به گزارش باکس افیس ایران: به نقل از « جهان صنعت نیوز » مردم به طور کلی و دورادور با تئاتر آشنایی دارند. درست است که تئاتر مانند سینما و تلویزیون چندان در بین عوام همهگیر نیست، اما مخاطبان خاص و پیگیر خود را همیشه داشته و دارد. اما در این میان زیرشاخهای از تئاتر وجود دارد به نام تئاتر کمدی- موزیکال که مظلوم واقع شده و با وجود تمام مشکلات تهیه و تولید در بین مخاطبان چندان پررونق نیست. تئاتر موزیکال یکی از زیرشاخههای تئاتر یا یکی از اشکال هنرهای نمایشی است که ترکیبی از دیالوگ، رقص و موسیقی بوده و همراه با صحنهآرایی، لباس، آرایش و جلوههای نمایشی، داستانی به نمایش گذاشته میشود.
به بهانه اجرای دو تئاتر «سوپراستار» و «دانشجوها»، با کوروش کبیری مجری طرح و تهیهکننده تئاتر کمدی- موزیکال «دانشجوها» درباره مشکلات و آینده تئاتر کمدی به گفتوگو نشسته است که در ادامه از نظر میگذرانید.
۱- کمی از فعالیت جدید که در حوزه تئاتر آغاز کردهاید، بگویید.
دو کار جدید را به تازگی روی صحنه بردهام، یکی «سوپراستار» نام دارد که در سانس دوم یعنی ۱۰ و نیم شب اجرا میشود و دیگری تئاتر کمدی- موزیکال «دانشجوها»ست که مجری طرح و تهیهکنندگی آن برعهده من و نویسندگی و کارگردانی محسن فلاح از بازیگران و کارگردانان در این حوزه است که سالها در این زمینه فعالیت کرده است. مدت زمان نمایش «دانشجوها» تقریبا دو ساعت و نیم است. عوامل تئاتر کوروش کبیری، مجری طرح و تهیهکننده، محسن فلاح، نویسنده و کارگردان، بازیگران: محسن فلاح، سیمین یدالهی، شاپرک قربانی،هانیه صالحی، عرفان امین و نسا جبینپور، نور و صدا دانیال فلاح، منشی صحنه، فرزاد فتاحی، مدیریت سالن، مجید بزاز، عکاس و ساخت تیزر، مهدی فرهادی و گرافیست این تئاتر امیر طباطبایی است. موضوع کمدی موزیکال تئاتر «دانشجوها» درباره تعدادی دانشجو است که خانهای قدیمی را اجاره میکنند که با صاحبخانه به مشکل میخورند و صاحبخانه به شدت با هنر مخالف است. اما صاحبخانه دختری دارد که شیفته بازیگری است و در این کشمکش مسائلی پیش میآید که باعث میشود این تئاتر شکل بگیرد.
۲- فکر میکنید تئاتر آزاد توانسته است مخاطب هدف خود را شناسایی کند؟ چه بازخوردی از مخاطبان دریافت میکنید یا کردهاید؟
برای دومینبار است که به تئاتر آزاد میپردازم، ۱۴ سال پیش برای اولینبار با بچههای قدیمی این کار را انجام دادم و حال پس از ۱۴ سال به دعوت محسن فلاح که برای ساخت تیزر همراهشان رفته بودم، متوجه شدم که کار تئاتر موزیکال که نزدیک به دو ساعت با تماشاگر همراه باشی و بتوانی آنها را بخندانی واقعا مشکل است. در این کار تماشاگر هر رده سنی و هر قشری را به خنده وادار میکند و مردم را از مشغلههای زندگی دور میکند. این تئاتر رضایت مخاطبان را به خود جلب کرده است.
