به گزارش باکس افیس ایران: بهرنگ علوی (زاده ١ فروردین ۱۳۵۹، تهران) ، بازیگر ایرانی تئاتر، سینما و تلویزیون است.
زندگی‌نامه
بهرنگ علوی در یکم فروردین سال ۱۳۵۹ در بیمارستان آزادی تهران به دنیا آمد. وی تک فرزند از یک خانواده سه نفره است. پدر او فرهنگی بازنشسته و از مدیران آموزش و پرورش و مادرش از مدیران شرکت مخابرات است. وی مجرد است و دارای مدرک فوق دیپلم نقشه‌کشی با کامپیوتر می‌باشد و همچنین فارغ‌التحصیل بازیگری از اولین دوره فارغ التحصیلان مؤسسه فرهنگی – هنری کارنامه است. او از کودکی بسیار به بازیگری علاقه داشت و بازیگری را از تئاتر مدرسه آغاز کرد.
در سنین نوجوانی با یک تئاتر مدرسه ای، بهترین بازیگر منطقه ۶ آموزش و پرورش و نیز استان تهران شد. پس از آن، در سال ۱۳۷۰ برای یک تئاتر «آدمک چوبی» به کارگردانی جهانگیر طاهری به صورت رسمی و حرفه‌ای انتخاب شد و بر روی صحنه تئاتر در سالن قشقائی مجموعه تئاترشهر رفت. علوی اولین تجربه کار تصویری را با مجموعه برنامه‌های دوربین مخفی به کارگردانی امیرحسین قهرائی آغاز کرد.
پس از چند سال وقفه به دلیل ادامه تحصیل، مجدداً با تئاتر آغاز به کار کرد که در این بین شاگرد اساتیدی همچون محمد رحمانیان، حمید امجد، مهتاب نصیرپور، پرویز پرستویی، آتیلا پسیانی، رؤیا تیموریان، پانته آ بهرام و حبیب رضایی بود. پس از آن، به انجمن سینمای کوتاه پیوست و تجربه چند فیلم کوتاه جشنواره ای داشت. به واسطه نقش آفرینی در فیلم‌های کوتاه، برای فیلم عیار ۱۴ به کارگردانی پرویز شهبازی انتخاب شد و با تک سکانسی که در فیلم داشت، به سینما معرفی شد.
پس از آن، شروع اتفاق‌های حرفه‌ای برای او رقم خورد. برای فیلم دربند (پرویز شهبازی) که کاندیدای نقش مکمل مرد از سی و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر و برای بازی در تئاتر «زبان اصلی» (رسول کاهانی) دیپلم افتخار بازیگری مرد از سی و چهارمین دوره جشنواره تئاتر فجر شد. بهرنگ علوی علاوه بر کار بازیگری، به عکاسی، نویسندگی و طراحی مد مشغول است.
وی همچنین سفیر حمایت از کودکان کار و زنان بدسرپرست و بی سرپرست و نیز برگزارکننده گالری‌ها و بازارچه‌های خیریه است. بهرنگ علوی در ورزش‌های شنا، اتومبیلرانی، یوگا و بیلیارد تبحر دارد. تیم مورد علاقه او یوونتوس ایتالیا و بازیکن مورد علاقه او در فوتبال احمدرضا عابدزاده است. بهرنگ در جریان دیدار خداحافظی عابدزاده برابر بایرن مونیخ در روزهایی که خود او کمتر شناخته شده بود، در ورزشگاه آزادی حضور داشت. او در حالی که تصویر عابدزاده را در اختیار داشت، در قاب عکاس (نادر داودی) جا گرفت و با بازنشر این عکس بعد از یک دهه، تبدیل به سوژه جذابی شد.
کارنامه هنری
فیلم‌های سینمایی
- مدیترانه (هادی حاجتمند)، ۱۳۹۷
- تگزاس ۲ (مسعود اطیابی، ۱۳۹۷)
- ژن خوک (سعید سهیلی، ۱۳۹۷)
- مدیترانه (۱۳۹۷)
- دشمن زن (کریم امینی، ۱۳۹۶)
- رفتن (نوید محمودی، ۱۳۹۵)
- سد معبر (محسن قرایی، ۱۳۹۵)
- امکان مینا (کمال تبریزی، ۱۳۹۴)
- لانتوری (رضا درمیشیان، ۱۳۹۴)
- مرگ ماهی (روح‌الله حجازی، ۱۳۹۳)
- دربند (پرویز شهبازی، ۱۳۹۱)
- نگران نباش سارا (علیرضا امینی، ۱۳۹۲)
- ندارها (محمدرضا عرب، ۱۳۸۸)
- چند روز بعد (نیکی کریمی، ۱۳۸۵)
- سوگ آینه‌ها (۱۳۸۲)
سریال‌ها:
- روزهای خوشی و دلخوشی (رضا عطاران، ۱۴۰۲)
- برسر دو راهی (بهرنگ توفیقی، ۱۳۹۷)
- هشت و نیم دقیقه (شهرام شاه حسینی، ۱۳۹۵)
- معمای شاه (محمدرضا ورزی، ۱۳۹۴)
- قفسی برای پرواز (یوسف سیدمهدوی، ۱۳۹۰)
- نردبام آسمان (محمدحسین لطیفی، ۱۳۸۸)
- هوش سیاه (مسعود آب پرور، ۱۳۸۹)
تئاترها:
- زبان اصلی (رسول کاهانی، خرداد و تیر ۱۳۹۴)[۱]
- دریازدگی (عباس جمالی، شهریور ۱۳۹۴)[۲]
- تِرن (حمیدرضا آذرنگ، بهمن و اسفندماه ۱۳۹۵)
- زبان اصلی (رسول کاهانی، اردیبهشت و خرداد ۱۳۹۶)
- دی روز (خرداد ۱۳۹۶)
جوایز
- کاندیدای نقش مکمل بازیگری مرد در سی و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم «دربند» به کارگردانی پرویز شهبازی
- دریافت دیپلم افتخار بازیگری مرد از سی و چهارمین دوره جشنواره تئاتر فجر برای نمایش «زبان اصلی» به کارگردانی رسول کاهانی
- کاندیدای بازیگری برای سریال هشت ونیم دقیقه در جشن حافظ
بدون دیدگاه