مهران رجبی ضمن ابراز تأسف از توقیف فیلم سینمایی «خانه پدری» اظهار داشت: به نظرم در مورد فیلم آقای عیاری مقداری بیش از حد حساسیت ایجاد شد؛ کما اینکه ما چنین اتفاقات تلخی را به کرات در صفحات حوادث روزنامه ها خوانده ایم و حتی نمونه مشابه آن نیز در فیلم دیگری بدون هیچ مشکلی به نمایش درآمد. طبق قانون، وزارت ارشاد به «خانه پدری» مجوز اکران داده و کاش مسوولان همانطور که با نمایش سایر فیلم های توقیفی مشکلی در جامعه به وجود نیامد، برای این فیلم نیز مقداری صبوری به خرج می دادند و می گذاشتند به اکرانش ادامه دهد.
وی افزود: از ابتدا قرار بود همین نقش را ایفا کنم و برای این کاراکتر نیز با آقای عیاری صحبت های زیادی انجام دادم. البته پس از خواندن فیلمنامه حساسیت های آن را می دانستم به همین خاطر روز دوم فیلمبرداری به آقای عیاری گفتم بعید می دانم این فیلم اکران شود! آقای عیاری هم در جوابم گفتند تو از بازی ات چیزی کم نگذار و مطمئن باش آن را اکران می کنیم!
این بازیگر درباره حذف سکانس کلاه خود از فیلم که مشخص می کرد شخصیت پدر قصه قبلاً تعزیه خوان بوده نیز گفت: این کاراکتر عضو هیچ صنفی نبود که عده ای بخواهند نسبت به آن اعتراض کنند. در مورد حذف سکانس کلاه هم فکر می کنم این سکانس همان روزهای آغازین جشنواره از فیلم حذف شد. این فرد همانطور که از ظاهرش مشخص است، فردی مذهبی و مومن است و تنها به دلیل برخی سوتفاهم ها در زندگی اش مرتکب اشتباه بزرگی می شود.
رجبی درباره نوع کارگردانی و حساسیت های کیانوش عیاری در سر صحنه فیلمبرداری نیز گفت: آقای عیاری برای تک تک پلان های فیلم زحمت زیادی می کشد و از هیچ مسئله ای به سادگی عبور نمی کند. خاطرم هست یکی از بازیگران مطرح که کارگردانی نیز می کند گفت که در زمان فیلمبرداری فیلم آقای عیاری من را هم یک روز با خودت به سر صحنه ببر تا ببینم آنجا چه می گذرد که اینقدر پلان ها واقعی از آب درمی آیند! در واقع برای این دوست بازیگر من جالب و کنجکاوی برانگیز بود که آقای عیاری برای هر پلان فیلم دوربین را کجا می گذارد، با بازیگر چه صحبتی انجام می دهد و برای اینکه تجربه و سوادش بالا برود حاضر بود یک بار در سر صحنه حاضر باشد و از نزدیک نوع کارگردانی وی را ببیند.
وی افزود: صحبت من با دوستان اهل فن و علاقه مند به سینما نیز همین است. به نظرم جدا از تماشاگرانی که به سینما به عنوان تفریح نگاه می کنند مخاطبان اهل فن و مطالعه نیز باید حتما آثار آقای عیاری را ببینند و از آن لذت ببرند. برای من بازیگر نیز همکاری با وی باعث بالا رفتن دانش و اطلاعاتم شده، به طوری که وقتی در فیلمی دیگر به نوع دیالوگ گفتن کاراکترم انتقاد می کنم کارگردان آن کار زیر بار حرفم نمی رود. من می گویم آقا این دیالوگ روی بازیگر نمی نشیند و اصلاً طبیعی نیست ولی به هر حال پروژه کارگردان دارد و شرایط نیز حرفه ای است.
رجبی در پایان گفت: نوع فیلم ها و سریال های آقای عیاری به شکلی است که شما به هیچ وجه احساس نمی کنید یک اثر نمایشی را تماشا کرده اید، بلکه انگار خود زندگی است. آثار بسیاری ساخته شده اند که شما حتی از نوع دیالوگ گفتن بازیگر حالتان بد می شود و انگار یک جای کار می لنگد.
این هنرمند در پایان گفت: خوشبختانه همکاری من باز با آقای عیاری در «خانه پدری» و هم در سریال جدیدشان با نام «۸۷ متر» ادامه پیدا کرد و خوشحالم در پروژه کارگردانی سرشناس و حرفه ای حضور دارم که تماشای اثرش برای مخاطب حال دیگری دارد.
بدون دیدگاه