جشنواره سی و چهارم فیلمهای کودکان و نوجوانان نیمه دوم مهر ماه امسال برگزار خواهد شد؛ جشنوارهای که برپایی آن در شرایط دشوار کرونایی به واسطه تعریفی که در آن «تولید» و «عرضه» فیلم برای «مخاطب کودک و نوجوان» اصل قرار میگیرد، اهمیتی تاریخی دارد و بهنوعی، یک حرکت برای تأمین خوراک فرهنگی نسل نو و شادیآفرینی و تهییج این نسل محسوب میشود.
به این بهانه پای صحبتهای «علیرضا تابش» دبیر این دوره جشنواره نشستهایم که حاوی اولین نقطهنظرات او درباره این دوره جشنواره است؛
سال گذشته اولین تجربه برپایی جشنواره آنلاین-فیزیکی در کشور را ثبت کردید و امسال در شرایطی که کشور تحت تاثیر پیک پنجم بیماری کروناست، در جستجوی راهکار متفاوتتری هستید… از دشواریهای این دوره بگویید.
دنیا و به ویژه ایران، از بحران کرونا آسیب دیده است؛ ما با دنیایی سوگوار و کشوری سوگوار روبروییم. کودکانِ این سالها، خاطراتی اندوهناک برایشان باقی خواهد ماند مملو از اعداد و ارقام و از دست دادنها و دلنگرانیها… معرفی سرزمین تخیل به کودکان باید در اولویت آثار هنری و سینمایی باشد و سینمای کودک و نوجوان در سرزمینی که سرچشمه پیشرفت و خاستگاه امید است، یکی از این ظرفیتهاست.
امید جدیترین ابزاری است که میتواند دست کودکان و نوجوانان این نسل را بگیرد و آنها را از این بحران به سلامت بگذراند و این سینماست که میتواند با نشان دادن وسعت سرزمین پهناور تخیل، شعله امید را در ذهن آنها روشن نگاه دارد.
نظر به اهمیت این چشمانداز، جشنواره سی و چهارم با شعار «سینما؛ سرزمین خیال» برپا خواهد شد.
از انتخاب این رویکرد و نقش رویاسازی و تقویت تخیل در مخاطبان کودک و نوجوان روزگار دشوار فعلی بگویید و این که چگونه میتوان با هنر-رسانه سینما، در راستای تبلور امید و جلوهگری معنای زیستن، تلاش و صبر در کودک و نوجوان اقدام کرد؟
–«چارچوب واقعیت» و «واقعیتگرایی»، چارچوبی تنگ برای هنر سینما محسوب میشود. سینماگران ما نیز در این سالهای سخت کرونا، باید بیش از گذشته به سرزمین تخیل سری بزنند تا بتوانند سینمایی مطلوب کودک و نوجوان امروز، خلق کنند. این شعار، یک یادآوری به جامعه سینما نیز محسوب میشود که اسیر فشار روزمرهای که شرایط سخت این روزها آنها و جامعه را تحت تاثیر قرار داده است، نباشند و دعوتی است از آنان به سرزمین خیال، تا با گذار از چارچوب واقعیتگرایی (و نه لزوما واقعگرایی)، دنیای سینما را مثل همیشه، دنیایی رنگی و رویاوار نگاه دارند.
با توجه به آمار رسمی اعلام شده، انتظار استقبال فیلمسازان از این دوره را داشتید؟ ایده شما در ارتقای سینمای کودک در دوران پساکرونا چیست؟
تعداد فیلمهای سینمایی حاضر در این دوره، نشان میدهد حتی کرونا نیز نتوانسته سینماگران ما را متوقف کند. سینمای کودک و نوجوان ایران، نشان داده است که نه زیر فشار کرونا و نه تحت هیچ شرایط دیگری، قصد ترک ارتباط با مخاطبان خود را ندارد و این حجم از تولیدات و تنوع آنها نیز به ما میگوید در عصر پساکرونا نیز، که انشاالله به زودی شاهدش خواهیم بود، سینمای کودک و نوجوان در کنار رسانههای نوینی مثل VODها و سامانههای جدیدتر ارائه محتوا، به حیات خود، پربارتر از همیشه ادامه خواهد داد.
امسال چه تغییرات عمدهای در برپایی و اجرای جشنواره به وجود آمده است؟
در دوره گذشته، با احتیاط و علیرغم نفی و انکار برخی از صاحبنظران و منتقدان، مسیر برگزاری آنلاین جشنواره را پیمودیم و سربلند از آن بیرون آمدیم، امسال، اما در شرایطی برای دومین بار و به حکم ویروس منحوس کرونا، شیوه برگزاری جشنواره بهصورت ترکیبی آنلاین و آفلاین خواهد بود که بسیاری از منتقدان دیروز، خود به قدرت ابزارهای نوین و فناوریهای نوظهور ایمان آورده و کمتر کسی باقی مانده است که منکر نقش قدرتمند این ساحت جدید فناورانه در آینده سینما باشد. امیدواریم در این دوره نیز، با تمهیداتی که اندیشیده شده بتوانیم ابعاد جدیدی از ظرفیتهای ترکیب فناوریهای مبتنی بر اینترنت و ظرفیتهای فیزیکی موجود در سینما (در اصفهان و استانهای کشور با رعایت پروتکلهای بهداشتی) را ارائه داده و درسهایی جدید از آن بگیریم.
بدون دیدگاه