| آسیه جبار | |
|---|---|
آسیه جبار در سال ۱۹۹۲ | |
| زادهٔ | ۳۰ ژوئن ۱۹۳۶ شهر ساحلی شرشال، نزدیک الجزیره، الجزایر |
| درگذشت | ۶ فوریهٔ ۲۰۱۵ (۷۸ سال) پاریس، فرانسه |
| آرامگاه | چرچل |
| ملیت | الجزایری |
| دیگر نام‌ها | فاطمه الزهرا املحاین |
| محل تحصیل | مدرسه عالی نرمال |
| پیشه | مترجم، رمان‌نویس، زبان‌شناس، فیلم‌نامه‌نویس، کارگردانان |
| سازمان | عضو فرهنگستان سلطنتی زبان و ادبیات فرانسه از ۱۹۹۹ عضو فرهنگستان فرانسه از ۲۰۰۵ |
| جنبش | فمینیسم |
| همسر(ها) | ولید گام (۱۹۷۵–۱۹۵۸) طلاق مالک علولا (۲۰۱۵–۱۹۸۰) مرگش |
| امضاء | |
 | |
| صفحه در وبگاه IMDb | |
زندگی
جبار سال ۱۹۵۵ وارد دانشسرای عالی دختران جوان شد. بین سال‌های ۱۹۵۹ و ۱۹۶۵ در دانشکده ادبیات رباط به عنوان استاد تاریخ معاصر مغرب به تدریس مشغول بود. اولین کتاب آسیه جبار به نام عطش که در سال ۱۹۵۷ منتشر شد باعث شهرت او شد. این کتاب با نام اصلی او فاطمه الزهرا املحاین منتشر شد. پس از این کتاب، او آثارش را با نام آسیه جبار چاپ کرد.
او پس از مدتی به دانشگاه الجزایر رفت. سال ۱۹۸۰ میلادی جبار مقیم پاریس شد. آن جا با ولید گام ازدواج کرد و با همراهی وی کتابی نوشت. پس از مدتی از گام جدا شد و این بار با مالک علولا ازدواج کرد که وی نیز نویسنده بود.
او سپس به ایالات متحده آمریکا رفت. طی سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۱ جبار، مدیر مرکز مطالعات فرانسوی و فرانسوی‌زبان لوئیزیانا بود.
جبار سال ۱۹۹۹ به عضویت فرهنگستان سلطنتی زبان و ادبیات فرانسه در کشور بلژیک درآمد و ۱۶ ژوئن ۲۰۰۵ میلادی عضو فرهنگستان فرانسه شد. او طی چند سال اخیر در دانشگاه نیویورک هم تدریس می‌کرد.
آثار جبار بیش از پانزده کتاب) بیشتر به زبان فرانسه) نوشته که به بیش از بیست و یک زبان ترجمه شده و مقالات مهمی دربارهٔ او نگاشته شده‌است.
دیدگاه
خانم جبار از مدافعان سرسخت حقوق زنان در کشورش و جهان عرب به‌شمار می‌رفت و در کتاب‌هایش به موانع و مشکلات زندگی زنان می‌پرداخت.
هویت فردی، جنگ استقلال الجزایر و میراث استعمار فرانسه در این کشور از دیگر موضوع‌هایی است که در کتاب‌های آسیه جبار به آنها پرداخته شده‌است.
کتاب‌شناسی
- ۱۹۵۷ – تشنگی، رمان
- ۱۹۶۲ – فرزندان جهان جدید، رمان
- ۱۹۸۰ – زنان الجزایر در آپارتمان‌هایشان، مجموعه داستان
- ۱۹۹۱ – دور از مدینه
- ۲۰۰۳ – نابودی زبان فرانسه
جوایز
- ۱۹۹۷ – جایزه مارگریت یورسنار (بوستون)
- ۱۹۹۹ – جایزه نشریه مطالعات فرانسوی
- ۲۰۰۰ – جایزه صلح کتابفروشان آلمان
- ۲۰۰۵ – دکترای افتخاری از دانشگاه اوسنابروک
بدون دیدگاه