آقای مسلخی؛ منظور از رویارویی دو نسل در فیلم «پدران» چیست؟
موضوع فیلم خانوادگی است؛ وقتی می‌گوییم دو نسل منظور پدر و پسر خانواده است و به معضلاتی که نسل نوجوان ما در خانواده و به خصوص در جامعه با آن روبرو است، می‌پردازیم. تفاوت رویکرد‌های خانواده و جامعه با رفتار‌های نوجوانان امروز معضلاتی را ایجاد کرده که در «پدران» به آن می‌پردازیم.
سخت ترین بخش تولید این فیلم چه بود؟
تولید فیلم سینمایی در چنین شرایطی اصلاً راحت نیست و واقعاً دشوار است. این موضوع تقریباً سخت‌ترین بخش برای خلق یک اثر سینمایی محسوب می‌شود. اما با همه دشواری‌ها فیلم را تولید کردیم به امید اینکه در جشنواره فجر حضور پیدا کنیم و سختی‌ها به کاممان شیرین شود و خوشبختانه این اتفاق رخ داد. سخت بودن تولید فیلم فقط به بخش مالی ربط ندارد؛ یعنی از همان ابتدا که شما قصد گرفتن پروانه ساخت دارید تا زمان فراهم شدن سرمایه و رسیدن به جشنواره فجر و بخصوص اکران عمومی فیلم با دشواری روبرو هستید. برای تولید «پدران» هم سال‌ها درگیر بودیم و هر لحظه که جلو می‌رفتیم، واقعا نمی‌دانستیم چه اتفاقی برایمان رخ می‌دهد.
در قصه فیلم شما، طرح مسئله شده است؛ آیا راهکار گذر از معضل را هم دادید یا فقط طرح موضوع کردید؟
وقتی قصه فیلم اجتماعی است و در کنارش نویسنده ای، چون محمدرضا گوهری داریم که از نظر جامعه شناسی و شناخت دیگر ابعاد جامعه به شدت قدرتمند و هنرمند است، حتماً تلاش شده فیلمنامه و فیلمی تولید نشود که در سطح بماند و نسبت به نیاز‌های جوان‌ها و نوجوان‌های امروز ما هشدار و آگاهی بخشی نداشته باشد.
نکته دیگر اینکه فیلم ما با هزینه بسیار پایینی تولید شده و با چنین شرایطی در راف کات اولیه توسط هیئت انتخاب پذیرفته شد. این نشان می‌دهد موفق عمل کرده ایم و فیلم ما می‌تواند در حد و اندازه خودش موفق عمل کند که البته بخش قوی کار ما فیلمنامه است.
رویکرد شما به تحریم جشنواره فیلم فجر توسط برخی سینماگران چیست؛ اصلاً به نظرتان کار درستی است؟
واقعیت اینجاست که فیلمسازی شرایط دشواری دارد؛ حال در چنین شرایطی برخی که سال هاست در سینما کار کرده اند و به اسم و رسم و جایگاهی رسیدند، دست به تحریم جشنواره فجر می‌زنند. این اتفاق باعث دلسوزی من به خصوص برای فیلم اولی‌ها شده است؛ چون سال‌ها زحمت می‌کشند و از همه سختی‌ها و ناملایمتی‌ها گذر می‌کند تا شاید اولین فیلم بلندشان ساخته شود و در جشنواره فجر حضور پیدا کند.
اما با تحریم و سختی و تلخی روبرو می‌شود؛ این‌ها واقعا چه گناهی کرده اند؟!
اگر جشنواره فجر توسط افرادی با کمال بی رحمی تحریم شود، اتفاق به شدت ناگوار و غیر اصولی و غیرحرفه‌ای است و دودش بیشتر به چشم فیلم اولی‌های حاضر در جشنواره می‌رود. این ظلم است و قطعاً جوان سوزی و استعداد سوزی کرده ایم.
چرا چند سال از کارگردانی سینما دور بودید و پس از بازگشت، تهیه کنندگی را بر عهده گرفتید؟
من کماکان سودای فیلمسازی و کارگردانی در سر دارم و هم اکنون درگیر فیلمنامه جدیدم هستم. می‌خواهم برای سال آینده آن را کار کنم. در حدود چهار سالی که نبودم، مستند و فیلم کوتاه ساختم و درگیر دانشگاه و ادامه تحصیل تا مقطع دکترا شدم. البته نمی‌گویم ورود به عرصه تهیه کنندگی هیچ منفعتی برای من ندارد؛ چون به کار سینمایی من در زمینه فیلمسازی و کلیت سینما کمک می‌کند و از همه مهمتر آنقدر برایم دلنشین بوده که تصمیم دارم، فیلم‌های بعدی ام را هم تهیه کنندگی کنم.
من سعی می‌کنم با در دست گرفتن بخش تهیه کنندگی، به دوستانم در این زمینه کمک کنم. برای من باعث افتخار است که در گروه تهیه‌کنندگان هستم و خدارا شاکرم با همه سختی‌هایی که در تولید پدران داشتیم، اولین پروژه ام موفق بود و به جشنواره فیلم فجر رسید.
بدون دیدگاه