به گزارش باکس افیس ایران:امسال به مناسبت تولد و میلاد این فیلمساز جهانی که اعتباری گرانقدر و ارزشی والا به سینمای ایران بخشید، کانون کارگردانان خانه سینما امشب یکم تیرماه در اقدامی پسندیده مراسمی را برای عباس کیارستمی تدارک دیده است.
اما آنچه که امروز را با روزهای مشابه در سالهای گذشته متفاوت می سازد، انتشار دستخط فارسی آکیرا کوروساواست که تولد عباس کیارستمی را تبریک گفته!
این عکس ارزنده دستخط کوروساوا از آرشیو سرکار خانم حمیده شریف راد است که ایشان به شکل اختصاصی در اختیار بانی فیلم قرار داده اند.
خانم شریف راد همچنین عکسی از این دو کارگردان در ملاقات شان درسال ۱۳۷۲ فرستاده اند که برای نخستین بار منتشر می شود.
ضمن سپاس از خانم شریف راد، آنچه در پی می خوانید، یادداشت ایشان درباره زنده یاد عباس کیارستمی ست
عباس کیارستمی می دانست اول تیرماه، روز ویژه ای برای دوستان و علاقه مندانش است. تلفن خانه اش به امید شنیدنِ صدای او و تبریک تولدی گفتن، از اول صبح تا دیرهنگام شب بی وقفه به صدا در می آمد.
اغلب، این روز را در خانه می ماند. خانۀ شمارۀ سیزدهِ انتهای بن بست قائم در چیذر که سیلی از پیام های مهرآمیز کتبی و شفاهی در این روز به سوی آن سرازیر می شد. پیش ترها تا اوایل دهۀ هشتاد، از طریق فکس، تلفن و یا نامه های پستی که از چند روز قبل ارسال شده بودند و بعدتر از طریق ایمیل و تلفن، تولدت مبارک های فراوان… از بهمن فرمان آرا، مرتضی ممیز، نورالدین زرین کلک و… که دوستان بسیار نزدیک و قدیمی بودند تا دوستان غربت نشینی چون ناصر زراعتی، ابراهیم گلستان، محمود بهرازنیا، بابک کریمی و… و انبوهی پیام تبریک از سوی دوستداران هنر او از شهرهای دور و نزدیک ایران، گرفته از تهران تا مشهد و رودبار و سمنان و اردبیل و قم و سبزوار و بندرعباس و لاهیجان و… فرنگی ها هم که تعدادشان کم نبود!
می گفت روزهای تولد گوشم شبیه گوش کشتی گیرها می شود! هر سال با خود می گویم امسال دیگر همه را جواب نمی دهم؛ شانسی و یک خط در میان برمی دارم، ولی باز دلم نمی آید، می گویم شاید آخرین اول تیری باشد که صدای یکدیگر را می شنویم…
از میان جمع سینماگران مطرح و همتراز هم بزرگانی چون آکیرا کوروساوا، برناردو برتولوچی، فرانچسکو رُزی، آنجلوپولوس، امیر کاستاریکا و آکی کوریسماکی، نه تنها روز تولد که به مناسبت های گوناگون از جمله موفقیت در جشنواره ای یا فرارسیدن سال نو از طریق یادداشت یا هدیه ای یاد او می کردند. او نیز بالعکس.
آکیرا کوروساوا که پس از نمایش فیلم «خانه دوست کجاست؟» در دهۀ هفتاد با سینمای عباس کیارستمی آشنا شده بود او را بسیار دوست می داشت؛ همچون خویشاوند یا فرزندی.
این دو سینماگر به بهانۀ نمایش هایی برای فیلم سه گانه کیارستمی در ژاپن، دیدارها و نامه نگاری هایی با یکدیگر داشتند. نامه های کوروساوا به کیارستمی که اغلب همراه با هدایایی بوده اند از زیباترین و لطیف ترین این مجموعه هستند. پیام دلنشین او به کیارستمی برای دریافت نخل طلای کن به خاطر فیلم «طعم گیلاس» و یا تبریک عید نوروز بر روی کاغذی ساخته شده از گل های طبیعی، به راستی که نشانگر عظمت روح کوروساوا و فروتنی یک هنرمند هنگام ابراز محبت به هنرمندی دیگر است که سی سال از او کوچک تر است.
عباس کیارستمی دلبستۀ نامه های کوروساوا و خط زیبای ژاپنی بود. می گفت مانند نقاشی و به لطافت هایکوهایشان است.
یادداشت تبریک کورواساوا به مناسبت پنجاه و چهارسالگی عباس کیارستمی، یکی از سه نامه آخر این سینماگر بزرگ برای فیلمسازی است که او را عزیز می دارد و معتقد است واژه ها نمی توانند احساسات او درباره آثارش را بیان کنند.
تاریخ نامه که مزین به عکسی زیبا از خود کوروساوا و همراه با چند نقاشی پستال شده ی این سینماگر- نقاش است، نشان می دهد که امپراتور سینمای جهان در زمان نگارش این نامه هشتاد و چهار سال داشته. لرزش قلم اش روی کاغذ پیداست. عباس کیارستمی شیفته ی این خط و چنین لطافت طبعی بود. می گفت دلم برای این خط لرزان کودکانه، به ویژه آن تشدیدی که روی عباس گذاشته است غنج می رود!
امروز این نامه و عکس را پس از هشت سال، به بهانه تقسیم با دوستداران عباس کیارستمی و آکیراکوروساوا از قاب چوبی اش در آوردم.
عکس منتشر نشده ای نیز از کوروساوا و کیارستمی ضمیمه متن کرده ام. جا دارد به بهانه انتشار این تصویر که در اولین دیدارشان در سال ۱۹۹۳ گرفته شده، فرصت را مغتنم شمرده و یادی کنم از عکاس این دیدار خانم ایتسوکو دوهی، که نه تنها در مدت رفت و آمد عباس کیارستمی به ژاپن در طی این سال ها، به نوعی مدیر برنامه های ایشان بوده که چندین مقاله در مورد عباس کیارستمی نوشته و ویراستار اولین کتاب منتشر شده در ژاپن در باب سینمای او نیز بوده است که متاسفانه درهیچ جا اشاره ای به اسم ایشان که همکاری اش با عباس کیارستمی تا زمان ساخت فیلم «مثل یک عاشق» ادامه داشت نشده است.
بدون دیدگاه