۳- هزینههای اجاره سالن و سایر هزینهها مانند دستمزد، طراحی صحنه، دستمزد بازیگران که در سالهای اخیر افزایش داشته، فکر میکنید این موارد چه اثری بر تئاتر آزاد میگذارد؟
حدود ۴۰ یا ۵۰ تئاتر کمدی در حال حاضر در تهران برای اجرا روی صحنه میرود، از آنجایی که بعضی سالنها، سالنهای پرتی هستند و به لحاظ مکانی مناسب نیستند و برای مثال مشکل پارکینگ دارند، با مشکلات بیشتری دستوپنجه نرم میکنند، چراکه سالنهای نمایش اکثرا پر هستند و سالنهای سینما اجازه نمیدهند که تئاتر کمدی یک سانس آنها را به خود اختصاص دهد. مگر اینکه گروه خوب و شناختهشدهای باشند. از گروههایی که این شرایط را دارند میتوان به گروههای بهزاد محمدی اشاره کرد که اصغر سمسارزاده، زری برومند و چند نفر دیگر با آنها همکاری میکنند. از کارهای دیگر میتوان به کارهای مهدی خزلبانی اشاره کرد.
عدم وجود همکاری بین سالنهای نمایش باعث شده که تئاتر کمدی کمتر دیده شود، دیده شدن این تئاتر کمدی به دلیل عواملی چون مناسب بودن سالن، پارکینگ و امکانات و بوفه است و کمتر سالن مجهزی را با هزینه مناسب میتوان یافت. این روزها هزینههای سالن بسیار بالا رفته و حتی گریمهایی که قبلا ۲۰۰ یا ۳۰۰ هزار تومان هزینه داشت، اکنون بسیار افزایش یافته است. در نتیجه بسیاری از گروههای نمایشی ضرر میکنند. بسیاری از بازیگران دستمزد خود را به حداقل کاهش دادند تا گروه سرپا بماند. امیدوارم مخاطبان تئاتر از این تئاتر کمدی حمایت کنند.
۴- چه برنامهای برای در آینده در نظر گرفتهاید؟
در نظر داریم ۴ یا ۵ تئاتر کمدی خوب را روی صحنه ببریم و با استفاده از دکورهای سنگین، موزیک خوب و وارد کردن طراحی صحنه و لباس سینما جذابیت بصری بیننده را بالا ببریم و حتی با اجرای موزیکهایی به صورت پلیبک و دعوت از خوانندههای سرشناس مخاطبان را افزایش دهیم. این عوامل تاثیر زیادی در بالا بردن مخاطب تئاتر کمدی-موزیکال دارد و باعث تشویق عوامل تئاتر نیز میشود که کار بهتری ارائه دهند. در نظر داریم بعد از محرم و صفر یک یا دو جنگ خنده برگزار کنیم. بنابراین ۴ تئاتر خوب و ۲ جنگ خنده با حضور مطرحترین استندآپ کمدیها و کمدینهای کشور را در آینده نزدیک روی صحنه خواهیم برد.
۵- مسیر تئاتر آزاد کشور را در آینده چگونه ترسیم میکنید؟
با هزینههای سرسامآوری که برای اجاره سالنهای نمایش تئاتر ایجاد شده و همچنین افزایش هزینههای رفت و آمد، پارکینگ، تنقلات و…، میزان استقبال مردم از تئاترها کاهش پیدا کرده است. به عنوان مثال این توقع بالایی نیست که از ۲۰ میلیون نفر شهروندی که در تهران زندگی میکنند، شبی چهار هزار نفر تماشاچی برای تئاتر وجود داشته باشد اما به دلیل افزایش هزینههایی که در حوزههای مختلف ایجاد شده، تعداد تماشاچیان کاهش پیدا کرده است. در این بین تئاترهای کمدی نیز تئاترهایی هستند که برای تبلیغات باید هزینههای بیشتری را پرداخت کنند. در این حوزه چندین پلتفرم کار تبلیغات تئاترها را انجام میدهند اما بابت آن هزینه جداگانهای را دریافت میکنند.
