| جیم کری | |
|---|---|
| نام در زمان تولد | جیمز یوجین کری |
| زادهٔ | ۱۷ ژانویهٔ ۱۹۶۲ (۶۰ سال) نیومارکت، انتاریو، کانادا |
| شهروندی |
|
| پیشه |
|
| سال‌های فعالیت | ۱۹۷۷–اکنون |
| همسر(ها) |
|
| شریک(های) زندگی | جنی مک‌کارتی (۲۰۰۵–۲۰۱۰) |
| فرزندان | ۱ |
| حرفه کمدی | |
| عرصه فعالیت |
|
| ژانرها |
|
| موضوع(ها) |
|
زندگی شخصی
او با نام «جیمز یوجین کری» به دنیا آمد. پدرش ساکسیفونیست جاز بود و به همین دلیل از کودکی در نمایش‌ها و برنامه‌های کمدی حضور داشت. با بیکاری پدرش وضعیت خانواده نامساعد شد و وی مجبور شد بعد از مدرسه در یک کارخانه کار کند. به همین دلیل دبیرستان را رها کرد و پس از مدتی کارگری، در ۱۹سالگی از تورنتو به لس آنجلس نقل مکان کرد.
کری از افسردگی رنج می‌برد و از پروزاک برای مقابله با علائم آن استفاده کرده‌است. وی اظهار داشت که دیگر از هیچ نوع دارو یا محرک از جمله قهوه استفاده نمی‌کند.
کری دو بار ازدواج کرده‌است. اولین ازدواج او با یک پیشخدمت ساده، ملیسا وامر در تاریخ ۲۸ مارس ۱۹۸۷بود. دختر آنها جین ارین کری، سپتامبر ۶، ۱۹۸۷ متولد شد. کری و وومر در سال ۱۹۹۵ طلاق گرفتند.
یک سال بعد، در ۲۳ سپتامبر سال ۱۹۹۶، کری با لورن هالی، همبازی خود در فیلم احمق و احمق تر ازدواج کرد. این ازدواج کمتر از یک سال به طول انجامید.
در اواخر دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰، کری عاشقانه ای بسیار کوتاه مدت و تبلیغ شده با همبازی خود رنه زلوگر در فیلم من خودم و ایرن روبرو کرد.
حرفه و کار
به عقیدهٔ بسیاری از منتقدین، جیم کری یکی از بهترین بازیگران کمدی تاریخ سینماست.
در هالیوود مدتی اجراهای کمدی تک نفره را در کلوب‌های شبانه داشت سپس آرام وارد سینما شد.
تا یک دهه فعالیت سینمایی نقش مهمی را بدست نیاورد. در اولین فیلم‌هایش هیچ نشانی از استعدادهای نمایشی خود بروز نداد و در سال‌های بعد شاید مهمترین فیلم کارنامه‌اش پگی سو ازدواج کرد از فرانسیس فورد کوپولا باشد که نقش حاشیه‌ای را در آن برعهده داشت. تا پایان سال ۱۹۹۲ جمعاً در هشت فیلم و چند مجموعهٔ تلویزیونی ایفای نقش کرد و در بعضی از آنها با نام جیمز کری ظاهر شد.
اما «ایس ونچورا» پایان این دوره از فعالیت‌هایش بود. در این فیلم شادیاک، جیم کری هم یکی از سه فیلمنامه‌نویس بود و نقش نخست را نیز بر عهده داشت و برای هر دو این کار تنها ۳۵۰ هزار دلار دستمزد گرفت.
در اینجا بود که برای نخستین بار قابلیت‌های فراوان کمدی‌اش را به نمایش گذاشت و همین سبب شد با دستمزد کمی بیشتر نقش اول فیلم ماسک را از آن خود کند.
نمایش این دو فیلم در فاصله‌ای کوتاه و فروش بالای هر دو، کری را تبدیل به یک ستاره کرد. برای احمق و احمق‌تر در همان سال ۷ میلیون دلار دستمزد گرفت و با قبول نقش ریدلر در فیلم بتمن برای همیشه که قبلاً توسط رابین ویلیامز رد شده بود، نشان داد که می‌خواهد متفاوت نیز باشد. در ۱۹۹۵ با نمایش «ایس ونچورا: هنگامی که طبیعت فرا می‌خواند» محبوبیتش بیشتر شد.
پس از موفقیت ۴ کمدی پی‌درپی‌اش برای فیلم «پسر کابلی» ۲۰ میلیون دلار دستمزد گرفت تا لقب گران‌ترین ستارهٔ کمدی را از آن خود کند.
شکست تجاری «پسر کابلی»، که بیشتر به‌دلیل چرخش او از طنز سطحی به طنز تلخ بود، بلافاصله با فیلم «دروغگو دروغگو» با همان چهرهٔ قبلیِ جیم کری، دوباره موقعیت کاری او را مستحکم کرد.
پس از این فیلم نشان داد که جایگاهی که در آن قرار گرفته‌است راضی‌اش نمی‌کند و سعی فراوانی کرد تا در فیلم کارگردان‌های مطرح‌تر ظاهر شود و حاصل این تلاش، بازی در نمایش ترومن از پیتر ویر بود که با شکستن دستمزدش به آن رسید.
