به گزارش باکس افیس ایران: محمدرضا آقاسی (۱۳۳۸-۱۳۸۴) شاعر مذهبی شیعه اهل ایران بود.
زندگی
او متولد ۲۴ فروردین ۱۳۳۸ تهران بود و پدر و مادرش اصالتاً از روستاهای ارنگه از توابع شهرستان کرج بودند. پدر او معلم قرآن بود و به‌طور خانوادگی به اشعار مذهبی علاقه داشتند. شعرهای او دارای مضامین شیعی و بعضاً نقدهای اجتماعی بود.
وی به دلیل اختلافات زیاد با معلمان و ناظم مدرسه‌اش ادامهٔ تحصیل نداد و به مدرک سوم راهنمایی بسنده کرد. او شعرسرایی را در سال‌های ۱۳۵۱ و ۱۳۵۲ آغاز کرد و فعالیت رسمی‌اش در این حوزه بعد از پایان جنگ تحمیلی و در سال ۱۳۶۸ شروع شد. او با آغاز جنگ ایران و عراق به جبهه‌ها رفت و در سن ۴۶ سالگی، به علت بیماری قلبی در تاریخ ۳ خرداد ۱۳۸۴ در بیمارستان مرکز قلب تهران در گذشت. محمود احمدی‌نژاد در تشیع جنازه محمدرضا آقاسی شرکت کرد.
حرفه و سبک
او اولین شعرهای خود را در سال‌های ۱۳۵۱ و ۱۳۵۲ گفت و بعد از انقلاب اسلامی از مهرداد اوستا، نویسنده و شاعر معاصر ایرانی درس آموخت.
آقاسی قبل از انقلاب، در سال‌های ۱۳۵۵ و ۱۳۵۶ به عضویت انجمن‌های ادبی آن زمان درآمد و بعد از انقلاب نیز از محضر اساتیدی چون مهرداد اوستا و یوسف میرشکاک استفاده نمود.
آقاسی به مثنوی مولوی و دیگر کتاب قدما مانند حکیم طوس، خاقانی و بزرگان ادبیات پارسی دلبستگی داشت. گفته شده ظاهر خاص او باعث شده بود از حوزه هنری اخراج شود. او بعضاً در شعرهای خود به عملکرد مسئولین بعد از جنگ انتقاد می‌کرد. به گفته دوستانش همیشه لباس ساده می‌پوشید و سعی می‌کرد مثل مردم باشد.
شعرهای او دارای مضامین شیعی و بعضاً نقدهای اجتماعی بود. آقاسی در شعر خود می‌کوشید با زبانی ساده اما با تکیه به منابع اصیل شیعه، با مخاطب عام ارتباط برقرار کند. «او سطح زبان شعر را در عین حفظ اصالت، تا سطح درک مخاطب عام خود پایین آورد اما از محتوای آن نکاست» او در بخشی از زندگی‌نامه‌اش با اشاره به شعر آئینی و رسالت آن می‌گوید:
وقتی نسبت شعر را با شعور بخواهی پیدا کنی، می‌بینی حلقه رابط در این نسبت درد است و دردمندی، منتها هر دردی فی‌نفسه موجب شرافت صاحب آن نمی‌شود. خیلی شاعرنما داریم که دم به دقیقه از درد شکم و اسافل اعضا می‌نالند. اما آیا این دردها ارزشی دارند؟
به گفته عبدالجبار کاکایی شاعر و زبان‌شناس ایرانی، آقاسی در شعر خود به خصوص مثنوی‌هایش متأثر از احمد عزیزی شاعر آیینی صاحب‌سبک معاصر بوده‌است و ارادت خاصی به او داشته‌است.
کتاب‌شناسی
- شیعه‌نامه “گزیده‌ای از اشعار در مدح اهل بیت (ع)”
- بر مدار عشق
- حق نمک
بدون دیدگاه