چرا رابعه اسکویی در سریال تاریخی اینگونه گریم شد؟

سریال “مستوران” به کارگردانی مسعود آب پرور و تهیه کنندگی عطا پناهی در سازمان هنری رسانه ای اوج برای پخش از صداوسیما ساخته می شود و به تازگی تصویربرداری اش به پایان رسیده است.

اسکویی درباره گریم متفاوتی که در “مستوران” دارد می گوید: “موفقیت نقشم را مدیون طراح گریم و لباس این پروژه هستم چون واقعا با آن گریم و لباس یک آدم دیگر می شدم و خودم را نمی شناختم؛ در حدی که نقشم مرا با خودم به چالش می کشاند.”

رابعه اسکویی درباره حضورش در سریال “مستوران” توضیح داد: این سریال بیشتر یک کار افسانه‌ای است تا تاریخی. آقای سیدجمال سیدحاتمی که در ابتدا، کارگردان این مجموعه بودند و از دوستان بسیار نزدیک بنده، مرا به این کار دعوت کردند و خیلی جالب بود که نقش اصلی زن منفی را به من سپردند و این نقش خیلی برایم جذاب بود. فکر می کنم چنین نقشی در ایران کار نشده باشد. کاراکتری که در این کار دارم بسیار هیجان انگیز است و مرا به سمت چالش با خودم می بُرد و با خود واقعی ام بسیار فاصله داشت؛ بنابراین نزدیک شدن به این نقش برایم کمی دشوار بود.

او همچنین از همکاری با گروه سازنده سریال “مستوران” اظهار رضایت کرد و گفت: گروه “مستوران” واقعا حرفه ای بودند؛ از فیلمبردار کارمان (مسلم تهرانی) به همراه گروهش گرفته تا صدابردار (میثم یاردیلو)، گروه لباس و گریم (ژاله زکی زاده، احسان روناسی و …)، همه عالی بودند. آقای مسعود آب پرور هم که بعد از آقای سیدحاتمی کارگردانی کار را بر عهده گرفتند، مسلما ابتدای کار کمی برایمان سخت بود اما چون من با هر دو کارگردان‌ کار کرده بودم زودتر از بقیه رسیدم. آقای عطا پناهی به عنوان تهیه کننده پروژه واقعا برای کار زحمت کشیدند، از ایشان هم تشکر می کنم. گروه گریم و لباس برای بهتر شدن نقش و کاراکترم خیلی به من کمک کردند و من واقعاً از آنها سپاسگزارم چون با گریم و لباس یک موجود دیگری می شدم. من فکر می کنم برای تمام کاراکترها انقدر فکر شده بود نه فقط برای من.

من رابعه اسکویی صدبار این نقش ها را بازی کرده‌ ام!

اسکویی سپس درباره خلق شخصیت های جذاب در سریال های تلویزیونی و اینکه به عنوان یک بازیگر خودش چقدر دغدغه این مهم را دارد؟ تصریح کرد: راستش از این مدل نقش ها در ایران خیلی کار نمی شود؛ ضمن اینکه ما اصلا نمی توانیم “مستوران” را مقایسه کنیم چون یک سریال افسانه‌ای داریم که ما به ازا ندارد، پس باید خلقش کنیم ولی، مابه ازای نقش های منفی و مثبت در اطرافمان زیاد داریم که از همه آنها الگوبرداری می کنیم تا بالاخره کار دربیاید. اگر نقش های خاص در فیلمنامه های ایرانی نوشته شوند، مطمئن باشید بازیگران ما آنقدر توانایی دارند که برای خلق آن نقش تلاش کنند تا به آن برسند.

بازیگر سریال های “نوروز رنگی”، “بیدار باش”، “گاندو” و “صفر بیست و یک” درباره لزوم اهمیت شخصیت پردازی های نو و پرهیز از تکراری بودن نقش ها در سریال های تلویزیون و اینکه تکرار نقش ها چقدر بازیگران را آزار می دهد؟ خاطرنشان کرد: مشکل اساسی سینما و تلویزیون ایران، اساسا تکراری بودن فیلمنامه هاست. متاسفانه همیشه کاراکترهایی می نویسند که مثل نقش های کارهای قبلی بازیگران است؛ بنابراین مدام تکرار می شوند. من خیلی از خودم تعریف نمی‌کنم ولی موهبتی که خداوند در من قرار داده این است که در نقش هایی که در کارهای طنز ایفا می کنم، یک شیرینی و بامزگی وجود دارد که من خیلی برایش تلاش نمی کنم و واقعا به شکل نهادینه در وجود من هست اما در نهایت همه ما تکرار می شویم.

