که فعالیت بازیگری را در ۱۵ سالگی با ایفای نقش در مجموعهٔ تلویزیونی فصل تاریک (۱۹۹۱) از شبکهٔ بیبیسی آغاز کرد. او در تلویزیون بریتانیا چندین نقش را ایفا کرد و مدتی بعد بازیگری در سینما را ایفای نقش اصلی جولیت هیوم در فیلم جنایی موجودات آسمانی (۱۹۹۴) به کارگردانی پیتر جکسون تجربه کرد. وینسلت با ایفای نقش ماریان داشوود در فیلم عقل و احساس (۱۹۹۵) شناخت گستردهتری را کسب کرد. او برای این نقشآفرینی نامزد دریافت جایزهٔ اسکار و برندهٔ جایزهٔ بفتا و انجمن بازیگران فیلم در رشتهٔ بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. در همان سال، او در نمایش لودهگری آنچه پیشخدمت دید نوشتهٔ جو اورتن در تئاتر رویال اکسچینج، منچستر به روی صحنه رفت. در سال ۱۹۹۷، او در کنار لئوناردو دیکاپریو در فیلم حماسی-عاشقانه تایتانیک به کارگردانی جیمز کامرون به ایفای نقش پرداخت که در آن زمان پرفروشترین فیلم جهان شد؛ او برای این نقشآفرینی به بازیگری با شهرت جهانی تبدیل شد. وینسلت برای این نقش نامزد دریافت جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شد و در آن زمان چهارمین شخص جوانی بود که در این رشته نامزد شدهاست.وینسلت تایتانیک را با نقشهایی در فیلمهای مستقل با ژانر درام دورانی دنبال کرد که مورد تحسین منتقدان قرار گرفتند اما در میان مخاطبان چندان دیده نشدند. او در مراکش (۱۹۹۸) نقش مادری تنها و ناامید، در دود مقدس! (۱۹۹۹) نقش زنی استرالیایی که توسط یک فرقه مذهبی شستشوی مغزی میشود، در قلمپرها (۲۰۰۰) نقش زن لباسشو سرکوبشدهٔ جنسی و در آیریس (۲۰۰۱) نقش رماننویس آیریس مرداک را ایفا کرد. او برای فیلم آیریس، سومین بار نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شد. وینسلت بابت روایت داستانی کوتاه در کتاب صوتی به قصهگو گوش بده (۱۹۹۹) یک جایزهٔ گرمی دریافت کرد و برای فیلم انیمیشن سرود کریسمس: فیلم (۲۰۰۱) تکآهنگ «چه میشد اگر» را اجرا کرد. فیلم عاشقانه و علمی-تخیلی درخشش ابدی یک ذهن پاک (۲۰۰۴) یکی از اولین نقشهای وینسلت بود که داستانش در دوران امروزی جریان دارد. این روند را با ایفای نقش سیلویا لولین دیویس در فیلم در جستجوی ناکجاآباد (۲۰۰۴) و یک زن خانهدار و ناخوشایند در فیلم بچههای کوچک (۲۰۰۶) تداوم یافت. او برای درخشش ابدی یک ذهن پاک و بچههای کوچک نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر زن شد و مدتی بعد در کنار کامرون دیاز در فیلم کمدی و عاشقانه تعطیلات (۲۰۰۶) که از لحاظ تجاری موفق بود، ایفای نقش کرد.
در سال ۲۰۰۸، وینسلت در فیلم جاده انقلابی نقش یک زن خانهدار در دههٔ ۱۹۵۰ که در آرزوی زندگی بهتر است و در فیلم کتابخوان نقش نگهبان اردوگاه کار اجباری آلمان نازی را ایفا کرد. او برای کتابخوان برندهٔ جایزهٔ بفتا و اسکار در رشتهٔ بهترین بازیگر نقش اول زن شد. مدتی بعد در مینیسریال میلدرد پیرس (۲۰۱۱) از شبکهٔ اچبیاو ایفای نقش کرد و برای این نقشآفرینی جایزهٔ امی ساعات پربیننده برای بهترین بازیگر زن را دریافت کرد وینسلت در سال ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ نقش جنین متیوز را در سنتشکن و شورشی ایفا کرد و در سال ۲۰۱۵ در فیلم خیاط ایفای نقش کرد. نام خیاط در میان پرفروشترین فیلمهای استرالیایی قرار دارد. او برای ایفای نقش جوانا هافمن در استیو جابز (۲۰۱۵) به کارگردانی دنی بویل، سومین جایزهٔ بفتای خود را دریافت کرد و برای هفتمین بار نامزد دریافت اسکار شد. وینسلت در سال ۲۰۱۷ در فیلم فاجعهای کوه میان ما حضور داشت و در درام واندر ویل به کارگردانی وودی آلن، نقش یک کلفت کلبیگر را ایفا کرد. او در سال ۲۰۲۱ با مینیسریال میر اهل ایستتاون که برایش بار دیگر برندهٔ جایزهٔ امی ساعات پربیننده و گلدن گلوب بهترین بازیگر زن شد، به شبکهٔ اچبیاو بازگشت.
بدون دیدگاه