پیکر زهره حمیدی به خاک سپرده شد

پیکر زهره حمیدی به خاک سپرده شد

به گزارش باکس افیس ایران:  مراسم خاکسپاری پیکر زهره حمیدی ـ بازیگر ـ صبح چهارشنبه ـ هفتم شهریور ماه ـ با حضور اعضای خانواده، جمعی از هنرمندان و دوستدارانش در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) برگزار شد.

 علی دهکردی، نگین صدق گویا، زهرا سعیدی، مهوش وقاری، مریم دوستی، مرجان علوی، حمیرا ریاضی، محمد احتشامی و فرهاد بشارتی، فریبا کوثری، مینا نوروزی، هما خاکپاش، فرهاد بشارتی،حدیث فولادوند، فرشید نوابی، نسرین نکیسا، مهوش وقاری، شیوا خسرو مهر، ژاله درستکار، از بازیگران حاضر در مراسم بودند.

اجرای مراسم را فرشید فهیمی و نسیم رفیعی بر عهده داشتند.

در ابتدای مراسم فرزند مرحوم حمیدی گفت: زهره به ما یاد داد صبوری و مادر بودن چه معنایی دارد. از مرگ هراسی نداشت و مشتاق بود دیدار تازه‌ای با پسرش داشته باشد.

غلامرضاحمیدی، همسر زهره حمیدی نیز در این مراسم گفت: همسرم جز مهربانی کار دیگری نداشت و عمرش را وقف هنر کرد. ولی دست روزگار او را از ما گرفت؛ تا زمانی که زنده هستم یک لحظه او را فراموش نمی‌کنم.

در ادامه مراسم مریم واعظ‌پور، گوینده پیشکسوت سوگنامه‌ای را برای از دست دادن زهره حمیدی قرائت کرد.

همچنین فریبا وکیلی، شاعر شعری را که برای زهره حمیدی سروده بود در این مراسم خواند. در بخشی از این سروده آمده است:

بانوی گل زهره بامحبت/ بر تو درود بر تو هزار رحمت/ زهره نازنین چه زود تو رفتی/ درد می‌کشیدی به کسی نگفتی/ چی می‌شه کرد جبر زمانه اینِ/ باید بره هر کی که رو زمینِ.

او بیان کرد: ماه پیش دیداری با خانم حمیدی داشتم. بسیار روز خوبی را در مرداد کنار هم گذراندیم. شاد بود که درمان تمام شده است و روحیه خوبی داشت. ولی بعد از یک ماه، شادی ما تبدیل به عزا شد.

برادر زهره حمیدی نیز در سخنانی خطاب به حاضران در مراسم گفت: دستان تک تک شما را به خاطر حضور گرم‌تان می‌بوسم. زهره ۱۶ سالگی ازدواج کرد و من از کودکی شاهد سختی‌هایی که کشید بودم. به لب خندان او نگاه نکنید … اما وقتی مریض شد امید داشت که حالش خوب می شود.

علی دهکردی، مدیرعامل خانه سینما نیز در سخنانی کوتاه اظهار کرد: من سال‌ها با خانم حمیدی همکار و همسایه بودم. به جز مهر و محبت و صفا و ادب چیزی از او ندیدم. او آینه‌ تمام‌نمای بسیاری از نقش‌هایی بود که بازی می‌کرد. از کسانی که برای این مراسم زحمت کشیدند تشکر می‌کنم و امیدوارم کمتر شاهد سوگ‌ها باشیم و در مراسم بزرگداشت‌ها شرکت کنیم.


بدون دیدگاه

پاسخ دهید

فیلدهای مورد نیاز با * علامت گذاری شده اند