به گزارش باکس افیس ایران: فرش قرمز جشنواره کن در چند سال اخیر محل قدم زدن چهرهها و اینفلوئنسرهایی شده که هیچ ارتباطی با سینما ندارند؛ اما این چهرهها چگونه خود را به ویترین مورد توجهترین جشنواره سینمایی جهان میرساند؟
جشنواره فیلم کن مدتهاست که بستری معتبر برای بزرگداشت بهترین آثار سینمایی جهان به شمار میآید، اما در سالهای اخیر، بهویژه در سال ۲۰۲۵، فرش قرمز این جشنواره بیشتر شبیه به یک کتواک مُد شده تا محلی برای معرفی فیلمسازان. اینفلوئنسرهایی که هیچ ارتباطی به سینما ندارند نسبت به بسیاری از فیلمهای اکرانشده در این رویداد توجه بیشتری به خود جلب کردهاند و دلیلش هم چندان پیچیده نیست.
پاسخ این پرسش در اقتصاد روبهرشد اینفلوئنسرها نهفته است. حضور در کن حالا بخشی از استراتژی برندینگ شده است. بستههای ویژه «کن» با قیمتهایی بین ۱۰ تا ۳۰ هزار دلاری (تقریبا بین ۷۵۰ میلیون تا ۲.۸ میلیارد تومان) به اینفلوئنسرها اجازه میدهند روی فرش قرمز قدم بگذارند، در مهمانیها شرکت کنند و تصاویر آنها توسط عکاسان حرفهای ثبت شوند. برخی از این افراد خودشان هزینهها را میپردازند، در حالی که برخی دیگر توسط برندهایی که به دنبال دیدهشدن جهانی هستند، حمایت مالی میشوند.
وبسایت هندی «MoneyControl» در گزارشی با اشاره به حضور اینفلوئسنرهای این کشور از جمله نانسی تیاگی و پارول گولاتی عنوان کرد به عنوان مثال رسانههایی مانند «Brut India» نیز در گشودن درهای کن به روی جمع گستردهتری نقش داشتهاند. این رسانه که شریک رسمی جشنواره است، اینفلوئنسرها و فعالان اجتماعی را به عنوان اعضای «Brut Squad» برمیگزیند و به آنها دسترسی رسمی به فرش قرمز میدهد. این راهبرد، کن را به صحنهای عظیم نهتنها برای سینما، بلکه برای تولید محتوا، بازاریابی برند و ساخت هویت شخصی تبدیل کرده است.
اما جایگاه فیلمسازان در این میان چیست؟ متأسفانه، در حاشیه. در حالی که برخی فیلمها هنوز هم خبرساز میشوند، تمرکز رسانههای جریان اصلی و البته شبکههای اجتماعی بیشتر بر این است که «چه کسی چه پوشیده است». اگر در ایام جشنواره در اینستاگرام جستوجو کنید، به احتمال زیاد ابتدا با نکات مد و استایل مواجه میشوید تا نقدهای سینمایی. روح اصیل کن که برای بزرگداشت هنر سینما شکل گرفته بود، بهتدریج تحت تاثیر زرقوبرق مد و فرهنگ اینفلوئنسری قرار گرفته است.
وبسایت بالیود لایف نیز در گزارشی در این باره آورده است: با گذر زمان، شایعات زیادی درباره «انحصاریبودن» این رویداد مطرح شده است، بهویژه از آنجا که ستارههای محبوب شبکههای اجتماعی که هیچ ارتباطی با دنیای سینما ندارند نیز در فرش قرمز کن دیده شدهاند. پس آیا واقعاً افراد برای راه رفتن روی فرش قرمز پول پرداخت میکنند؟
واقعیت این است که نه کاملاً. جشنواره کن خود را رویدادی «فقط با دعوت» معرفی میکند؛ جایی که شرکتکنندگان یا دعوت میشوند یا باید فرایند ارائه و گزینش را طی کنند. بیشتر هزینههای حضور نیز توسط برندهایی که با این افراد همکاری دارند پرداخت میشود.
اما واقعیتهای پشتپرده نیز کمکم فاش میشود. آنوپریا کاپور، تولیدکننده محتوای اینستاگرامی، در استوری خود از جزئیات تکاندهندهای پرده برداشت. او تصویری از ایمیلی را منتشر کرد که مدعی بود به او پیشنهاد بستهای برای حضور در جشنواره کن داده شده است. در این ایمیل، فردی پیشنهاد «بستهای» را مطرح کرده که با قیمتی از ۸۰۰ هزار روپیه برای تجربه متوسط تا ۱.۲ میلیون روپیه برای تجربه سطح بالا آغاز میشود و وعده دیدهشدن و فرصت شبکهسازی میدهد.
آنوپریا در استوری خود نوشت: «اگر فکر میکنید اینفلوئنسرها به جشنواره کن یا نمایشهای مد بینالمللی «دعوت میشن»، بدونید که خودشون هزینهشو میدن و این اشکالی نداره اما مشکل این است که وانمود میکنند که دعوت شدند و طوری رفتار میکنند که انگار نماینده کشورشون هستند.»
بدون دیدگاه