متولدین ۳۰ اوت سینما ، تئاتر و موسیقی؛ بی بی رکسا

به گزارش باکس افیس ایران:  بلتا رِجا ( بی بی رکسا ) (انگلیسی: Bleta Rexha تلفظ آلبانیایی: [ˈblɛta ˈɾɛdʒa]^[۴]؛ زادهٔ ۳۰ اوت ۱۹۸۹) مشهور به بی‌بی رکسا (Bebe Rexha)، خواننده و ترانه‌سرای آمریکایی است. او در ۲۰۱۳ قراردادی با وارنر رکوردز امضاء کرد و بخشی از اعتبار ترانه‌سرایی ترانهٔ «هیولا» از امینم به او داده شد. او همچنین در ترانه‌سرایی چندین اثر از خوانندگانی مانند شاینی، سلنا گومز و نیک جوناس نقش داشت.^{[۵][۶][۷][۸][۹]} رکسا در سال ۲۰۱۵ آلبومی چندآهنگه (ئی‌پی) تحت عنوان نمی‌خواهم بزرگ شوم منتشر کرد که شاهد موفقیت تجاری نسبی تک‌آهنگ‌های آن، «نمی‌توانم از نوشیدن در فکر تو دست بکشم» و «می‌خواهم تو را دیوانه نشان دهم» بود.

رکسا در ۲۰۱۷ دو ئی‌پی دیگر تحت عنوان تمام خطاهای تو: بخش ۱ و تمام خطاهای تو: بخش ۲ منتشر کرد که ترانه‌های «گرفتمت» و «راهی که من هستم (رقص با کسی)» به‌عنوان تک‌آهنگ‌های آغازین آن معرفی شدند. رکسا همچنین با چند ترانهٔ همکاری شامل «هی ماما» با دیوید گتا، «من، خودم و من» با جی-ایزی، «به نام عشق» با مارتین گریکس و «قرار است باشد» با حضور فلوریدا جورجیا لاین به موفقیت دست یافت. «قرار است باشد» موفقیت زیادی به‌عنوان تک‌آهنگ متقاطع در ژانر کانتری داشت و به رتبهٔ دوم جدول بیلبورد هات ۱۰۰ ایالات متحده رسید. نخستین آلبوم استودیویی رکسا، چشم‌انتظار (۲۰۱۸)، به رتبهٔ سیزدهم جدول بیلبورد ۲۰۰ رسید و شامل تک‌آهنگ «من دردسر هستم» بود. او در شصت و یکمین مراسم جایزه گرمی نامزد دریافت جوایز بهترین هنرمند جدید و بهترین اجرای دونفره/گروهی کانتری شد. رکسا از آن زمان آلبوم‌های اشتباهات بهتر (۲۰۲۱) و بی‌بی (۲۰۲۳) را منتشر کرده‌است.

رکسا در ۳۰ اوت ۱۹۸۹ میلادی در بروکلین نیویورک متولد شد و والدین آلبانیاییِ وی، هنگامی که او ۶ ساله بود، به استتن آیلند نیویورک نقل مکان کردند.^[۱۰][۱۱] پدرش فلامور رکسا، در دبار، مقدونیه شمالی متولد شد؛ و در ۲۱ سالگی به آمریکا مهاجرت کرد. مادرش بوکوریج رکسا در آمریکا در خانواده‌ای با ریشه آلبانیایی متولد شد (که مانند دبار، اکنون بخشی از مقدونیهٔ شمالی است).^[۱۲][۱۳] در زبان آلبانیایی، bleta به معنای «زنبور» است؛ و او توضیح داد: «والدین من آلبانیایی هستند و مردم برای کوتاه کردن اسمم به من بی‌بی می‌گفتند.» او و خانواده‌اش وقتی شش ساله بود به جزیره استتن رفتند.^[۱۱]

رکسا ترومپت می‌نواخت و خودش نوازندگی گیتار و پیانو را آموخت.^[۱۴] رکسا در دبیرستان Tottenville در استتن آیلند، انواع رشته‌های موسیقی شرکت کرد.^[۱۳][۱۵] او همچنین در دورهٔ دبیرستان به گروه کر نیز پیوست.^[۱۶] وی پس از پیوستن به گروه کر، متوجه شد که صدای او یک سوپرانو است.^[۱۷]

در دوران نوجوانی، او آهنگی را برای اجرا در برنامهٔ سالانهٔ «روز گرمی» در آکادمی ملی ضبط هنرها و علوم ارسال کرد و جایزهٔ «بهترین نویسندهٔ نوجوان» را به دست آورد و از حدود ۷۰۰ شرکت‌کنندهٔ دیگر جلو زد.^[۱۸] در نتیجه، وی با سامانتا کاکس، پیشاهنگی استعدادی امضا کرد، که رکسا را ترغیب به ثبت نام در کلاس‌های آهنگسازی در منهتن کرد.^[۱۹]

رکسا از پشتیبانان صریح جامعهٔ ال‌جی‌بی‌تی‌کیو+ است^[۲۰] و تمایلات جنسی خود را «سیال» توصیف کرده‌است.^[۲۱] در سال ۲۰۱۹، او در توئیتر اعلام کرد که اختلال دوقطبی دارد.^[۲۲] رکسا در سال ۲۰۲۳ اعلام کرد که به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک مبتلا است.^[۲۳]

او موسیقی‌دان، نویسنده و خوانندهٔ موفقی است و حرفهٔ او اغلب در سرودن موزیک‌هایی در سبک پاپ و الکتروپاپ است و زمان زیادی را در استودیوها صرف نوشتن آهنگ‌ها و خواندن آنها می‌کند و اغلب اجراهایش را به سبک خوانندهٔ اصلی به اجرا درمی‌آورد که این شیوه را اولین بار در گروه کارت‌های سیاه به اجرا درآورد.

• چشم‌انتظار (۲۰۱۸)
• اشتباهات بهتر (۲۰۲۱)
• بی‌بی (۲۰۲۳)

رکسا موزیک‌های زیادی را برای شرکت‌ها و افراد نوشته‌است:^[۲۴]