۶- برای افزایش مخاطبان تئاترهای کمدی در آینده، چه برنامهای دارید؟
تیم ما در این حوزه کار جدیدی انجام داده و پلتفرمی برای تئاتر کمدی راهاندازی کرده است که هیچگونه دستمزدی بابت ساخت تیزر، طراحی پوستر و عکاسی از گروههای نمایشی دریافت نمیکند. همچنین برای فروش بلیتها به مدت سه ماه در این پلتفرم هزینهای از گروههای تئاتری دریافت نمیشود تا بلکه عملکرد این پلتفرم در این حوزه رضایتبخش باشد و ما بتوانیم کار جدیدی انجام دهیم.
معمولا پلتفرمهای فروش بلیت در ایران بابت تبلیغ از گروههای تئاتر هزینه دریافت میکنند و به همین دلیل، ما قصد داریم علاوه بر حمایت از کار نمایشی خودمان، از گروههای نمایشی دیگر نیز حمایت کنیم. یکی از بهترین پلتفرمهایی که در حال حاضر کمک بزرگی به این حوزه میکند، پلتفرم سینماتیکت است که مخاطبهای خودش را دارد و کمک میکند تا فروش تئاتر کمدی نیز همتراز فیلمهای سینمایی افزایش پیدا کند. از این رو بنده از همین تریبون از متولیان این پلتفرم و تمام کسانی که به تئاتر کمدی کمک میکنند، قدردانی میکنم.
طبیعتا به دلیل اینکه پلتفرمهای انتشار فیلم ویدئویی و سینمایی همچون نماوا و فیلیمو افزایش پیدا کرده است، تئاتر کمدی در صورتی که مورد حمایت قرار نگیرد تا چند سال آینده شرایط بسیار سختی خواهد داشت. همانطور که اگر یک فیلم سینمایی مورد توجه مخاطبان قرار نگیرد ضرر میکند، تئاتر کمدی نیز همین شرایط را خواهد داشت و در صورتی که از سوی تماشاچیان و همچنین دولت از بابت هزینه تبلیغات، اجاره سالن و جذب مخاطب مورد حمایت قرار نگیرد، به مشکل خواهد خورد و حتی شاید در آستانه نابودی باشد. این در حالی است که در سالهای گذشته شاهد این بودیم که در شهر تهران بیش از ۱۲۰ تئاتر کمدی هر شب روی صحنه اجرا میشد اما در حال حاضر این میزان کاهش پیدا کرده است. به عقیده بنده، دستگاههایی که میتوانند به این حوزه کمک کنند، نباید کمکاری کنند تا این ژانر از تئاتر که باعث شادی مردم میشود به فراموشی سپرده نشود. بسیاری از بزرگان تئاتر و سینما نیز توانستند از این راه بسیاری از تماشاچیان را به سالنهای نمایش بیاورند.
۷- در مورد اصطلاح تئاتر درمانی توضیح دهید. مقصود شما از این اصطلاح چیست؟
«تئاتر درمانی» تعریفی است که بیشتر روانشناسان از آن استفاده میکنند. در حال حاضر تئاتر درمانی به عنوان شیوهای موثر در توانبخشی و درمان افراد دچار عارضههای روحی و روانی، مورد توجه فعالان حوزه علوم توانبخشی و هنرهای نمایشی قرار گرفته است. البته این شیوه درمانی در بسیاری از کشورهای دنیا به خصوص کشورهای اروپایی و آمریکایی هم به عنوان روشی موثر در درمان افراد نیازمند مورد توجه قرار گرفته است. در واقع هر بخشی از تئاتر که بتواند حس خوبی به تماشاچی بدهد و او را در جهت کارهای مثبت ترغیب و تشویق کند، با این اصطلاح تعریف میشود. این در حالی است که به طور حتم ژانر کمدی از تئاتر میتواند در این حوزه تاثیر بسزایی داشته باشد و در شرایطی که اقتصاد کشور چندان شرایط خوبی ندارد، برای چند ساعتی هم که شده لبخند روی لب مخاطبان و تماشاچیان بنشاند.
بدون دیدگاه