نقش‌آفرینی کری در این فیلم خیره‌کننده بود و جایزه گلدن گلوب را برایش به ارمغان آورد. در دو فیلم بعدی او یعنی «مرد روی ماه» و فیلم «من، خودم و آیرین» نیز موفق ظاهر شد و برای «مرد روی ماه» دوباره جایزه گلدن گلوب را دریافت کرد و با دومی نیز محبوبیت بیشتری در بین سینماروها و صاحبان کمپانی‌ها بدست آورد.
از آغاز فیلمبرداری «من، خودم و آیرین» با همبازی‌اش رنی زلوگر رابطه‌ای نزدیک داشت که تا آستانه ازدواج هم پیش رفت اما جنجال‌ها و حواشی رسانه‌ای سبب شد این ازدواج منتفی شود.
جری لوییس جایگزین ستاره‌های کمدی سینمای صامت بود. جیم کری نیز همان خصوصیات را از وی به عاریت گرفت و به آنها روح زمانه و سینمای مدرن دهه ۱۹۹۰ را دمید. در کمدی‌های جیم کری پرده‌دری‌های اخلاقی و شوخی‌های گاه وقیح به شلوغی و طنز بزن و بکوب جری لوییس و هم‌دوره‌هایش اضافه شده‌است.
در سال‌های پایانی دهه ۱۹۹۰ کری سعی فراوانی کرد تا تنها یک کمدین موفق در گیشه نباشد. پذیرفتن نقش «ریدلر» در «بتمن برای همیشه» که نه نقش اول بود و نه دستمزد بالایی داشت و بعد از «پسر کابلی» و عدم موفقیت هر دو، او را ناامید نکرد و با بازی در «نمایش ترومن» و «مرد روی ماه» به هدف خود رسید.
هرچند در این سال‌ها آکادمی، او را حتی شایستهٔ نامزدیِ دریافت اسکار هم ندانست، اما او، هم از سوی کانون‌های منتقدان و هم از سوی جشنواره‌ها و هم در مراسم اهدای جوایز سالیانه مورد تقدیر قرار گرفت.
او با بازی در فیلم «درخشش ابدی یک ذهن پاک» تجربهٔ جدیدی را پشت سر گذاشت و نشان داد که در غیرکمدی نیز می‌تواند خوش بدرخشد.
کری با دو چهرهٔ متفاوت و حرکات مخصوص به خود در آسمان سینما ستاره‌ای محبوب است و همین دو چهره باعث می‌شود وی بازیگر مطرحی در تاریخ سینما به‌شمار آید.
گزیدهٔ فیلم‌شناسی
- کاپر مانتن (۱۹۸۳)
- پگی سو ازدواج کرد (۱۹۸۶)
- استخر مرده (۱۹۸۸)
- دختران زمینی بی‌قید و بندند (۱۹۸۹)
- سپری‌کردن در میپل درایو (۱۹۹۲)
- ایس ونچورا: کارآگاه حیوانات (۱۹۹۴)
- ماسک (۱۹۹۴)
- احمق و احمق‌تر (۱۹۹۴)
- بتمن برای همیشه (۱۹۹۵)
- ایس ونچورا: هنگامی که طبیعت فرا می‌خواند (۱۹۹۵)
- پسر کابلی (۱۹۹۶)
- دروغگو دروغگو (۱۹۹۷)
- نمایش ترومن (۱۹۹۸)
- مرد روی ماه (فیلم) (۱۹۹۹)
- من، خودم و آیرین (۲۰۰۰)
- چگونه گرینچ کریسمس را دزدید (۲۰۰۰)
- مجستیک (۲۰۰۱)
- بروس قادر مطلق (۲۰۰۳)
- درخشش ابدی یک ذهن پاک (۲۰۰۴)
- سرگذشت ناگوار، داستان‌های لمونی اسنیکت (۲۰۰۴)
- شوخی با دیک و جین (۲۰۰۵)
- هورتون صدایی می‌شنود (۲۰۰۸) (صدا)
- مرد بله‌گو (۲۰۰۸)
- دوستت دارم فیلیپ موریس (۲۰۰۹)
- سرود کریسمس (۲۰۰۹)
- پنگوئن‌های آقای پاپر (۲۰۱۱)
- برت واندراستون باورنکردنی (۲۰۱۳)
- کیک-اس ۲ (۲۰۱۳)
- احمق و احمق‌تر ۲ (۲۰۱۴)
- جنایت‌های تاریک (فیلم ۲۰۱۶) (۲۰۱۶)
- شوخی کردن (مجموعهٔ تلویزیونی، ۲۰۱۸)
- سونیک خارپشت (۲۰۲۰)
- سونیک خارپشت ۲ (۲۰۲۲)
تلویزیون
- رنگ‌های زنده
- سسمی استریت
- پخش زنده شنبه شب
- اداره
- ۳۰ راک
- شوخی کردن
بدون دیدگاه