امروز ۹ دسامبر مصادف با ۱۹ آذر، تولد صد و دو سالگی کرک داگلاس است. از اولین حضور پر سر و صدا و موفقش در سینما در سال ۱۹۴۶ تا یکی از آخرین نقش هایش در سال ۲۰۰۸، کرک داگلاس بی نظیر ثابت کرده که وی یک ستاره واقعی دنیای سینما و هالیوود است. او با حضور در فیلم های بلاک باستری مانند «اسپارتاکوس» به شهرتی باورنکردنی دست یافته و یک خانواده تماماً بازیگر را پایه گذاری کرد.
به گزارش باکس آفیس ایران، والدین کرک داگلاس مهاجرانی روسی و فقیر بودند که برای بهبود اوضاع زندگیشان به ایالات متحده کوچ کردند. پدرش با فروختن لباس های کهنه و اجناس دست دوم فلزی شکم هفت بچه اش را سیر می کرد و کرک داگلاس نیز باید با فروختن اسنک و انجام کارهای عجیب و غریب به خانواده اش کمک می کرد تا هزینه های زندگی را تامین نماید. نام واقعی او در هنگام تولئ «ایزی دانیلوویچ» بود و می گوید از این که به خاطر شغلش اسمش را تغییر داده پشیمان است. وی در این باره می گوید:” بسیار جالب است که اسم واقعی خودت را حفظ کنی. اما آیا می توانی این اسم را روی یک پرده تبلیغاتی ببینی؟”
کرک داگلاس بازیگر افسانه‌ای سینما ۱۰۲ ساله شد. تاریخ سینمای جهان بدون هیچ تعارفی به این بازیگر بزرگ به دلیل بازی در نقش‌های ماندگاری چون اسپارتاکوس بدهکار است.
کرک داگلاس با نام واقعی ایشور دانیلویچ و سپس ایسادور دمسکی در سال ۱۹۱۶ در نیویورک در خانواده‌ای یهودی به دنیا آمد.
در ۱۹۳۸ از دانشگاه سنت لاورنس فارغ‌التحصیل شد و پیش از جنگ جهانی دوم و پس از آن نقش‌های کوتاهی را در برادوی ایفا کرد. در ۱۹۴۶ برای اولین بار وارد سینما شد و در فیلم عشق عجیب مارتا ایورس به نقش والتر اونیل (یک الکلی ضعیف‌النفس) در کنار باربارا استانویک و به کارگردانی لوییس مایلستون حضور داشت.
پس از این فیلم داگلاس در فیلم از درون گذشته در کنار رابرت میتچم و به کارگردانی ژاک ترنر ایفای نقش کرد. حضور داگلاس در سینما با جریان مک‌کارتیسم در آمریکا همزمان شد.
حضور داگلاس در سینما تا سال ۱۹۴۹ با چهار فیلم دیگر همراه بود که مهم‌ترین فیلم این دوره تنهایی قدم می‌زنم در کنار برت لنکستر بود. در سال ۴۹ برای داگلاس در دو فیلم نامه‌ای به سه همسر (جوزف ال منکیه ویچ) و قهرمان (مارک رابسون) ایفای نقش کرد.
نامزدی نقش اول اسکار برای فیلم «قهرمان» به نقش میدج کلی همه نگاه‌ها را به سوی داگلاس فراخواند. در سال ۱۹۵۰ کرک در دو فیلم «مرد جوان با یک شیپور» (کورتیز) و «باغ وحش شیشه‌ای» (در کنار جین وایمن) حضور یافت. اما سال ۱۹۵۱ سال همکاری کرک با سه کارگردان افسانه‌ای هالیوود بود که هر سه اثر نیز موفقیت‌هایی به همراه داشتند. یک داستان کارگاهی (ویلیام وایلر)، در امتداد مرگ و زندگی (رائول والش) و فیلم محبوب تک خال در آستین اثر بیلی وایلدر پرونده داگلاس را رنگین‌تر از گذشته کردند.
شیوه هر سال سه فیلم بازی کردن داگلاس تا سال ۱۹۵۵ ادامه داشت و وی در این سال‌ها با کارگردان‌های برجسته سینمای آمریکا همکاری‌های متعددی داشت. وی در سال ۱۹۵۲ در سه فیلم درختان بزرگ، آسمان بزرگ هوارد‌هاکس و بد و زیبا وینسنت مینلی حضور یافت. فیلم بد و زیبا بهترین دستاورد وی در این سال بود.
در سال ۱۹۵۳ داگلاس سی و هفت ساله برای دومین بار با مینه لی همکاری کرد و حاصل این همکاری فیلم درخت سه عشق بود که موفقیت فیلم قبلی را تکرار نکرد دو فیلم تردست (ادوارد دیمیتریک) و کار عشق (آناتول لیتواک) دیگر کارهای داگلاس در این سال بودند.
