تأثیر قرار داد، به ضبط موسیقی با شرکت سونی، و از سال ۱۹۹۵ با لوئیس فرناندو اوچوآ در کلمبیا رکوردز ادامه داد. این ضبط‌ها باعث ایجاد سومین آلبوم استودیویی وی و اولین آلبوم بین‌المللی وی با عنوان “پابرهنه” (به اسپانیایی: Pies Descalzos) شد. ضبط آلبوم پس از موفقیت در تک آهنگ او “¿Dónde Estás Corazón?” در فوریه ۱۹۹۵ آغاز شد.

آلبوم پابرهنه در اکتبر سال ۱۹۹۵ در کشورهای آمریکای لاتین منتشر شد و در فوریه ۱۹۹۶ در ایالات متحده منتشر شد. این آلبوم در جدول بیلبورد آلبوم‌های برتر لاتین، در ایالات متحده، به رتبه پنجم دست یافت. در این آلبوم، شش تک آهنگ بسیار موفق وجود داشت. آهنگ من اینجا هستم (به اسپانیایی: Estoy Aquí) که در جدول لاتین آمریکا به رتبه دوم دست یافت، آهنگ کجا هستی، عشق؟ (به اسپانیایی: ¿Dónde Estás Corazón?) که به رتبه پنجم دست یافت، آهنگ پاهای برهنه، رویاهای سفید (به اسپانیایی: Pies Descalzos, Sueños Blancos) که به رتبه یازدهم دست یافت، آهنگ تکه ای کوچک از عشق (به اسپانیایی: Un Poco de Amor) که به رتبه ششم دست یافت، آهنگ گلچین ادبی (به اسپانیایی: Antología) که به رتبه پانزدهم دست یافت و چیزی که می‌خواهد، می‌کشدش (به اسپانیایی: Se Quiere, Se Mata) که به رتبه هشتم دست یافت. در اوت ۱۹۹۶، انجمن صنعت ضبط موسیقی ایالات متحده آمریکا به آلبوم برچسب پلاتینیوم را اختصاص داد.

در ماه مارس ۱۹۹۶، شکیرا اولین تور بین‌المللی خود را با نام تور پابرهنه (به اسپانیایی: Pies Descalzos) برگزار کرد. این تور شامل ۲۰ اجرا بود و در سال ۱۹۹۷ به پایان رسید. همچنین در آن سال، شکیرا سه جایزه موسیقی بیلبورد لاتین (بهترین آلبوم سال) را برای آلبوم Pies Descalzos، بهترین موزیک ویدئوی سال برای “Estoy Aqui” و بهترین هنرمند جدید گرمی دریافت کرد. بعداً آلبوم پابرهنه موفق به فروش بیش از ۵ میلیون نسخه شد. و همین باعث منتشر شدن آلبومی از ریمیکس‌های موسیقی‌های این آلبوم، به نام “ریمیکس‌ها” شد. “ریمیکس‌هاً همچنین شامل نسخه‌های پرتغالی زبان برخی از آهنگهای معروف او بود که نتیجه موفقیت وی در بازار برزیل بود، جایی که آلبوم Pies Descalzos نزدیک به یک میلیون نسخه به فروش رفت.

چهارمین آلبوم استودیویی وی با عنوان دزدان کجایند؟ توسط شکیرا به همراه امیلیو استفان، به عنوان تهیه‌کننده اجرایی در سپتامبر ۱۹۹۸ اکران شد. این آلبوم که با الهام از حادثه ای در فرودگاه که در آن چمدانی پر از متن نوشته شده موسیقی‌های او به سرقت رفته بود، به محبوبیت بیشتری نسبت به آلبوم پابرهنه دست یافت. این آلبوم به جایگاه ۱۳۱ در بیلبورد ۲۰۰ آلبوم برتر ایالات متحده دست یافت و توانست به مدت ۱۱ هفته در جایگاه اول بیلبورد آلبوم‌های لاتین بماند. از آن زمان بیش از ۷ میلیون نسخه در سراسر جهان، و ۱٫۵ میلیون نسخه فقط در ایالات متحده آمریکا فروخته شده‌است، این یکی از پرفروش‌ترین آلبوم‌های اسپانیایی در ایالات متحده است. هشت آهنگ وی از این آلبوم برای اولین بار توانست به جدول ۱۰۰ موسیقی داغ بیلبورد راه یابند. این هشت آهنگ عبارتند از: “کور، ناشنوا و بی‌صدا”، “مگس در خانه”، “باور نمی‌کنم”، “اجتناب‌ناپذیر”، “تو”، “دزدان کجایند؟”، “روز هشتم (ترانه)” و “چشمان تو”.