او ادامه داد: گاهی اوقات من با کارگردان ها صحبت می کنم و تشکر می کنم بابت نقش هایی که برایم در نظر گرفته اند اما به آنها می‌گویم، نقشم تکراری است و وجه جدیدی برای من ندارد. من رابعه اسکویی صدب ار این نقش ها را بازی کرده‌ ام و متاسفانه همین تکرارها بازیگر را اذیت می کند ولی به هرحال کاری نمی‌شود کرد، زندگی هزینه دارد و باید بچرخد. همه ما بازیگران دچار این تکرار می شویم حتی بازیگران بسیار خوب هم که من اسم نمی برم مدام می بینیم که تکرار می شوند.

در “نوروز رنگی” نقش مادرم را بازی کردم

اسکویی سپس درباره حضورش در سریال “نوروز رنگی” که نوروز ۱۴۰۰ از تلویزیون پخش شد، به بیان خاطراتی پرداخت.

وی درباره این مجموعه یادآور شد: نقشم در “نوروز رنگی” یادآور نقش مادرم بود که فوت شدند. تعداد خواهر و برادرانم مثل این سریال زیاد هستند؛ البته مشکلات ما در حد شخصیت های این سریال نبود چون پدرم ارتشی بودند و به همین دلیل تقریبا ما از یک رفاه نسبی برخوردار بودیم اما به همین حالت تعداد بچه ها زیاد بود و من در این کار از روی مادرم، روزهای جنگ و حال بدی ها و اینکه برادرم در جبهه بود و مادرم نگران می شد، الگوبرداری کردم. عموماً بازیگری یعنی الگوبرداری. من همیشه نگاهم به آدم های خوب است چون می دانم روزی قرار است نقش آنها را بازی کنم به همین خاطر به مردم و اطرافم خوب نگاه می کنم.

خودم را در “مستوران” می بینم، باورم نمی شود! 

او سپس مجددا به حضورش در سریال “مستوران” اشاره کرد و گفت: در تمام این همه سال ها که در سینما و تلویزیون کار کردم، “مستوران” کار متفاوتی برایم بود. صحنه هایی در کار داریم که من باورم نمی‌شود، این خودم هستم! وقتی تدوین شده کار را می بینم از خودم تعجب می‌کنم که آیا این من هستم؟! در کل این مجموعه از من انرژی بسیار زیادی گرفت و فکر می‌کنم یک سال و نیم در طول مدت کرونا ما درگیر کار بودیم و هر کرونایی هم که آمد متاسفانه من درگیرش شدم.

او ادامه داد: شاید قصه “مستوران” می توانست قشنگ تر هم باشد ولی همین هم خیلی قابل قبول است و فکر می کنم برای مردم هم جذاب باشد. “مستوران” یک سریال عجیب و غریب است. مخصوصا در مورد نقش خودم که مخاطب با یک غافلگیری عجیب و غریبی روبرو می‌شود چون تقریباً همه کاراکترها نقش های خودشان را بازی کرده اند به غیر از کاراکتر من و یک بازیگر دیگر که شاید درست نباشد نامش را بیاورم، خیلی متفاوت بودیم و از خود واقعی مان فاصله بسیاری گرفتیم.

از خودم راضی ام

این بازیگر همچنین درباره کارهای دیگری که برای تلویزیون به او پیشنهاد شده است گفت: چندین کار دیگر پیشنهاد شده اما تا زمانی که اتفاقی نیفتد نمی توانم اعلام کنم. یک پیشنهاد بسیار جذاب دارم که آن هم چالش برانگیز است. من فکر می‌کنم جزو بازیگرانی هستم که در هر ژانری کار کردم و خداراشکر توانایی‌هایش را هم داشته ام. به عنوان مثال من در “خاله جون کوکب و غنچه” نقش دختر هشت ساله را بازی کردم، نقش پیرزن ۸۰ ساله را هم بازی کرده ام، بنابراین طنز، جدی و همه مدل کار را در پرونده کاری ام داشتم. به عنوان مثال در فیلم “سگ کشی” بهرام بیضایی هم که نقش یک زن پایین شهری پولدار را بازی کردم، خیلی متفاوت بودم. در مجموع در طول این سالها از خودم تقریبا راضی بوده ام. امیدوارم مردم هم از من راضی باشند.

رابعه اسکویی در صحبت پایانی اش به ایسنا گفت: همدیگر را دوست داشته باشیم، دلمان برای همدیگر بتپد و بسوزد و بی‌تفاوت از کنار هم رد نشویم. حیوانات و طبیعت را دوست داشته باشیم و به آن‌ها آزار نرسانیم چون آزار می بینیم. من از صمیم قلب همه را دوست دارم، امیدوارم همه هم مرا دوست داشته باشند. خداوند یار و نگهدار همه مردم عزیز کشورم باشد و همیشه مراقبش باشد. آرزوی بهترین ها را دارم.