سال ۱۹۵۴ داگلاس برای بار دوم ازدواج کرد که بر خلاف ازدواج قبلی‌اش دوام بسیار بیشتری داشت و این ازدواج تا به امروز برقرار است. داگلاس از همسر اول خود دایان داگلاس صاحب دو پسر است که مایکل داگلاس هنرپیشه فیلم‌های (وال‌استریت، ترافیک، سندرم چینی و بازی) یکی از آنهاست. همسر کنونی وی آن بایدنس نام دارد که از وی صاحب دو فرزند است.
اما در همین سال (۱۹۵۴) داگلاس فیلم‌های اولیس در کنار آنتونی کویین و بیست هزار فرسنگ زیر دریا (شاهکار به‌یادماندنی ژول ورن) را در کارنامه هنری خود ثبت کرد. سال ۱۹۵۵ کرک در فیلم اغلب مردها خطرناکند (مسابقه‌دهنده‌ها) به کارگردانی هنری هاتاوی به نقش یک راننده اتوبوس ایتالیایی که آرزویش حضور در مسابقات جایزه بزرگ به عنوان یک راننده مشهور است حضور یافت.
مبارزه گر سرخپوست (آندره دتوت) و فیلم مهم مرد بدون ستاره (کینگ ویدور) دیگر کارهای وی در سال ۱۹۵۵ هستند. یک سال بعد وی تنها در یک اثر ایفای نقش کرد که فیلم ارزشمند میل برای زندگی نام داشت و او را نامزد جایزه اسکار کرد در این فیلم داگلاس برای بار سوم با مینه لی همکاری کرد و توانست نقش ونسان ون‌گوگ نقاش نامدار سبک پست امپرسیونیست را ایفا کند. آنتونی کویین برای این فیلم صاحب جایزه اسکار شد.
سال ۱۹۵۷ حضور داگلاس در دو فیلم خاطره انگیز جدال در اوکی کرال (در کنار برت لنکستر) و راه‌های افتخار (استنلی کوبریک) به نقش کلنل داکس همه نگاها را به سوی وی جلب کرد. موفقیت‌های پی‌در‌پی داگلاس باعث شده بود که دستمزد این ستاره سینما از ۲۵ هزار دلار برای فیلم از درون گذشته به ۳۵۰ هزار دلار برای فیلم راه‌های افتخار برسد.
وایکینگ‌ها (ریچارد فلیشر) ۱۹۵۸، آخرین قطار گان هیل (جان استرجز) ۱۹۵۹ دو فیلم مهم دیگر داگلاس پیش از ساخت اسپارتاکوس هستند.
اسپارتاکوس اولین تجربه داگلاس در مقام تهیه‌کنندگی بود که وی در این فیلم بزرگ و یکتا با نوشتن نام دالتون ترامبو در تیتراژ فیلم تابوی ذکر نکردن نام شخصیت‌های لیست سیاه مک کارتی را شکست و نام خود را به عنوان یکی از شخصیت‌های تاثیرگذار تاریخ سینمای آمریکا ثبت کرد. همچنین تغییر کارگردان فیلم از آنتونی من به استنلی کوبریک دیگر خدمت داگلاس به عالم سینماست. بازی خیره‌کننده داگلاس در این فیلم او را به بالاترین مقام‌های بازیگری در تاریخ سینما سوق داد به‌طوری‌که رای‌گیری با اعتبار AFI از او به عنوان هفدهمین ستاره سینما یاد کرد.
پس از اسپارتاکوس پرونده کاری داگلاس از فیلم خوب و مهم خالی شد و مهم‌ترین کارهای وی بعد از سال ۱۹۶۰ به این شرح است: هفت روز در ماه می، راه پر خطر، دلیجان آتش، نظم، خشم.
کرک داگلاس در سال ۱۹۹۵ برای ۵۰ سال حضور در سینما مفتخر به جایزه با اعتبار اسکار شد. همچنین در سال ۱۹۹۹ و ۲۰۰۱ به ترتیب جوایز یک عمر دستاورد AFI و مدال ملی هنر را دریافت کرد.
از سال ۲۰۰۶ جایزه‌ای به نام کرک داگلاس در جشنواره جهانی فیلم سانتا باربارا اهدا می‌شود. از دریافت‌کنندگان شاخص این جایزه می‌توان به رابرت دنیرو، وارن بیتی، کوئنتین تارانتینو، هریسون فورد، مایکل داگلاس و جین فوندا اشاره کرد.
در میان بازیگران بزرگ کلاسیک رفاقت میان کرک داگلاس و برت لنکستر زبان‌زد بود و این رفاقت تا به جایی بود که داگلاس بارها در مصاحبه‌هایش در این سال‌ها از نبود برت لنکستر رفیق سال‌های دورش شکایت کرده است.
بدون دیدگاه