شکیرا همچنین برای اولین بار در سال ۱۹۹۹ نامزد دریافت جایزه گرمی با عنوان بهترین آلبوم راک لاتین شد. اولین آلبوم زنده شکیرا به نام ام‌تی‌وی آنپلاگد در تاریخ ۱۲ اوت ۱۹۹۹ در شهر نیویورک ضبط شد، که از سوی منتقدان آمریکایی، بسیار مورد تحسین قرار گرفت و به عنوان یکی از بهترین اجرای‌های زنده وی شناخته می‌شود. در ماه مارس سال ۲۰۰۰ میلادی، شکیرا تور آنفیبیو خود را آغاز کرد، یک تور دوماهه در آمریکای لاتین و ایالات متحده آمریکا. در اوت ۲۰۰۰، او برنده جایزه موزیک ویدئوی ام‌تی‌وی در گروه “انتخاب مردم” و “هنرمند بین المللی محبوب” برای موسیقی “Ojos Así” شد. در سپتامبر ۲۰۰۰، شکیرا موسیقی “Ojos Así” را در مراسم افتتاحیه جایزه گرمی لاتین اجرا کرد، جایی که وی در پنج دسته‌بندی جوایز، نامزد شد: آلبوم سال و بهترین آلبوم پاپ برای آلبوم ام‌تی‌وی آنپلاگد، بهترین زن مجری موسیقی راک برای آهنگ “Octavo Día”، بهترین زن مجری موسیقی پاپ و بهترین میوزیک ویدئو کوتاه برای ویدئو “Ojos Así”.

۲۰۰۱–۲۰۰۴

با موفقیت آلبوم موسیقی دزدان کجایند؟ (به اسپانیایی: Dónde Están los Ladrones?) و ام‌تی‌وی آنپلاگد (به انگلیسی: MTV Unplugged)، شکیرا کار بر روی یک آلبوم کراس اوور انگلیسی را آغاز کرد. او زبان انگلیسی را با کمک گلوریا استفان آموخت. او بیش از یک سال بر روی ترانه‌های آلبوم جدیدش کار کرد. ترانه “هرگاه، هرجا” که در کشورهای اسپانیایی زبان با نام “Suerte” منتشر شد، به عنوان اولین ترانه اولین آلبوم انگلیسی زبانش و پنجمین آلبوم استودیوای اش انتشار یافت. این آهنگ از برخی سازهای موسیقی آند از جمله ساز موسیقار بهره گرفت. این ترانه با رسیدن به شماره یک در بیشتر کشورها به یک موفقیت بین‌المللی تبدیل شد. همچنین با رسیدن به شماره شش در رده‌بندی ۱۰۰ ترانه داغ آمریکا، اولین موفقیت او در ایالات متحده بود.

پنجمین آلبوم استودیویی و اولین آلبوم انگلیسی زبان شکیرا با عنوان سرویس رختشویی در کشورهای انگلیسی زبان و همین آلبوم با نام Servicio De Lavanderia در آمریکای لاتین و اسپانیا در ۱۳ نوامبر ۲۰۰۱ منتشر شد. این آلبوم با فروش بیش از ۲۰۰۰۰۰ رکورد در هفته اول خود، در رتبه سوم جدول ۲۰۰ بیلبورد ایالات متحده قرار گرفت. بعداً این آلبوم در ژوئن ۲۰۰۴ نیز توسط RIAA دارای پلاتین سه‌گانه شد. و این امر به حضور موسیقی شکیرا در جریان اصلی بازار آمریکای شمالی کمک کرد. هفت تک آهنگ از این آلبوم گرفته شد، از جمله: “هرگاه، هرجا”، “در زیر تن‌پوشت”، “اعتراض (تانگو)”، “تنها کس”، “ترکت می‌کنم مادرید”، “که بمانی” و “شعری برای یک اسب”.

دیسکوگرافی

• افسون (۱۹۹۱)
• خطر (۱۹۹۳)
• پابرهنه (۱۹۹۵)
• دزدان کجایند؟ (۱۹۹۸)
• سرویس رختشویی (۲۰۰۱)
• دلبستگی دهانی جلد ۱ (۲۰۰۵)
• دلبستگی دهانی جلد ۲ (۲۰۰۵)
• گرگ ماده (۲۰۰۹)
• خورشید در می‌آید (۲۰۱۰)
• شکیرا (۲۰۱۴)
• شخص زرین (۲۰۱۷)