او بیان کرد: من به عنوان یک کارگردان مستقل می‌خواهم فیلم بسازم، بیش از ۲ سال است که منتظر ساخت این فیلم هستم. حالا که بعد از ۲ سال مخالفت، پروانه ساخت این فیلم صادر شده، شرایط تولید به گونه‌ای است که نمی‌توان شروع به تولید فیلم کرد. در واقع فضای تولید فیلم در ایران به گونه‌ای است که هزینه تولید یک فیلم ۴ برابر شده و این امر برای فیلمساز مستقلی مانند من یک سم و یک درد بزرگ است.
کارگردان فیلم سینمایی «شمعی در باد» توضیح داد: «هیس! پسرها فریاد نمی‌زنند» نیز مانند دیگر آثار من، نگاه روانشناختی اجتماعی و آسیب شناسانه دارد، معتقدم فیلمی که حرفی برای گفتن نداشته باشد و پیامی برای جامعه خود نداشته باشد، نمی‌تواند تأثیرگذار باشد. به همین دلیل بسیاری از آثار سینمایی تاریخ‌مصرف دارند و خیلی زود فراموش می‌شوند.
این کارگردان سینما توضیح داد: برای «هیس! پسرها فریاد نمی‌زنند» تحقیقات بسیاری انجام دادم و نزدیک به ۲ سال زمان صرف کردم تا بتوانم پروانه ساخت آن را دریافت کنم، تا در نهایت جامعه با اتفاقاتی که در آن رخ داد، مجوز ساخت این فیلم را برای من گرفت. حالا که می‌خواهم این فیلم را بسازم با مشکل بزرگی مانند سرمایه روبرو هستم.
بدون دیدگاه