در این فیلم، برودی نقش «لاسلو توث» را ایفا میکند؛ بازماندهای یهودی از هولوکاست اهل مجارستان که پس از جنگ جهانی دوم برای تحقق رؤیای معماری به ایالات متحده مهاجرت میکند. روایت فیلم، گسترهای چند دههای را در بر میگیرد و فراتر از یک داستان معماری صرف، به شکلی عمیق به مفهوم «رویای آمریکایی» و دشواریهای آن میپردازد. حتی جنجالهایی پیرامون استفاده از هوش مصنوعی در تولید این اثر نیز نتوانسته از موفقیت آن بکاهد.
هرچند بروتالیست اثری داستانی است، اما بهخاطر واقعگراییاش، بهویژه در به تصویر کشیدن تجربه بازماندگان هولوکاست، تحسین منتقدان را برانگیخته است. این موضوع برای آدرین برودی بُعدی شخصی نیز دارد؛ چرا که خانواده او نیز در پی جنگ جهانی دوم از اروپا به آمریکا مهاجرت کردهاند و تعدادی از اعضای خانوادهاش از بازماندگان هولوکاست بودهاند. برودی در گفتوگویی با BBC بیان کرده است:
«این نقش برای من فرصتی بود تا به سختیها و رنجهای اجدادیام ادای احترام کنم — مادرم و پدربزرگ و مادربزرگم که در دهه ۵۰ میلادی از مجارستان گریختند و به آمریکا مهاجرت کردند. یادآوری این جزئیات بسیار تأثیرگذار بود؛ جزئیاتی که زندگی شخصیت من را بازتاب میدهد.»
احساس همدلی عمیق برودی با شخصیتاش، در کیفیت اجرای او مشهود است؛ اجرایی که با تحسین منتقدان و جوایز معتبر همراه شد. The Brutalist بیشک یکی از نقاط عطف در کارنامه حرفهای آدرین برودی محسوب میشود و استقبال کاربران HBO Max نیز گواهی بر تأثیرگذاری این فیلم است.
بدون دیدگاه